Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуралнӑ (тĕпĕ: ҫурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пултаруллисем ҫине пӑхса хавхаланса кайнӑскер, Валентин Александрович залра ларнӑ хушӑра ҫуралнӑ сӑввине те вуласа пачӗ.

Куҫарса пулӑш

Мӑн асаттесен вӑй-хӑвачӗ — «Хусан чӑвашӗсенче» // Олег АЛЕКСАНДРОВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Ҫураласса эпӗ кунта, Черемшанкӑра, ҫуралнӑ, унтан темиҫе ҫул хушши урӑх ҫӗрте пурӑннӑ, халӗ акӑ каллех кунта пурӑнатӑп теме юрать.

В общем, родился я тут, в Черемшанке, потом был нездешним много лет, а сейчас можно считать, что опять хочу стать здешним…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сергей Немасев Ҫӗпрел районӗнчи Хурӑнвар Шӑхаль ялӗнче Егор Алексеевичпа Елена Даниловна Немасевсен ҫемйинче ҫуралнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ӑна ӗҫ ҫӗкленӗ // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Хӗрӗн паян ҫуралнӑ кун мар, эпӗ те темскер туса палӑрман.

У дочери сегодня не день рождения, да и я ничем особым тоже вроде не отличился.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ну, ҫуралнӑ, пурӑнатӑп мӗн май килнӗ таран, вара эпӗ те каллех пулмастӑп.

Ну, родилась, поживу, сколько удастся, и потом меня тоже не станет.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Совет влаҫӗ шӑпах пурне те лайӑх пурнӑҫ туса пама ҫуралнӑ! — тенӗ Пробатов вӗрентсе, ҫирӗппӗн.

— Советская власть для того и родилась, чтобы всем хорошую жизнь сделать! — нравоучительно и строго сказал Пробатов.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кирек мӗнле вак-тӗвеке принцип карчӗпе виҫет, ӑна ҫуралнӑ чухнех мӗн пур йӑнӑшсенчен сыхлакан хут панӑ тата пур япала пирки те тӗрӗс калама пӗр ӑна ҫеҫ правӑ панӑ пек, пур ҫӗрте те пӗр йӑнӑшсӑр, ӗҫлесшӗн…

Любую мелочь возводит в принцип, во всем и везде хочет быть непогрешимым, словно ему со дня рождения выдали индульгенцию от всех ошибок и дали право выражать единственно правильную точку зрения на все…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна пытарнӑ хыҫҫӑн Бахолдин тин ҫеҫ ҫуралнӑ ача пурнӑҫне ҫӑлса хӑварас тесе пӗтӗм вӑйне хунӑ, анчах унӑн часах арӑмӗн вил тӑприпе юнашар хӑйӗн малтанхи ачи валли та виле шӑтӑкӗ чавма тивнӗ.

Похоронив жену, Бахолдин все силы отдал тому, чтобы спасти жизнь новорожденному, но скоро рядом с могилой жены ужо копал могилу и для своего первенца.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Коробин (вӑл ун патне лекнӗ) ӑна: ҫынсен ҫуралнӑ чухне парти работникӗн пултарулӑхӗ пулмасть, ун йышши ҫынсем практикӑлла ӗҫре палӑраҫҫӗ, тесе ӗнентернӗ.

Но Коробин, под начало которого она попала, сумел убедить ее, что люди не рождаются с задатками партийных работников и что деятели такого типа выявляются на практической работе.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Казаксем ӑна Пруссипе Буковинӑран тытӑнса Дон ҫеҫенхирӗсем таран хӑйсемпе пӗрле ҫӳретрӗҫ, вӑл вара, кавалери чаҫӗн сирӗле пӗлми шӑрши, ҫуралнӑ кил шӑршипе пӗрех чуна ҫывӑх та тӑван пулчӗ.

Казаки пронесли его по всем дорогам от Пруссии и Буковины до донских степей, и он, нерушимый душок кавалерийской части, был столь же близок и знаком, как и запах родного куреня.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кама пӑхса ҫавӑн пек кӗрт аҫи ҫуралнӑ?

И в кого он такой кобелина выродился?

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсен айӗнче вӑл вӑрах хушӑ пӗкӗ пек авкаланчӗ, шӑнӑр хутлатнӑ чухнехи пек тӑсӑла-тӑсӑла тӳрленекен урисемпе кӗрпеклӗ юра хырса чаваларӗ; йынӑша-йынӑша ярса, ут чӗрнисем алтӑкласа пӗтернӗ, пулӑхлӑ хура тӑпрапа йӑлтӑртатакан ҫӗр ҫинче — хӑй ҫуралнӑ, пурӑннӑ, хуйхӑ-суйхӑпа пуян та телей-савӑнӑҫран чухӑн пурнӑҫ мӗн хатӗрлесе панине хӑй йӑлтах илнӗ ҫӗр ҫинче — пуҫӗпе ҫапкаланчӗ.

Но он долго еще выгибался под ними дугой, рыл судорожно выпрямлявшимися ногами зернистый снег и, стоная, бился головой о взрытую копытами, тучную, сияющую черноземом землю, на которой родился и жил, полной мерой взяв из жизни — богатой горестями и бедной радостями — все, что было ему уготовано.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий куҫҫульне шӑлса илчӗ, кӗтмен асаилӳпе ҫуралнӑ лӑпкӑ куллине сирсе, васкасах хӑйсен хапхи еннелле утса кайрӗ.

Григорий смахнул слезу и тихую улыбку непрошеных воспоминаний, торопливо пошел к своим воротам.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ, юлташӑм, мана офицер кӗпипе ҫуралнӑ тесе ан шухӑшла.

Ты, товарищ, не думай, что я родился офицером.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗри, ҫар хатӗрӗсене улӑм ури ӑшне е сарай ҫунатти айне пытарса, строевой учӗ ҫинчи йӗнере нумайлӑха хывса хурса, хӗрлисене кӗтрӗ; тепри юр хӳсе кайнӑ калинкке алӑкне уҫса утне ҫавӑтса кӗчӗ ҫеҫ — пӗр хушӑ пурӑнмалӑх сухари типӗттерчӗ те, арӑмӗпе пӗр каҫ ҫывӑрса илсе, ирхине ирех ҫул ҫине тухрӗ, сӑрт тӗмески ҫинчен Донӑн ним хускалми шурӑ анлӑшӗ ҫине, тен, хӑй яланлӑхах пӑрахса каякан ҫуралнӑ ҫӗрӗ-шывӗ ҫине, юлашки хут пӑхрӗ.

Иной — для того, чтобы надолго расседлать строевого коня и ждать прихода красных, засунув боевое снаряжение в стог соломы или под застреху сарая, а другой, отворив занесенную снегом калитку, только вводил коня на баз и, пополнив запас сухарей, переспав ночь с женкой, поутру выбирался на шлях, с бугра в остатний раз глядел на белый, мертвый простор Дона, на родимые места, кинутые, быть может, навсегда.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан ҫав кун пӗтӗм чӑтӑмлӑхӗпе канлӗхне ҫухатрӗ, мӗн каҫченех хутор тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ, Сергей Платоновичпа тата Цацапа пӗрле вӑрах хушӑ Моховсен крыльци ҫинче ларчӗ, Германи ҫинчен, хӑйӗн унти пурнӑҫӗ ҫинчен, Франци урлӑ тинӗс ҫулӗпе ҫуралнӑ ҫӗршыва таврӑнни ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Степан в этот день невозвратно потерял выдержку и спокойствие, до вечера ходил по хутору, долго сидел на крыльце моховского дома с Сергеем Платоновичем и Цацей, рассказывал о Германии, о своем житье там, о дороге через Францию и море.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Муталанкаласа ҫитрӗм акӑ ҫуралнӑ ҫӗршыва.

Выбрался вот на родину.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Салтаксен ушкӑнӗпе ҫуралнӑ ҫӗршыва таврӑннӑ чухне фельдмаршал чикӗ хӗрринчи хупахра каҫ выртма чарӑннӑ.

Возвращаясь с группой солдат на родину, фельдмаршал остановился передохнуть в пограничном трактире.

Генералсен генералӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Псковрах ҫуралнӑ пулӗ.

— Мало что во Пскове рожден.

«Сирӗн Парижра ӗҫсем мӗнле?» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Псковра ҫуралнӑ.

И во Пскове рожден.

«Сирӗн Парижра ӗҫсем мӗнле?» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех