Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫурҫӗр тӗлӗнче тавралӑх ҫав тери шӑп тӑрать, нумай-нумай ҫӑлтӑрсемпе акӑннӑ чӳхенчӗк сулхӑн тӳпе ҫав тери чӗмсӗр — тӗнчере чӗрӗ пурнӑҫ ҫухалнӑнах туйӑнать.
14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Пӑру тени чӗчӗ ӗммесен — ҫутӑ тӗнчере те пурӑнаймасть!
9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Санпа иксӗмӗр хушӑмӑрти хамӑрӑн юратӑва эпӗ асрах тытатӑп, леш тӗнчере те асра тытӑп.
5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Апла кашниех ҫырта пуҫласан, тӗнчере пурӑнас та мар.
Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.
Хӑй ачине асаплантарнӑшӑн каҫаракан амӑшӗ тӗнчере ҫук-тӑр.Едва ли может быть такая мать, которая могла бы простить мучения своего ребенка.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
Этем хӑйӗн мӗскӗн чунне пӗр стакан лайӑх хӗрлӗ эрехпе йӑпатма пултармасть пулсан, ҫак шӑв-шавлӑ, кӑткӑс тӗнчемӗр ашак чӗрни тӗшне те тӑман пулӗччӗ; эрех вӑл, святой шывӗ пек, пирӗн чунсене усал ҫылӑх юлашкисенчен тасатать тата тӗнчене юратма та каҫарма вӗрентет: тӗнчере йӗрӗнтермелле япаласем ҫапах та нумай-ха…
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Эх, тӑвансем, мӗнле кӗнекесем пур иккен ҫут тӗнчере!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хӑшпӗрисемшӗн пӗтӗм ҫут тӗнчере пӗр-пӗр япала пек хакли ним те ҫук — калӑпӑр, йытӑран хакли ҫук.Для них весь свет в одном в чем-нибудь — в собаке, к примеру.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫут тӗнчере чӗрӗ ҫыннӑн пӗртен-пӗр савнӑ чунне вӗлереҫҫӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хама пӗтӗм ҫут тӗнчере пӗр-пӗччен пек туятӑп, мансӑр пуҫне, ниҫта та нимле чӗрчун ҫук пек.Как будто я один человек на всем свете и, кроме меня, нигде ничего живого нет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Тӗнче улшӑнни, тӗнчере пурӑнма ниепле те пӗлмелле марри вара ӑна тин уҫҫӑн курӑнчӗ.И для него ясно, что мир изменился и что жить на свете уже никак невозможно.
Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.
— Ку тӗнчере темӗн тума та май пур.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Эх, мӗн чухлӗ телейсӗр халӑх тӗнчере!
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӑл хушамат маншӑн халӗ тӗнчере чи хакли пулать.Для меня теперь эта фамилия дороже, кажется, всего на свете.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Ҫут тӗнчере маттур цыгансем сахалланчӗҫ, Лойко, сахалланчӗҫ ҫав.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Купӑсне калама тапратсассӑн, — эй, суятӑп пулсан, аҫа ҫапса пӑрахтӑр мана халех, — ҫут тӗнчере Зобар пек калакан ҫын та пулман пулӗ!А играет — убей меня гром, коли на свете еще кто-нибудь так играл!
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Тӗнчере лайӑххи нумай пулас-тӑк, ӑна вара лайӑххи вырӑнне те хумӗччӗҫ.Много хорошего было бы на свете, так его и за хорошее не считали бы.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Эхе, эпӗ ӑна малтанах, вӑл хампа сӑмах хушичченех е ҫак ҫут тӗнчере эпӗ те пурӑннине асӑрхичченех, унчченех эпӗ ӑна хама хам юратнӑ пекех юратнӑ, — юратман тес пулсан, ылхан ӳктӗр вара ман ҫине!
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
«Ҫут тӗнчере ҫамрӑк цыган Зобар, Лойко Зобар, пурӑннӑ.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Хӑй, ҫут тӗнчере нимрен те ытла сана юрататӑп, тет; ну-ка, булавкӑпа тирсе пӑх-ха ӑна, вӑл вара санне чӗрӳне ҫурса тӑкать.Люблю, говорит, больше всего на свете, а ну-ка, уколи ее булавкой, она разорвет тебе сердце.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.