Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Эпӗ хам та, ватӑ ухмах, тӑранайми пӑхаттӑм, тӑранайми хӗпӗртеттӗм; мӗн тери юратман-ши эпӗ хамӑн Дуньӑна; мӗн чухлӗ ачашламан-ши хамӑн хӗрӗме; мӗн тери лайӑхчӗ унӑн пурӑнӑҫӗ!

А я-то, старый дурак, не нагляжусь, бывало, не нарадуюсь; уж я ли не любил моей Дуни, я ль не лелеял моего дитяти; уж ей ли не было житье?

Станца пуҫлӑхӗ // .

Ку вырӑнсене пӗр-пӗр офицер пырас пулсан, унта уншӑн чӑн-чӑн савӑнӑҫ пулнӑ, офицер пур ҫинче пӗр-пӗр фрак тӑхӑннӑ ҫын мӗнле те пулин хӗре юратать пулсан, ку ҫыннӑн пурӑнӑҫӗ вара ытах та начар пулнӑ.

Появление в сих местах офицера было для него настоящим торжеством, и любовнику во фраке плохо было в его соседстве.

Ҫил-тӑман // .

Халь ӗнтӗ унӑн пурӑнӑҫӗ пӗтӗмпех ман алӑра; эпӗ, вӑл кӑшт та пулин ҫӳҫеннине курас тесе, тӗллесе пӑхрӑм.

Жизнь его наконец была в моих руках; я глядел на него жадно, стараясь уловить хотя одну тень беспокойства…

I // .

Мӗнле хӗҫ-пӑшалпа ҫапӑҫассине суйласа илесси манран килнӗ чухне унӑн пурӑнӑҫӗ те ман алӑраччӗ, хамшӑн пулсан нимӗнле хӑрушлӑх та ҫук пекехчӗ: эпӗ ҫапах та пеме килӗшмерӗм, эпӗ ӑна, шеллесе, перессинчен пӑрӑнтӑм теме те пултарӑттӑм, анчах суяс килмест.

Вы согласитесь, что, имея право выбрать оружие, жизнь его была в моих руках, а моя почти безопасна: я мог бы приписать умеренность мою одному великодушию, но не хочу лгать.

I // .

Унӑн никам пӗлми пурӑнӑҫӗ мана юмах пек туйӑнатчӗ, хӑй те вӑл мана темӗнле, ҫын пӗлме пултарайман тӗлӗнмеле повеҫӗн геройӗ пек курӑнатчӗ.

Жизнь его загадочная казалась мне сказкою, и сам он казался мне героем таинственной какой-то повести.

I // .

Кунта унӑн пурӑнӑҫӗ начарччӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах хӑй укҫа-тенкӗ йӗркесӗр тустарса пурӑнатчӗ: ӗмӗрех ҫуран ҫӳретчӗ, хура сюртукӗ те кивелнӗскерччӗ, ҫав вӑхӑтрах хӑй пирӗн полкри мӗн пур офицерсене пӗрмаях ӗҫтерсе ҫитеретчӗ.

Здесь жил он вместе и бедно и расточительно: ходил вечно пешком, в изношенном черном сюртуке, а держал открытый стол для всех офицеров нашего полка.

I // .

Ҫарти офицерӗн пурӑнӑҫӗ паллӑ ӗнтӗ.

Жизнь армейского офицера известна.

I // .

Ҫапла ӗнтӗ, Ырӑ Ҫыннӑм, хамӑн кӳршӗ тата тусам пулнӑ ҫыннӑн пурӑнӑҫӗ, ӗҫӗсем, кӑмӑлӗ тата сӑн-сӑпачӗ ҫинчен эпӗ астуса илме пултарнисем ҫаксем пулаҫҫӗ.

Вот, милостивый государь мой, всё, что мог я припомнить касательно образа жизни, занятий, нрава и наружности покойного соседа и приятеля моего.

Издательрен // .

Ҫак уйӑхӑн 15-мӗшӗнче янӑ сирӗн хисеплӗ ҫырӑвӑра эпӗ ҫак уйӑхӑн 23-мӗшӗнче илтӗм, вӑл ҫырура эсир ман ҫывӑх тус пулнӑ тата именисем тӗлӗшпе кӳршӗ пулнӑ Иван Петрович Белкин хӑҫан ҫуралнипе вилни ҫинчен, унӑн службипе килти пурӑнӑҫӗ ҫинчен, вӑл мӗн ӗҫлесе мӗнле кӑмӑлпа пурӑнни ҫинчен тӗплӗн пӗлесчӗ тесе ҫыратӑр.

Почтеннейшее письмо ваше от 15-го сего месяца получить имел я честь 23 сего же месяца, в коем вы изъявляете мне свое желание иметь подробное известие о времени рождения и смерти, о службе, о домашних обстоятельствах, также и о занятиях и нраве покойного Ивана Петровича Белкина, бывшего моего искреннего друга и соседа по поместьям.

Издательрен // .

Ҫакӑ, халӗ публикӑна вулама сӗнекен И. П. Белкин ҫырнӑ Повӗҫсене кӑларма тытӑннӑ май, хамӑр тӑван халӑхӑн сӑмахлӑхне юратакансен пӗлес килекен кӑмӑлне кӑшт та пулин тултарас тесе, эпир вилнӗ авторӑн пурӑнӑҫӗ ҫинчен кӗскен те пулин хушса калас терӗмӗр.

Взявшись хлопотать об издании Повестей И. П. Белкина, предлагаемых ныне публике, мы желали к оным присовокупить хотя краткое жизнеописание покойного автора и тем отчасти удовлетворить справедливому любопытству любителей отечественной словесности.

Издательрен // .

Покровски халӑхӗн пурӑнӑҫӗ пӗр евӗрлӗ шуса пырать.

Жизнь обитателей Покровского была однообразна.

XII сыпӑк // .

Ашшӗсӗр тӑрса юлма пултарасси ҫинчен шухӑшлани — ун чӗрине ҫурсах ыраттарчӗ, няня ҫырӑвӗ тӑрӑх мӗскӗн чирлӗ ҫынӑн пурӑнӑҫӗ япӑххине пӗлсе, вӑл уншӑн хӑраса ӳкрӗ.

Мысль потерять отца своего тягостно терзала его сердце, а положение бедного больного, которое угадывал он из письма своей няни, ужасало его.

III сыпӑк // .

11. Иисус пурӑнӑҫӗ пирӗн вилӗмлӗ ӳтӗмӗрте пултӑрччӗ тесе, хамӑр чӗрӗ чухне эпир яланах Иисусшӑн вилетпӗр.

11. Ибо мы живые непрестанно предаемся на смерть ради Иисуса, чтобы и жизнь Иисусова открылась в смертной плоти нашей,

2 Кор 4 // .

8. Пире пур енчен те хӗстереҫҫӗ — ҫавах тытӑнса тӑратпӑр; шанчӑк пӗтнӗ пекех — ҫавах шанатпӑр; 9. пире хӗсӗрлеҫҫӗ — ҫавах эпир пӗччен мар; пире ураран ӳкернӗ — эпир ҫавах пӗтместпӗр; 10. Иисус пурӑнӑҫӗ пирӗн ӳтӗмӗрте палӑртӑр тесе, эпир Унӑн вилӗмне яланах хамӑр ӳтӗмӗрте илсе ҫӳретпӗр.

8. Мы отовсюду притесняемы, но не стеснены; мы в отчаянных обстоятельствах, но не отчаиваемся; 9. мы гонимы, но не оставлены; низлагаемы, но не погибаем. 10. Всегда носим в теле мертвость Господа Иисуса, чтобы и жизнь Иисусова открылась в теле нашем.

2 Кор 4 // .

26. Сирӗнтен хӑшӗ те пулин хӑйне хӑй ырӑ пурӑнӑҫлӑ ҫын вырӑнне хурать пулсан, анчах хӑй чӗлхине чармасть пулсан, унӑн ырӑ пурӑнӑҫӗ ниме те тӑмасть, вӑл хӑйне улталать ҫеҫ.

26. Если кто из вас думает, что он благочестив, и не обуздывает своего языка, но обольщает свое сердце, у того пустое благочестие.

Иак 1 // .

15. Унтан пурне те каланӑ: астӑвӑр, пуянлӑха хапсӑнасран сыхланӑр: этем пурӑнӑҫӗ унӑн пурлӑхӗ нумаййинчен килмест, тенӗ.

15. При этом сказал им: смотрите, берегитесь любостяжания, ибо жизнь человека не зависит от изобилия его имения.

Лк 12 // .

30. Акӑ Унпа икӗ ҫын калаҫса тӑнӑ, вӗсем Моисейпе Илия пулнӑ; 31. мухтавлӑн курӑннӑскерсем, вӗсем Унӑн пурӑнӑҫӗ Иерусалимра вӗҫленмелли ҫинчен калаҫнӑ.

30. И вот, два мужа беседовали с Ним, которые были Моисей и Илия; 31. явившись во славе, они говорили об исходе Его, который Ему надлежало совершить в Иерусалиме.

Лк 9 // .

8. Арави ҫӗрне тытса тӑракан Арета умӗнче айӑпа кӗнӗскер, вӑл хуларан хулана тарса ҫӳренӗ, ӑна, саккунсенчен хӑпнӑскере, пурте йӗрленӗ, пурте курайман, ӗнтӗ йӗрӗнчӗке юлнӑскере, тӑван ҫӗршывпа халӑх тӑшманӗ тесе Египета хӑваласа янӑ — унӑн усал пурӑнӑҫӗ ҫапла вӗҫленнӗ.

8. Концом его злобной жизни было то, что обвиненный пред Аретою, владетелем Аравийским, он бегал из города в город, всеми преследуемый и ненавидимый, как отступник от законов, и презираемый, как враг отечества и сограждан, был изгнан в Египет.

2 Мак 5 // .

1. Матфан ывӑлӗ Сафатия, Пасхор ывӑлӗ Годолия, Селемия ывӑлӗ Юхал тата Малхия ывӑлӗ Пасхор Иеремия халӑха ҫак сӑмахсене каланине илтнӗ: 2. Ҫӳлхуҫа ҫапла калать: ҫак хулара юлакансем хӗҫпе, выҫӑпа, мур чирӗпе вилсе пӗтӗҫ, халдейсем патне тухакансем вара чӗрӗ юлӗҫ, пурӑнӑҫӗ тупӑш вырӑнне пулӗ те вӗсене, вӗсем пурӑнӗҫ.

1. И услышали Сафатия, сын Матфана, и Годолия, сын Пасхора, и Юхал, сын Селемии, и Пасхор, сын Малхии, слова, которые Иеремия произнес ко всему народу, говоря: 2. так говорит Господь: кто останется в этом городе, умрет от меча, голода и моровой язвы; а кто выйдет к Халдеям, будет жив, и душа его будет ему вместо добычи, и он останется жив.

Иер 38 // .

8. Халӑха та кала: Ҫӳлхуҫа ҫапла калать, те: Эпӗ сире пурӑнӑҫ ҫулӗпе вилӗм ҫулӗ сӗнетӗп: 9. ҫак хулара юлакансем хӗҫпе, выҫӑпа, мур чирӗпе вилсе пӗтӗҫ; хуларан тухса халдейсене, хӑвӑра хупӑрласа тӑракансене, парӑннисем вара сывӑ юлӗҫ, пурӑнӑҫӗ тупӑш вырӑнне пулӗ те вӗсене: 10. Эпӗ ҫак хула енне ырӑ тума мар, усал тума ҫаврӑнса тӑтӑм, тет Ҫӳлхуҫа, хула Вавилон патшийӗн аллине лекӗ, лешӗ вара ӑна вут-ҫулӑмпа ҫунтарса ярӗ.

8. И народу сему скажи: так говорит Господь: вот, Я предлагаю вам путь жизни и путь смерти: 9. кто останется в этом городе, тот умрет от меча и голода и моровой язвы; а кто выйдет и предастся Халдеям, осаждающим вас, тот будет жив, и душа его будет ему вместо добычи; 10. ибо Я обратил лице Мое против города сего, говорит Господь, на зло, а не на добро; он будет предан в руки царя Вавилонского, и тот сожжет его огнем.

Иер 21 // .