Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Павка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Павка кунтан тухса каяс куна кӗтет, ӑна ҫав пысӑк та хуралса пӗтнӗ чул ҫурт хӑй патнелле туртать.

Ожидал Павка дня, когда выйдет отсюда, тянуло к огромному каменному закопченному зданию.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка пурӑнӑҫӑн пӗтӗм тарӑнӑшне, унӑн чи тӗпне пӑхса курчӗ, кунта вӑл, халиччен курман-илтмен ҫӗнӗ енсене пӗлме ҫунаканскер, ҫӗрӗк лачака йӳҫӗхсӗр, пӑнтӑхнӑ шӑршӑсӑр пуҫне нимӗн те курмарӗ.

Заглянул Павка в самую глубину жизни, на ее дно, в колодезь, и затхлой плесенью, болотной сыростью пахнуло на него, жадного ко всему новому, неизведанному.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫӗрле кухня таврашӗнче, буфет склачӗсенче мӗн-мӗн пулса иртнисене кура-кура, Павка лайӑх пӗлет: чашӑк-тирӗк ҫӑвакан хӗрарӑмсемпе продавщицӑсем, кунти кашни аслӑрах ҫынна хӑйне темиҫе тенкӗлӗхе сутмасан, ӗҫре нумаях пулма пултараймаҫҫӗ.

Не удивлялся он и тому, что происходило ночами в закоулках кухни да на складах буфетных; знал Павка хорошо, что всякая посудница и продавщица недолго наработает в буфете, если не продаст себя за несколько рублей каждому, кто имел здесь власть и силу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Укҫа вӗсен хӑйсем апат паракан улпутсеннинчен те нумайтарах пулмалла», — тесе шухӑшлать Павка.

«А денег у них, пожалуй, больше, чем у тех господ, которым прислуживают», — думал Павка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка вӗсене, хӑйӗн хуҫисене юратман пекех, ют вырӑнне хурса, тӑшман тесе шутлать.

Считал их Павка, так же как хозяев, чужими, враждебными.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫиленет вӗсене Павка.

Злобился на них Павка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗрре ҫеҫ мар Павка сӗтел ҫинче хут укҫасем выртнине курнӑ.

Видел Павка не раз кредитки, лежавшие на столах.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка пуринчен те нумай, пӗр ывӑнмасӑр ӗҫлеме пултарать.

Работать мог Павка больше всех, не уставая.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халӗ ӗнтӗ Павка сакӑр тенкӗ мар, вуннӑ илет.

Получал уже Павка не восемь, а десять рублей.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Икӗ ҫулталӑк ҫапкаланса ҫӳренӗ Павка хӑйӗн ӗҫӗнче.

Два года провертелся Павка на этой работе.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫитет ӑна тӗрлӗ йӗрӗнчӗк ҫынсен умӗнче пилӗкне авма, анчах эсӗ асту, Павка, ҫын пек пулма тӑрӑш.

Хватит ей горб гнуть перед всякой сволочью, но ты смотри, Павка, будь человеком.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Артём пушӑ чей куркине хӑй умӗнчен аяккалла тӗртсе лартрӗ те, Павка ҫине пӑхса, калама тытӑнчӗ:

Артем, отодвинув от себя пустую чашку, сказал, обращаясь к Павке:

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка пӗтӗмпех каласа пачӗ.

Павка рассказал все.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Тытса хӗртмесӗрех иртсе каять пулас», ҫӑмӑллӑн сывласа илчӗ Павка.

«Обойдется, видно, без припарки», — облегченно вздохнул Павка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка ҫуркаланса пӗтнӗ урайӗнчи шӗлепки тухса тӑракан пӑта ҫине тинкерсе пӑхса тӑрать.

Павка уставился глазами в потрескавшуюся половицу, внимательно изучая высунувшуюся шляпку гвоздика.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах Артёмӑн ҫапӑҫас шухӑш ҫук-мӗн; вӑл сӗтел ҫине чавсаланса ларнӑ та, Павка ҫинчен куҫне илмесӗр, ни кулӑшла, ни йӗрӗнсе тенӗ пек пӑхать.

Но Артем, видно, драться не собирался; он сидел на табурете, опершись локтями о стол, и смотрел на Павку неотрывающимся взглядом — не то насмешливо, не то презрительно.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка Артёмран шикленет.

Побаивался Павлик Артема.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Артём пӗтӗмпех пӗлет, — шухӑшларӗ Павка, — Артём вӑрҫма та, хӗнеме те пултарать».

«Артем уже все знает, — подумал Павка. — Артем может и отругать и поколотить».

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сӗтел хушшинче, алӑка тӳртӗн ларакан пысӑк кӗлетке ҫавӑрӑнчӗ те, пиччӗшӗ хура та ҫӑра куҫхаршисем айӗн Павка ҫине пӑхрӗ.

Громадная фигура, сидевшая за столом спиной к нему, повернулась, и на Павку глянули из-под густых черных бровей суровые глаза брата.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка пӳрт алӑкне хӑюсӑртараххӑн уҫрӗ.

Павка не совсем уверенно открыл дверь в комнату.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех