Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тунсӑхларӗ (тĕпĕ: тунсӑхла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Савӑнӑҫӗ питӗ пысӑк пулин те, Айбикене кӗтсе тунсӑхларӗ Ваҫук.

Куҫарса пулӑш

Виҫӗ тӑван пӗрлешсен… // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 448 с.

Кунта вӑл татах та ытларах Алюнашӑн тунсӑхлама пуҫларӗ, унпа пӗрлех хӑйӗн килӗшӗн те тунсӑхларӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Николай Жирнов. Жирнов, Николай Трофимович. Анне килӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Ҫӗнӗ вӑхӑт, 2007. — 261 с. — 168–261 с.

— Халӗ пӗри те ҫук вӗсенчен, пурте вӑрҫӑ хирӗсенче пуҫӗсене хучӗҫ, унтах нӳрӗ ҫӗр айӗнче выртаҫҫӗ, — ҫав вӑхӑтра кӑштах тунсӑхларӗ Алюна.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Николай Жирнов. Жирнов, Николай Трофимович. Анне килӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Ҫӗнӗ вӑхӑт, 2007. — 261 с. — 168–261 с.

Вӑл, чӳречерен пӑхкаласа, упӑшкисӗр тунсӑхларӗ — унӑн ҫав тери Аркадипе пӗрле пулас килчӗ.

Куҫарса пулӑш

Сонек С... // Сарра Баранова. Шухӑшлама вӑхӑт пур: калавсем. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1981. — 64 с. — 8–9 с.

Чӗри ҫеҫ нихҫанхинчен те ытларах тунсӑхларӗ, нӑйкӑшрӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫак хушӑра Кӗтерук, Ваҫлие юратнине тата ытларах туйса, тем таранах тунсӑхларӗ.

Куҫарса пулӑш

XXI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫыру ӗҫне мӗнле тунсӑхларӗ Янтул!

А как охота взять в руки перо и бумагу.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Володя ку ҫу тӑршшипех тунсӑхларӗ курӑнать; вӑл тунсӑхласси пиртен йӗрӗннинчен килчӗ, хӑй йӗрӗннине вӑл, ҫакӑн ҫинчен эпӗ каланӑччӗ ӗнтӗ, пытарма та тӑрӑшмарӗ.

Володя все это лето, видимо, очень скучал; скука его происходила от презрения к нам, которое, как я говорил, он и не старался скрывать.

XXIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Евгений ҫырӑвӗсене госпитальте вӑл питӗ тунсӑхларӗ.

А его писем ей нехватало в госпитале.

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн чӗри ачисем патне васкарӗ, вӑл вӗсемшӗн тунсӑхларӗ.

Сердце ее стремилось к детям, оно стосковалось по ним.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атя кӗрсе тухмастӑн-и, пӑртак, ҫӑкӑр ямшӑкӗ тумалӑх кӗрчеме кӑпӑкланса тунсӑхларӗ пуль хамӑра?

А то айда ко мне на минутку, маленько перекусим на ходу, небось там карчама устала без нас пениться?

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл хӑй пекех шухӑшлакан ҫынсене тунсӑхларӗ, кунта ҫук тата пулма та пултарайман пурнӑҫ йӗркине тунсӑхларӗ.

Ее влекла домой тоска по людям, которые думают так же, как она, тоска по складу жизни, которой здесь не было и не могло быть.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

«Нивушлӗ каллех ӑна кӗтсе илмесӗрех тухса каймалла пулать? — тунсӑхларӗ Валентина, пӳлӗмсем тӑрӑх уткаласа ҫӳресе.

«Неужели опять придется уехать, так и не дождавшись его? — тосковала Валентина, слоняясь по комнатам.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑй ҫинчи йывӑр пӑха пӑрахнӑ-пӑрахман вӑл уншӑн тунсӑхларӗ, вӑйлӑн ӗҫлеме хӑнӑхнӑ шӑнӑрсем ӗҫсӗрлӗхпе ан ҫемҫелччӗр, ан тунсӑхлаччӑр тесе, хулпуҫҫи ҫине мӗнле ҫӗнӗ йывӑрлӑх тиесси ҫинчен шухӑшлама пуҫларӗ.

Как только заканчивалась тяжелая работа, ему становилось скучно, и чтобы привыкшие к тяжелой работе мышцы не ослабевали и не скучали, он начинал думать о том, какие новые трудности нагрузить на плечи.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫак юр хӗвсе кайнӑ тӗксем ҫул ҫинче вӑл хӑйне тӑлӑх пек туйрӗ, тунсӑхларӗ.

Ей было неприютно и тоскливо на этой занесенной снегом темной дороге.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ывӑлӗ ҫине кӳренмерӗ, ӑна ӗлӗкхинчен те хытӑрах юратрӗ, ывӑлне хӑйпе ҫывӑхлатассишӗн хытӑ тунсӑхларӗ.

У него не было досады на сына, он уважал его сильнее, чем прежде, и по-отцовски тосковал о его сыновьей близости.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Ашшӗ вилес пекех тунсӑхларӗ пулӗ-ха пирӗншӗн!

— Батька, поди, смерть как соскучился по нас!

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унпа пӗрле хӑмӑр ҫӑмлӑ, пӑч-пач шурӑ паталлӑ пойнтер та халтан каясла тунсӑхларӗ.

Истомную скуку делил с ним красавец пойнтер, шоколадной в белых крапинах масти.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ӗҫшӗн тата ҫынсемшӗн тунсӑхларӗ, унӑн ял хушшинче пуласси килчӗ.

Он скучал без дела и людей, его тянуло в деревню.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл темшӗн тунсӑхларӗ, хӑй станицӑна килсе вырнаҫнӑранпа та кунашкал пӗрре те пулманччӗ-ха.

Ему было грустно, как не было еще ни разу с тех пор, как он поселился в станице.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех