Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗвенти (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун хыҫҫӑн вара тынашка та майӗпен ҫӗкленет, хӳрине шыв кӗвенти евӗр карӑнтарса тӑсӑлса илет.

Куҫарса пулӑш

Лапшу Ҫтаппанӗн халапӗ мар // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Хурама кӗвенти пек авӑннӑскер.

Куҫарса пулӑш

Тӑранайми вӑрҫӑсем // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Улпутсемшӗн шыв йӑтмалли шуйттан кӗвенти Ҫапах та сана эп хур тумӑп: Йытсем валли виллӳне ывӑтмӑп.

Куҫарса пулӑш

XV. Тавӑрна // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Мӗн кирлӗ сана, шуйттан кӗвенти? — терӗ стражник.

Куҫарса пулӑш

Аттене тытса хупни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ун хулпуҫҫийӗ ҫинчи кӗвенти вӗҫерӗнсе кайрӗ, витресем шӑнкӑртатса ҫӗре персе ӳкрӗҫ, Кӗтерне ӑна-кӑна асӑрхамасӑр тӳрех Липӑна хирӗҫ ыткӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

XIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

«Шуйттан кӗвенти! — шухӑшларӑм хам ӑшра. — Хам нимӗн те ӑнланманнине палӑртма юрамасть…»

«Чёрт побери! — подумалось мне. — Не надо показывать, что я ничего не понимаю…»

Мораль хуралҫи // А. Петров. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 62–75 с.

Сана халех персе антараҫҫӗ вӗт, шуйттан кӗвенти

Ведь тебя сейчас собьют, чёрт возьми!»

15. Разведчик // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вальӑна ҫывӑххӑн пӗлсе, хӑнӑхса ҫитӗп те, чӗремрен Маринкӑна вӑл ерипенех тӗртсе кӑларӗ, тараса кӗвенти ун еннелле тайӑлӗ, теттӗм.

Я все думал, все надеялся, что узнаю поближе Валю, и она постепенно переборет, перевесит в моем сердце Маринку.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ун хыҫҫӑн шыв кӗвенти те ӳксе юлчӗ, витрисем те шанкӑртатрӗҫ.

Упало коромысло, загремели ведра.

II сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

— Шуйттан кӗвенти! — кӑшкӑрса ячӗ Гаррис.

— Тысяча чертей! — воскликнул Гаррис.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Терт килсе тухать ӗнтӗ кунта, шуйттан кӗвенти!

Нанесло на нашу голову, язви его!

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вара эпӗ ӑна шӑппӑн ҫапла, лӑпкӑн-лӑпкӑн ӑс парса калатӑп: «Ӑҫта курнӑ вара эсӗ, шуйттан кӗвенти, лиска йытӑ ами, ӳсӗр йытӑ аҫисемпе хулсӑр шуйттансене? — тетӗп. — Ун йышшисем тӗнчере пулман, пулмаҫҫӗ те».

Тихочко и спокойночко образумляю ее, говорю: «Где же ты, чертова шалава, сучье вымя ты, видала пьяных кобелей, да ишо безруких? Таковых и на свете не бывает».

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ухмаха супрӑн-и, шуйттан кӗвенти!

— Одурел, проклятый?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья ҫирӗппӗн витрисене ҫӗклерӗ, пӗкече пек авӑнчӑк шыв кӗвенти ҫине ҫурхи хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ аллисене хурса тӑвалла улӑхма тӑчӗ, анчах сасартӑк Григорий еннелле ҫаврӑнчӗ те, унӑн питҫӑмартийӗсем ҫамрӑк чухнехилле ҫӳхен хӗрелчӗҫ.

Аксинья решительно подняла ведра, положила на выгнутую спину коромысла покрытые вешним загаром руки, было пошла в гору, но вдруг повернулась к Григорию лицом, и щеки ее чуть приметно окрасил тонкий, молодой румянец.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эппин, мӗн эсӗ, шуйттан кӗвенти! — халӗ хӑй чикӗрен тухсах тарӑхса кайнине пытараймасӑр кӑшкӑрса тӑкрӗ те Кудинов, ун айӗнчи кресло вӑрӑммӑн кӑчӑртатса илчӗ.

— Так чего же ты, тополина чертова! — уже с нескрываемой злобой закричал Кудинов, и кресло под ним протяжно заскрипело.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Яр, теҫҫӗ, шуйттан кӗвенти!..

 — Пусти, говорят, сволочь!..

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Шуйттан кӗвенти!

— Черт!

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Курмастӑн-и-мӗн… амашка кӗвенти!.. — хӑраса кӑшкӑрса ячӗ Валет, хӑй ҫине тӗллесе тытнӑ винтовкӑн хура хӑвӑлне курса.

Не видишь… в рот те, в душу!.. — испуганно вскрикнул тот, увидя направленный на него черный глазок винтовочного дула.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Икӗ ҫатан валли ҫитес ҫаппа вакласа тӑкнӑ, шуйттан кӗвенти!

— Нарубил, дьявол паршивый, на два плетня хватило бы!

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах та чӗтреме пуҫланӑ аллисем ӑна итлемерӗҫ, кӗвенти крыльца картлашкисем тӑрӑх кусса кайрӗ.

Но дрогнувшие руки отказались служить, — коромысло покатилось по порожкам.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех