Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Анютӑпа (тĕпĕ: Анюта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анютӑпа Раман пуҫласа янӑ ҫап-ҫамрӑк вӑрман лаптӑкӗ…

Куҫарса пулӑш

59 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Анютӑпа Раман урама тухрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

39 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Анютӑпа Раман вӑтана-вӑтанах пӗтӗм халӑх умӗнче чуптурӗҫ.

Куҫарса пулӑш

35 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

«Мӗншӗн Анютӑпа? — хирӗҫет, ыратать, кӑшкӑрать хӗрарӑм чунӗ.

Куҫарса пулӑш

35 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Анютӑпа Рамана Туса парар савӑк туй!

Куҫарса пулӑш

35 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Чӑвашла тумланнӑ Анютӑпа Раман, алла-аллӑн тытӑнса, капӑрлатнӑ сцена ҫине хӑпарчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

35 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Анютӑпа иксӗр йывӑҫ лартнинчен кӑлӑхах култӑм, ашкӑнса тенӗ пек.

Куҫарса пулӑш

7 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Эсир Анютӑпа иксӗр тытӑннӑ ӗҫ савӑнтарчӗ мана.

Куҫарса пулӑш

5 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Володя Анютӑпа Сашӑна чунтанах тунсӑхлать.

Володя скучает по Анюте и Саше.

Лӑпкӑ мар // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Анютӑпа Саша гимназие ҫӳреҫҫӗ.

Анюта и Саша ходят в гимназии.

Хӗллехи каҫсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ашшӗпе пӗрле амӑшӗ патне аслӑ ачисем — Анютӑпа Саша та — кӗреҫҫӗ.

Вместе с отцом пришли к маме старшие дети — Анюта и Саша.

Савӑнӑҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫавӑн пекех Анютӑпа пӗрле тытса кайнӑ Люся ӑҫта пулни ҫинчен те мана никам калакан тупӑнмарӗ.

Никто также не мог ответить мне, где находится Люся, схваченная вместе с Анютой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анютӑпа пӗрлех.

Вместе с Анютой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вара эпӗ чӑнах та курӑнкаларӑм, анчах та пӗчӗк ҫивӗтлӗ пуҫсене курас тесе кӑна — Анютӑпа Люся аннепе пӗрле пыраҫҫӗ.

Тогда я действительно показывался, но только для того, чтобы увидеть маленькие косички — возле матери шли Анюта и Люся.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анютӑпа Лиза урайне ҫунӑ, чӳрече кантӑкӗсене ҫуса ҫуталакан пуличченех хутпа сӑтӑрнӑ.

Сестры Анюта и Лиза вымыли пол, вымыли и протерли бумагой, до блеска, оконные стекла.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Кусар илсе сӑмавар лартма хӑйӑ чӗрнӗ, тепӗр чухне Анютӑпа пӗрле шыв хӗрне кӗпе чӳхеме кайнӑ, унпа юнашар пырса кӗпе корҫинккине йӑтма пулӑшнӑ.

Начинал косарем колоть лучинки на самовар, а то отправлялся с Анютой на речку полоскать белье, Анюта тащила корзину с бельем, а он шел рядом и держался за край корзины.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫывӑрмалли пӳлӗм алӑкӗ хупӑ, Анютӑпа исполком председателӗн арӑмӗ ҫывӑраҫҫӗ; виҫӗ ҫын пысӑках мар кӗнеке умӗнче пӗшкӗнсе лараҫҫӗ.

Дверь в спальню закрыта, Анютка и жена предисполкома спят, а трое за столом нагнулись над небольшой книгой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Анчах эсир пирӗнтен, Анютӑпа иксӗмӗртен, нумай кая юлатӑр-ха…

— Но вы все же, от нас с Анютой, остаетесь гораздо позади…

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Мӗншӗн лайӑхрах пулассине вара Анютӑпа калаҫаканни хӑй те пӗлмест; вӑл чӗлхине ҫеҫ хыҫать.

Почему лучше, этого не знает сама та, которая беседует с Анютою: она просто чешет язык.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӗсем ҫапла калаҫса татӑлчӗҫ: Гвоздевӑн, госпитальтен тухсан, телефон тӑрӑх хӑйне илме пыма пулнӑ Анютӑпа пӗрле палата чӳречисем тӗлӗпе утса иртмелле, вара Алексейӗн Анюта мӗнле кӑмӑла кайни ҫинчен танкиста ҫырупа пӗлтермелле.

Условились они, что Гвоздев, выйдя из госпиталя, с Анютой, которая по телефону обещала ему зайти за ним, пройдет мимо окон палаты и Алексей тотчас изложит танкисту в письме свое о ней впечатление.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех