Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вӑрҫӑпа (тĕпĕ: вӑрҫӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ӗҫ вӑхӑчӗ ҫывхарать — вӑрҫӑпа аппаланмалла мар, тырӑ акас пулать.

— Пора подходит — сеять надо, а не воевать.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Акӑ мӗн патне ҫитрӗмӗр вӑрҫӑпа!» — шухӑшларӗ Григорий, хӑлтӑр-халтӑр урапана тиркесе пӑхса.

«Довоевались!» — подумал Григорий, с отвращением глядя на убогую справу.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ ку вӑрҫӑпа какӑриччен тӑраннӑ, ӑна аса илсенех хӑсӑк килме тытӑнать!

Я этой войной так наелся, что до сих пор рвать тянет, как вспомню о ней!

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗлӗк-авал тутарсем Дона кӳрентернӗ, ҫӗр туртса илесшӗн, халӑха пусмӑра кӗртсе ӳкересшӗн вӑрҫӑпа тапӑннӑ, теҫҫӗ.

В старину, слышно, Дон татары обижали, шли отнимать землю, неволить.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр чухне, ҫапӑҫу пынӑ вӑхӑтра, Григорие унӑн тӑшманӗсем те — Тамбов, Рязань, Саратов мужикӗсем — ҫӗр пирки кӗвӗҫнипелех вӑрҫӑпа килнӗн туйӑнчӗ.

Григорию иногда в бою казалось, что и враги его — тамбовские, рязанские, саратовские мужики — идут, движимые таким же ревнивым чувством к земле.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн пирки вӑрҫӑпа килеҫҫӗ те большевиксем лӑпкӑ Дон ҫине!

Через это большевики и идут войной на наш тихий Дон.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирӗн ҫине Руҫ вӑрҫӑпа килет пулать те, эсир кил тӑрӑх йӑкӑртатрӑр-и-ха?

Русь на нас войной идет, а вы — по домам?

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тин ҫеҫ Вӑхӑтлӑх правительствӑна хирӗҫ вӑрҫӑпа кайнӑ ҫынсем, хӑйсем ҫав правительствӑна чӗререн парӑнни ҫинчен шантарса, Керенский умӗнче мӗскӗннӗн йӑпӑлтатса авкаланма пуҫлаҫҫӗ.

Люди, недавно шедшие на Временное правительство войной, теперь любезно расшаркивались перед Керенским, уверяя его в своих верноподданнических чувствах.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл революцие пӑвса хума хатӗрленекен генерал Корнилова итлемелле мар тесе хӗрӳллӗн чӗнсе каларӗ, халӑха хирӗҫ вӑрҫӑпа кайни темрен те хӑрушӑ ӗҫ пулни ҫинчен ӑнлантарса пачӗ.

Он горячо призывал казаков не подчиняться душителю революции генералу Корнилову, говорил о гибельности войны с народом.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Апла пулсан, кала-ха: большевиксем пирӗн ҫӗрсене туртса илес, казаксене чуралантарас тесе вӑрҫӑпа тапӑнса килсен, сан шутпа, мӗн тумалла пирӗн?

— Так что же, по-твоему, делать, если большевики будут идти на нас с целью захвата наших земель, с целью порабощения казаков?

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫаршӑн вӑрҫӑпа политика пӗр-пӗринпе шайлашӑнма пултараймасть…

Война и политика для армии несовместимы…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унпа калаҫса кӑна ӑшне пусарнӑ вӑл, унпа калаҫса ҫеҫ мӗнле те пулин вӑрҫӑпа вилӗмрен хӑтӑлса юлас шанчӑкне, аран ҫеҫ тӗлкӗшекен вӑйсӑр шанчӑкне упракаланӑ.

Только разговоры с ним утешали Кузьму, поддерживали его слабенькую веру в то, что как-то можно еще спастись от войны и смерти.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑйӗн кӗлетки килпетсӗртерех пулсан та, ҫапӑҫнӑ чухне Умрихин хӑвӑрт та вӑр-вар ҫаврӑнкаланине, мужикла чее пулнине тата хӑраманнине пурте пӗлсе тӑраҫҫӗ ӗнтӗ, анчах вӑл хӑй темшӗн яланах пурне те: — Эпӗ вӑрҫӑпа вилӗмрен хӑратӑп, — тесе ӗнентерме тӑрӑшать.

И хотя фигура у него была невзрачная, все знали, что во время боя Умрихин становился вертким, проявлял мужицкую хитрость и ничего не боялся, но сам он почему-то всегда всех старался убедить: — Я боюсь войны и смерти.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кӗҫех вӑл пур вӗренекенсемпе пӗтӗм пысӑк обществӑна хирӗҫ вӑрҫӑпа тухӗччӗ.

сейчас он бросит вызов всему окружающему — и негодяям-школьникам, и этому порочному обществу.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Мӗскер иккен вара апла-тӑк вилӗм-чӗрӗмлӗ вӑрҫӑпа вӗлермелли чи-чи лайӑх май-меслетсем шыракан, тӗпчекен мӗнпур ҫар искусстви?

Что же такое тогда война с ее неизбежными смертями и все военное искусство, изучающее лучшие способы убивать?

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Аслӑ писатель-патриот вырӑс халӑхӗн ӗмӗрхи ӗмӗт-шухӑшне палӑртса ҫырнӑ: вырӑс ҫыннисем нихҫан та вӑрҫа хӑйсен тӗп ӗҫӗ тесе шутламан, ҫапах та тӑшман вӑрҫӑпа тапӑнсан, вырӑс халӑхӗ ун умӗнче хӑраса тӑман — яланах тӑшмана ҫӗнтернӗ.

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Чернышевский вӑрҫӑ ыйтӑвне лайӑх ӑнланса илме пултарнӑ: вӑл, тӗрӗс вӑрҫӑпа тӗрӗс мар вӑрҫӑ ҫинчен ҫырса, ҫакӑн пек каланӑ:

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

«Хӑвӑн хуҫуна пӑхӑнса пурӑн; тӑшман ҫине, ҫаратас тесе, вӑрҫӑпа кайман хушӑра ун юлхавлӑхне килентерсе пурӑн; санӑн ӑна юратас пулать, мӗншӗн тесен вӑл сана сутӑн илнӗ, эсӗ ӑна юратмасан вара — вӑл сана вӗлерет», — тет вӑл хӑй умӗнче вилӗ выртакан хӗрарӑма.

«Повинуйся твоему господину; услаждай лень его в промежутки набегов; ты должна любить его, потому что он купил тебя, и если ты не будешь любить его, он убьет тебя», — говорит она женщине, лежащей перед нею во прахе.

1 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мухтав сава, Мемфис хули, аслӑ туррӑн сылтӑм аллине тупрӑмӑр эпир унта, вӑрҫӑпа хӳтӗлевлӗх аллине.

Слава тебе, город Мемфис, где нашли мы правую руку великого бога, руку войны и защиты.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Вӑрҫӑпа хӗрсе ҫитсе хӑвна ху палламасӑр шӑлна ҫыртатӑн та, ҫав тӗрлӗ тӗслӗ те шавлӑ тамӑка вӗҫсе кӗретӗн!

Сжав зубы, не узнавая себя в азарте боя, лезешь ты в этот шумный, разноцветный ад!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех