Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ачасем урок вӗренсе килеймесен, туллашса каяттӑм, вӗсене, лӑпкӑн ӑнлантарса парас вырӑнне доска умне кӑларса тӑрататтӑм, каҫченех класра тытаттӑм.

Куҫарса пулӑш

Тӑххӑрмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Атӑл ӑна хурланса та, туллашса та, савӑнса та кӗтнӗ, анчах кӗтсе илеймен.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Председатель ҫынсемпе вӑрҫса туллашса чӗтрене еретчӗ те «эпӗ нервнӑй больной!» тесе ҫуйӑхатчӗ, ҫӑва тухсанах вара, хӗрсе ӗҫ пынӑ вӑхӑтра, колхоз укҫипе икшер уйӑха курорта туха-туха каятчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пиллӗкмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Пӗррехинче ун патӗнчен эпӗ те туллашса тухрӑм.

Куҫарса пулӑш

Пиллӗкмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Кӗтнӗччӗ-и-ха вӑл паҫӑр ҫеҫ хӑйпе юнашар выртакан вӗри хӗрарӑм, лӑпкӑн канакан тинӗс ҫил вӗрнипех туллашса хусканнӑ евӗр, урса каясса?

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ӑшра хӑйпе хӑй туллашса, макӑрса, хӑйне ылханса, таркӑн хупах хуҫин пӳртум алӑкне пырса кӗрслеттерчӗ.

Кляня себя последними словами, беглец решился наконец зайти в кабак. Он сильно забарабанил в дверь.

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унччен Янтул пуринпе те туллашса ҫӳретчӗ, халӗ туслашса ҫӳрет.

Раньше Яндул частенько придирался к людям, со многими вздорил, теперь он дружит, почитай, со всеми.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫил сӑнчӑрти вун-вун икӗ анчӑкла туллашса вӗрет; хӗрхенмесӗр чышать-тӗртет, сулахайран та, сылтӑмран та, малтан та, хыҫалтан та; тумтире лӑскать, сывлава пӳлӗнтерет.

Ветер бушевал, как дюжина цепных псов; слева и справа, сзади и спереди бросал он отчаянные толчки, рвал одежду и затруднял дыхание.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Иртенпех туллашса тӑнӑ чунне лӑплантарчӗ ӗнтӗ вӑл, кӑмӑлне ҫырлахтарчӗ, ҫавна май тӑватӑ чӗрчуна так ахаль тӗп тунӑшӑн ӳкӗнсе те илчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Картишӗнче, хытӑ туллашса, йытӑ вӗрме пуҫларӗ.

Во дворе свирепо залаяла собака.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл пуҫне сулкаласа илет, туллашса, вӑрҫса пырать.

Она вертит головой, ворчит, возится.

6. Аэродромри пурнӑҫа хӑнӑхса ҫитетӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хӑйне патаксемпе ҫапнипе упа татах хаярланса ҫитсе туллашма пуҫларӗ, хӑйне ҫапакан патакӗсене малти урисемпе яра-яра илет, туллашса ҫапӑҫать, ҫак хушӑрах пире клеткӑн тимӗр патаккисем патне хӗстерсе пырать.

Медведь с яростью отбивал удары лапами, и чем больше снаружи колотили медведя, тем сильнее он прижимал нас к прутьям.

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Хумсем кӗпер патне ҫитес пекех ҫӳлелле ывтӑнаҫҫӗ, вӗсем кӗпер урлӑ сиксе каҫассӑнах туйӑнаҫҫӗ, вара шавлӑн туллашса, хурҫӑ трубасенчен тунӑ сӑвайсем ҫинелле пырса ҫапӑнаҫҫӗ.

Волны подскакивали высоко, почти до самого мостика, как бы стараясь перепрыгнуть через него, и, угрюмо ворча, лезли на стальные трубчатые устои.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тӑвӑл туллашса уласа вӗрет, туратсем шатлатса хуҫӑлаҫҫӗ, йывӑҫсем кӗрӗслетсе ӳкеҫҫӗ, тулнӑ шыв шавласа ыткӑнать, ҫак самантра мӗн те пулсан илтӗнессе асне те ан ил.

Так как среди шума бури, завываний ветра, треска ветвей, грохота обваливающихся деревьев и рёва бешеного потока нечего было и думать что-либо расслышать.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл унӑн пурнӑҫӗ ҫийӗн, тулӑ пусси тӑрӑх ҫил-тӑвӑл ахӑрашса иртнӗ пек, асар-писеррӗн туллашса иртрӗ: анчах, тулӑ тесен, вӑл тӑвӑл хыҫҫӑн та ҫӗкленет, хӗвел ҫутинче хӑйӗн илемӗпе куҫа савса ачашлать пулсан, старик, ав, ура ҫине тӑма ниепле те хал ҫитереймерӗ.

Прошла она над его жизнью, как буря над деляной пшеницы, но пшеница и после бури встает и красуется под солнцем, а старик подняться уже не мог.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хапха патӗнче Наталья пӗчченех тӑрать, тул ҫутӑлас умӗнхи сулхӑн ҫил ун аллинчи хурлӑхлӑ хура тутӑра ҫӑлса илесшӗн туллашса вӑркӑштарать.

У ворот стояла одна Наталья, и свежий предутренний ветерок рвал из рук ее черную траурную косынку.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тимӗр пралук кӑранлатнӑ, сӑнчӑр чӑнкӑртатнӑ, йытӑ, пиллӗк-улттӑ сиксе, картиш урлӑ каҫнӑ та туллашса хаяррӑн вӗрме тытӑннӑ.

Взвизгивала железная проволока, гремела цепь — перемахнув несколькими рывками двор, пес захлебывался злобным лаем.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ енчен вӗрекен вичкӗн сивӗ ҫил вӑрмансем тӑрӑх уласа ҫӳрет, куҫ уҫса пӑхмалла мар юр вӗҫтерсе, хытхура тӗмӗсен шӑртланчӑк тунисене ҫӑтӑр-ҫатӑр хуҫса, ҫеҫенхир тӑрӑх туллашса ыткӑнать.

Холодный северо-восточный ветер горнистом трубил в лесах, мчался по степи, разворачиваясь в лаву, опрокидываясь и круша ощетиненные каре бурьянов.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чиркӳ тӑрри, пирвайхи ҫил-тӑман туллашса тустарнипе, виле сӑнӗ ҫапнӑ пек сиввӗн ҫуталса йӑлтӑртатнӑ.

Мертвенней блистал купол собора, овеянный первой метелицей…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Листницкий шӑпланчӗ, киле ҫитичченех хӑйне хӑй ҫилӗллӗн туллашса пычӗ.

Но Листницкий приумолк и до самого дома мысленно жестоко издевался над собой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.