Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Григорирен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петӗрпе Григорирен вӑл кӑмӑллӑн мӑшкӑласа кулнӑ манерлӗ, вӗсем ҫине мӑн ҫын ачасене пӑхнӑ пек пӑхатчӗ, Уҫӑпа вара калатчӗ:

К Петру и Григорию он относился с добродушной насмешкой, как взрослый к детям, и говорил Осипу:

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн тепӗр икӗ эрнерен Григорирен ҫыру килчӗ.

Недели через две после этого от Григория пришло письмо.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен, ак, киле килсе тухсан, ыйтаҫҫех.

А вот Григорию придется, когда заявится домой.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен таҫта аяккалла пӑхса, Топольсков ассӑн сывласа илчӗ:

Глядя куда-то мимо Григория, Топольсков вздохнул:

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Чирлемен-и вӑл? — ыйтрӗ Прохор Григорирен.

— Не захворала она? — обращаясь к Григорию, спросил Прохор.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен унчченхи пекех нимӗнле хыпар та пулмарӗ.

От Григория по-прежнему не было вестей.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен ҫырусем кӗтрӗҫ, анчах ун ҫинчен фронта тухса кайнӑранпа ним хыпар та илтме пулмарӗ.

Ждали вестей от Григория, но о нем, после отъезда его на фронт, ничего не было слышно.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тахҫан хӑйӗн мӑйне илемсӗрлетсе хӑварнӑ суран ҫӗвӗкне Григорирен пытарас тесе, вӑл яланах кофта ҫухине пӑртак тӑратсарах ҫӳреме хӑнӑхнӑ.

Она всегда носила высокие воротнички, чтобы скрыть от него шрам, некогда обезобразивший ее шею.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл — ҫӳллӗ те кӗрнеклӗскер — ура ҫине те тӑчӗ, Григорие пукан шутарса пачӗ; кил хуҫи хӗрарӑм ҫине пӑхмасӑр: — Тӑхлач, парӑр-ха таса стакан, — терӗ те Григорирен ыйтрӗ:

Он даже встал — высокий и ладный — и подвинул Григорию стул, не глядя на хозяйку, попросил: — Тетка, дайте чистый стакан, — И — Григорию:

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пушмак пӳшкӗнне хытарам пек туса, тӗрӗссипе питне Григорирен пытарасшӑн пулса, ҫӗрелле пӗшкӗнчӗ, ыйтрӗ:

Нагнувшись, будто бы для того, чтобы завязать ремешок у чирика, а на самом деле пряча от Григория лицо, спросила:

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казакӑн хӗвел ҫутинче ылтӑн шевлеллӗн хӗмленсе йӑлтӑртатакан куҫӗ чеен хӗсӗнчӗ; ӑна вӑл Григорирен аяккалла тартрӗ, ҫав самантра шухӑша кайнипе пӗркеленсе йывӑрланнӑ ҫамки ҫинелле ҫӗлӗкӗ шуса анчӗ.

Мелкие, позлащенные солнцем глаза казака хитро прижмурились, вильнули от глаз Григория, малахай пополз на отягченный в этот миг складками и буграми раздумья лоб.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорирен кӑшт аяккарахра тилӗ тирӗнчен ҫӗленӗ хӑлхаллӑ ҫӗлӗкпе симӗс кӗрӗк тӑхӑннӑ урядник сиктерсе пырать.

Сбоку от Григория скакал знакомый урядник в лисьем треухе, в защитном полушубке.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорирен те ҫӳллӗрех, тӑлпан хул-ҫурӑмлӑ, вӑйлӑ та пулмалла.

Выше Григория ростом, тяжеловесен и, должно быть, силен.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йытӑсем! — ҫилеллӗн пӑшӑлтатрӗ те Христоня, утне сасартӑк пушӑпа туртса, Григорирен иртсе кайса, анаталла тапса сикрӗ.

Сволочи! — глухо зашептал Христоня и вдруг, секанув плетью своего коня, обгоняя Григория, поскакал под гору.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кам ку? — Григорирен ыйтрӗ Христоня, кӗрепле пек вӑрӑм аллипе тӑсса кӑтартса.

— Кто это? — вытягивая граблястую руку, допытывался у Григория Христоня.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ноябрь уйӑхӗнче Мелеховсем Григорирен ҫыру илчӗҫ.

В ноябре получили Мелеховы письмо от Григория.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро киле Григорирен час-часрах ҫыру ярса тӑрать; Дарья ячӗпе килекен ҫырусенче ӑна хӑратма пӑхать, аскӑнланма пӑрахма хушать, — арӑмӗ хӑйне ирӗклӗ тыткалани ҫинчен ҫӳрекен сас-хура, ахӑртнех, ун патне те ҫитнех пулмалла ҫав.

Петро писал чаще Григория и в письмах, адресованных Дарье, грозил ей и просил бросить баловство, — видно, слухи о вольном житье жены доходили и до него.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петропа Григорирен, действующи ҫартан, сурчӑкпа йӗпетсе ҫыпӑҫтарнӑ тата почта штампне хурса вараланӑ ҫырусем сайра хутра ҫеҫ килсе тӑчӗҫ.

От Петра и Григория приходили из действующей армии редкие письма в конвертах, измусленных и запятнанных почтовыми штемпелями.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗрентмелле лайӑх! — аллине Григорирен вӗҫертсе илсе, пӳлӗнчӗклӗн кӑшкӑрчӗ Кошевой.

Учить! — вырывая у Григория руку, задыхаясь, закричал Кошевой.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорирен сулахаярахра пыракан сарӑ ҫӳҫлӗ те илемлӗ пит-куҫлӑ казак, Елански станица ҫынни, сулахай аллинчи перчеткине пынӑ ҫӗртех темиҫе хут хыва-хыва тӑхӑнчӗ.

Левее Григория красивый светлорусый казак Еланской станицы на ходу то снимал с правой руки перчатку, то надевал опять.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех