Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бунчук (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бунчук Максимка ӳчӗ вилес умӗн асаплӑн туртӑна-туртӑна илнине пӑхса выртрӗ-выртрӗ те пуля шӑтарса янӑ пуҫӗнчен пӗрӗхсе тухнӑ юн сирпӗнчӗкӗсене типтерлӗн пулемет ҫумӗнчен шӑлса илчӗ.

Поглядел Бунчук, как корежила агония Максимкино тело, и заботливо вытер с пулеметного ствола кровь, брызнувшую из дырявой Максимкиной головы.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук ӑна тӑхӑнтарса тумлантарчӗ, этем нӗрне кӗртрӗ.

Бунчук его приодел, примолвил.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл Ростова пырса тухнӑ; касса вӗлернӗ есаулран хывса илнӗ кӗмӗл хӗҫне, аллинче юлнӑ ут хатӗрӗсене, шӑлаварӗпе шевровӑй аттине «очколла» выляса ярса, ҫаппа-ҫарамаспа пӗрех Бунчук командине пырса кӗнӗ.

Объявился он уже в Ростове, вскорости проиграл в «очко» серебряную шашку, взятую у зарубленного им есаула, проиграл оставшуюся на руках конскую справу, шаровары, шевровые сапоги и нагишом пришел в команду к Бунчуку.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Бунчук юратнӑ тусӗ хӑйне чунтан савса ачашланине ҫеҫ мар, вӑл хӑйӗншӗн тӑван амӑшӗ пек ӑшшӑн, ырӑ кӑмӑллӑн тӑрӑшнине те ҫывӑхран туйса пурӑнчӗ.

И после этого Бунчук долго ощущал на себе не только ласку любимой, но и ее теплую, налитую вровень с краями материнскую заботливость.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук унӑн пӳрнисене пӑчӑртаса хуллен шӑтӑртаттарчӗ, чарса пӑрахнӑ, тӑшманла пӑхакан тӗссӗр хура куҫӗсенчен вичкӗннӗн шӑтарса тинкерчӗ, пуҫне шалкӑм ҫапнӑ пек чӗтрентерсе, тытӑнчӑклӑн ыйтрӗ:

Бунчук сжал ее пальцы так, что они слабо хрустнули, в расширенные, смутно черневшие, враждебные глаза врезал свой взгляд, спросил, заикаясь, паралично дергая головой:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук ӑна ыталаса чуп турӗ; унтан, пӗтӗм ӑс-тӑна пырса ҫапнӑ хӑрушӑ намӑса ниҫта шӑнӑҫтараймасӑр, чӑтма ҫук сехӗрленсе ӳксе, хӑй пултарайманнине сиссе илчӗ.

Бунчук целовал ее и с ужасом, с великим, захлестнувшим все его сознание, стыдом чувствовал, что он бессилен.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна кӑштах пӗшкӗнчӗ, ӑшӑ аллине Бунчук тути ҫине хучӗ.

Анна нагнулась, теплую ладонь положила Бунчуку на губы.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗр ҫарран, аялти кӗпе вӗҫҫӗн алӑкран шӑвӑнса кӗчӗ, шӑппӑн утса, Бунчук кравачӗ патне пырса тӑчӗ.

Босая, в одной рубашке, скользнула она через порог, тихонько подошла к его койке.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук ҫывӑрма выртрӗ.

Бунчук лег спать.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, тумтирне хывса ҫакса, савӑнӑҫлӑ кулӑпа чӗтренсе каларӗ:

Бунчук разделся, с дрожащей радостной улыбкой сказал:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫурхи хӗвелпе шӑранса тӑракан ҫавнашкал пӗр янкӑр уяр кун Бунчук киле ытти чухнехинчен иртерех таврӑнчӗ те, Аннӑна килте курса, тӗлӗнсе кайрӗ.

В один из таких политых солнцем, пригожих дней Бунчук вернулся домой раньше обычного и удивился, застав Анну дома.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук сӑсси, вӑл таҫта инҫете-инҫете кайса пынӑ пек, шӑппӑн та уҫӑмсӑррӑн илтӗнчӗ.

 — Голос Бунчука становился глуше, невнятней, словно отходил он все дальше и дальше.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, ӑна хирӗҫ тӳртӗн ҫаврӑнса тӑрса, пӳрнисемпе чӳрече кантӑкне тӑкӑртаттарса илчӗ.

Бунчук повернулся к ней спиной, побарабанил в окно.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук хура ҫӑмлӑ, хӑлатӑнни пек шултра чӗрнеллӗ аллисене чӑмӑртаса малалла кӑнтарса кӑтартрӗ, унтан чӗркуҫҫийӗ ҫине усрӗ те пӑшӑлтатса каларӗ:

 — Бунчук вытянул вперед сжатые, черноволосые, как у коршуна когтистые, руки; роняя их на колени, шепотом сказал:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӳлӗме Анна амӑшӗ уҫса пӑхрӗ те, Бунчук, хӑйне алла илсе, хуллентерех калаҫма пуҫларӗ:

В комнату заглянула мать Анны, и он, опомнившись, заговорил тише:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Шӑршлӑ ҫӳп-ҫапа пӗтерес пулать, анчах ҫав ӗҫрен йӗрӗнсе тӑраҫҫӗ!.. — чышкипе сӗтеле кӑрслаттарса, юнӑхнӑ куҫӗсене хӑвӑрт-хӑвӑрт мӑчлаттарса, хытах кӑшкӑрса ячӗ хальхинче Бунчук.

 — Грязь надо уничтожить, а этим делом брезгают!.. — уже кричал Бунчук, грохая кулаком по столу, часто мигая кровянистыми глазами.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, кӑкӑрӗнче тӑвӑлса капланнӑ ҫиллине кӑшкӑрса кӑларса янӑ евӗр, тӳрех йӑвашланса кайрӗ.

Бунчук потух как-то сразу, словно криком выплеснул скопившееся в груди бешенство.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Чарӑн!.. — кӑшкӑрса пӑрахрӗ ӑна Бунчук, урса кайнипе тӗссӗрленнӗ куҫӗсене мӗкӗлтеттерсе.

— Замолчи!.. — крикнул он, моргая побелевшими от бешенства глазами.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук унӑн аллине хӗскӗчлесе пӑчӑртарӗ, шӑлӗсене кӑчӑртаттарчӗ, стена еннелле ҫаврӑнса выртрӗ.

Бунчук стиснул ее руку, заскрипел зубами, отвернулся к стене.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна ун патне пырса питӗнчен тинкерсе пӑхрӗ: Бунчук куҫӗсене хӗстернӗ, йӗрсе пӑрахнӑ тӗреклӗ шӑлӗсем хушшинче сурчӑк кӑпӑкланса йӑлтӑртатать; тиф хыҫҫӑн тӑкӑнса сайралнӑ ҫӳҫӗ ҫамки урлӑ йӗпен пайӑркаланса усӑннӑ.

Анна подошла к нему, заглянула в лицо: глаза его были липко зажмурены, на оскаленных плотных зубах искрилась слюна, редкие, вывалявшиеся от тифа волосы лежали на лбу мокрой прядью.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех