Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӑ сăмах пирĕн базăра пур.
пулӑ (тĕпĕ: пулӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунти пулӑ йӑлине пӗлетӗн-и эсӗ?

У нас, знаешь, какая рыба?

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Эпир шарламӑпӑр, пулӑ пекех, эсир… ҫилӗ йӑтӑнса ан антӑр тесен ӗнтӗ, ара…

Мы молчим как рыбы, вы… дабы не навлечь гнева…

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вилӗм ҫывхарса килет, эсӗ ав, темскерле ыйхӑланӑ пулӑ пек, мӑран…

Край подходит, а ты какой-то, как рыба снулый…

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Мишаткӑран хӑпасси ытла пит ансат пулмарӗ: ашшӗ пулӑ тытас пирки сӑмахланине вӑл тимлесех итленӗ пек турӗ, унтан каллех ыйтрӗ:

Но от Мишатки не так-то легко было отделаться: как будто и со вниманием выслушивал он планы отца, посвященные рыбной ловле, а потом снова спрашивал:

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Атя хӑть ҫулла вӑлтасемпе пулӑ тытасси ҫинчен пуплӗпӗр.

Давай лучше погутарим об том, как будем летом рыбу удочками ловить.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулӑ тытса аппаланма текех пултараймарӗ вӑл, сивӗ шывра сусӑр урине шӑнӑр хутлатма пуҫларӗ.

Продолжать ловлю и дальше он не смог, от холода судорога начала сводить его искалеченную ногу.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шыва пӑтратса, юшкӑн ӑшне чӗркуҫҫи таран пута-пута анса, вӑл лачака хӗррипе утса кайрӗ, лӑппа шыва путарса, хӗррине кӳлленчӗк тӗпнелле пусса пычӗ, шултра пулӑ лӑпӑ ӑшӗнче кӗҫ-вӗҫ ҫатӑлтатасса кӗтрӗ.

Взмутив воду, по колено утопая в иле, он брел вдоль музги, опускал кошелку, придавливал края ее ко дну, а затем совал внутрь кошелки руку, в ожидании, что вот-вот всплеснет и забурлит могучая рыба.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑштах шыракаласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн Пантелей Прокофьевич, юнашар кӳлӗ хӗррине пӑрахса хӑварнӑ тӗпӗсӗр лӑпӑ тупса, кӳлленчӗк патне таврӑнчӗ, йӗмне хыврӗ, — сивӗпе ҫӳҫенкелесе, кӗххӗмлеткелесе, пулӑ тытма пуҫларӗ.

После недолгих поисков Пантелей Прокофьевич нашел брошенную возле соседнего озера кошелку без дна, вернулся к музге, снял штаны, поеживаясь и кряхтя от холода, приступил к ловле.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл иккӗмӗш стакана шалтах ӗҫсе ячӗ те типӗтнӗ пулӑ татӑкне вӑрахчен чӑмласа ларчӗ, эрех хӑпа пӗлми шухӑшсене пуҫран кӑштах та пулин сирессе кӗтрӗ.

Он выпил второй стакан залпом, долго жевал кусок вяленой рыбы, все ждал, когда хмель ударит в голову, заглушит неотвязные мысли.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӗмсӗр тарӑху капланса тулнипе, сӑнӗпе кӑвакарса-хӗрелсе кайса, карса хунӑ ҫӑварӗпе шӑкӑрт шарламасӑр анасласа (ҫак самантра вӑл шывран туртса кӑларнӑ шӑла пулӑ майлӑ туйӑнчӗ), вӑл пӗр ҫеккунт хушши кинӗ ҫине пӑхса ларчӗ, унтан хӑр-хар сасӑпа кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Секунду глядел он на сноху, багровея в немой ярости, молча зевая широко раскрытым ртом (был похож он в этот миг на вытащенного из воды судака), а потом хрипло крикнул:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫийӗр-ха пулӑ.

— Кушайте рыбку!

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Степан тин ҫеҫ стакана пушатрӗ те, пулӑ ҫыртасшӑнччӗ пулас, анчах Григорие асӑрхаса, турилккене ҫавӑнтах аяккалла шутарчӗ, ҫурӑмӗпе стена ҫумне тайӑнса ларчӗ.

Степан только что опорожнил стакан и, как видно, хотел закусить, но, увидев Григория, отодвинул тарелку, прислонился спиной к стене.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Таса ейме витнӗ сӗтел ҫинче ӗҫсе яман кӑмӑшка кӗленчи ларать, турилккере татӑкӑн-татӑкӑн туранӑ тип пулӑ хӗрелет.

На столе, покрытом чистой скатертью, стояла недопитая бутылка самогона, в тарелке розовела» порезанная на куски вяленая рыба.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулӑ шӑршине тӳсейместӗн пулсан, апла сан, Аникей, ӑшунта шӗвӗрӗлчен пур, хайхи.

— Стало быть, Аникей, в тебе глиста есть, что ты рыбьего духа не терпишь.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ кунта ҫывӑрса пурӑнатӑп, эсӗ ав, пулӑ пыршисене пӑрахса тултарнӑ та, таврари пӗтӗм кӑтка илӗртсе килтӗн.

Я тут сплю, а ты кишков рыбьих накидал, муравьев приманул со всего округа.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пырна пулӑ шӑмми тӑрӑнасчӗ хӑть, шуйттан аҫи!

Хоть бы ты, чертяка, подавился рыбьей костью!

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫывӑрас умӗн, питне-куҫне йӗрӗнчӗклӗн пӗркелентерсе, хӑйӑр ҫинче сапаланса выртакан пулӑ хуппипе усал шӑршӑллӑ пырши-пакартине шӑпӑрпа шӑлчӗ.

Перед сном, брезгливо морщась, отметал веником рассыпанную по песку рыбью шелуху и зловонные рыбьи внутренности.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Санпа пӗрле тепӗр талӑк пурӑнас пулсан, ӑш ӗмӗрте тек пулӑ йышӑнми пулать…

С тобой тут ежели еще сутки пожить, так потом всю жисть душа не будет рыбы принимать…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр эрне ырма пӗлмесӗр пулӑ тытнӑ хыҫҫӑн кӗпипе шӑлаварӗ чӗрӗ пулӑн сӳрӗле пӗлми шӑршипе касӑлса ларчӗ те, юлашкинчен Аникушка тем парсан та унпа пӗр ҫӗрпӳртре ҫӗр каҫма килӗшмерӗ:

За неделю безустального рыболовства рубаха и шаровары его настолько пропитались невыветривающимся запахом рыбьей сырости, что Аникушка под конец наотрез отказался ночевать с ним в одной землянке, заявив:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулӑ енӗпе Христоня аслӑраххи вырӑнне шутланса пурӑнчӗ.

Христоня числился главным по рыбному делу.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех