Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Калаҫнӑ май вӑл хӑйӗнчен хӑй йӗрӗнсе тӑрать: мӗнле вӗтӗртеттерет, тӑкать сӑмахне тет, хӑйшӗн ҫын умӗнче вӑтанать.

И сознает, насколько противен сам себе: ишь, трепещет, заискивает, сыплет слово за словом…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вара калаҫмасӑр ларма ырӑ мар тесе е вырӑнсӑр сӑмахсем пере-пере ярать вӑл, е мӑк-мак туса хӑйӗнчен хӑй вӑтанса ларать.

Вот и сидит обычно молча, а то выпалит невпопад какую-нибудь несуразицу и потом моргает стыдливо.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тата ҫав хушӑрах хӑйӗнчен хӑй телӗнесси те пур ун.

В то же время Яндул дивился сам на себя.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Каларӗ те хӑйӗнчен хӑй вӑтанчӗ.

И тут же осекся, смутился.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун шухӑшӗпе, ҫын каласа панинчен кулни ырӑ мар вӑл, ҫыннинчен хӑйӗнчен кулнӑ пек пулать.

Мол, не пристало смеяться над сказанным словом гостя, это, мол, получается, что вы над ним смеетесь.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй калаҫнине итленӗ май хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнсе ларать Янтул.

Он говорил и слушал себя и не переставал удивляться.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шухӑшла-ха эсӗ: куҫлӑ-пуҫлӑ, алӑллӑ-ураллӑ ҫынна хӑйӗнчен хӑй йӗрӗнекен туса ҫитереҫҫӗ!

Ну сам посуди: здорового мужика, с руками-ногами, с хорошей головой довели до того, что он сам себе стал противен!

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗнчен чылай аслӑ хӗрпе, хуҫа хӗрӗпе, пӗрре «ҫылӑха» кӗнӗ те Янтул, ӑна авлантарса янӑ.

Однажды он согрешил с девицей намного старше себя и… женился. Вернее — его женили.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Мӗн тӑвас-ши? — ыйтнӑ Гаврик хӑйӗнчен хӑй.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Ҫын Кушил старик хӑйӗнчен тӑрӑхланине сиссе сак ҫине кайса ларать.

Тут уж бедняга окончательно понимает, что Кошель его подначивал, и обессиленно опускается на лавку.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйӗнчен пӗр-икӗ утӑмра, чашӑк лартнӑ хӑва тӗмӗ айӗнче, Ивук тӑра парать.

В двух шагах от себя увидел Ивука с пустой чашей из-под меда.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл хӑйӗнчен темиҫе хут пысӑк кукамай виллине ҫаклатнӑ та, ӑна путӑксенче чӗтреткелесе тулалла сӗтӗрет.

Взвалив на себя в несколько раз больше самого гусеницу бабочки, он волочит ее через неровности иа земле куда-то наружу.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Арӑскал тупасси ҫынран хӑйӗнчен килет иккен.

Найти свой жребий… значит, все зависит от самого себя.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пурнӑҫра ӑрӑскал тупасси вӑл ҫынран хӑйӗнчен килет, Александр атте.

Найти свой жребий во многом зависит от самих людей, отец Александр.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйӗнчен тар шӑрши кӗнине Паҫа хӑй те туять.

Пазя сама чувствовала, что от нее пахнет потом.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Тырӑ туянмалла, анчах хӑйӗнчен мар.

«Хлебушка, пожалуй, надо купить, только не у него.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ыйт ав хӑйӗнчен», — терӗ те Чӗкеҫ печӗк ачине йӑтса картишне тухса кайрӗ.

— Вон самого спроси, — бросила Чегесь сердито и, подняв малыша на руки, вышла из избы.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл Ухтиванпа калаҫма ҫыварнӑ ҫӗртен тӑрса тухнӑ та, хӑйӗнчен ҫамрӑк ӳтпе тутлӑ вырӑн шӑрши кӗрет.

Она проснулась, чтобы поговорить с Ухтиваном, от него пахнет молодостью и травой, на которой она спала.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӗркӗшӳ-ҫапӑҫура Савтепи хӑйӗнчен аслӑрах ачасене те парӑнман.

Савдеби, помнится, не поддавалась даже старшим подросткам.

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Те ҫамрӑк чухне хӑйӗнчен хитре, ӗҫчен, йӑваш кӑмӑллӑ пулнӑшӑн, ҫынсене юрама та юраттарма пӗлнӗшӗн, те хӑй ҫапла кутӑн ҫуралнӑран, Някуҫ мучи ӑна пурнӑҫ тӑршшӗпех кураймасӑр пурӑннӑ.

То ли потому, что была она краше его, с людьми добрее, чем он, то ли сам от роду был привередливый, только ненавидел он ее всю жизнь.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.