Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аран сăмах пирĕн базăра пур.
аран (тĕпĕ: аран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасӑ аран ҫеҫ тухать.

Голос прозвучал совсем слабо.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хальхинче сумка ытла та йывӑррипе ӑна Петя аран йӑтса пырать.

Ранец на этот раз был так тяжел, что Петя его еле тащил.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя юлташӗ хыҫӗнчен аран ӗлкӗрсе пырать.

Петя еле поспевал за своим другом.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, витрине пӗр аллинчен теприне ылмаштарса тытрӗ те, аран илтмелле сасӑпа пӑшӑлтатрӗ:

Он переложил из руки в руку ведро и прошамкал глухо:

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл темӗнле ӑнланмалла мар сӑмахсене: «кӳрентереҫҫӗ», «часрах пӗтерессишӗн», «хушаҫҫӗ», тата тӗрӗс ҫырассине пӗртте пӑхӑнмасӑр, пушар хыҫҫӑн кӑнтса тӑракан юпасем пек, кӗтмен ҫӗртен сиксе тухакан пысӑк саспаллисене такӑнкаласа аран вуларӗ.

Спотыкался на трудных и туманных словах: «преисполняют», «ныне возникших», «повелевают», «скорейшему прекращению», и на множестве больших букв, торчавших из строчек вопреки всяким правилам правописания в совершенно неожиданных местах, как обгорелые пни на пожарище.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑш ялавсем пӗчӗккӗ, тӗсӗ кайнӑ, вӗсене кӗске туясемпе хапха ҫумне аран ҫаккаласа хунӑ.

Были флаги небольшие, полинявшие, на коротких палках, кое-как привязанных к воротам.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак темӗн чухлӗ, пӗр чӗнмесӗр пыракан халӑх ушкӑнӗнче унӑн асси аран илтӗнчӗ.

В этой громадной толпе безмолвного народа его голос показался совсем слабым, еле слышным.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем ҫунни кӑнтӑрла аран палӑрать.

Их огонь был еле виден при дневном свете.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя ир пуласса аран кӗтсе илчӗ.

Петя едва дождался утра.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кунта Гаврик сассине тата та антарчӗ, йӗри-тавра пӑхса илсе, аран илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ:

Гаврик еще больше понизил голос и прошептал совсем еле слышно, озираясь по сторонам:

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗчӗккӗ, аран палӑракан куҫҫуль тумламӗ питҫӑмарти тӑрӑх юхса анчӗ те, пӗркеленнӗ ӳчӗ хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.

Крошечная, еле заметная слеза поползла по щеке и пропала в морщине.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Павлик вӗсем хыҫӗнчен аран ӗлкерсе пынӑ.

Павлик едва поспевал за ними.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аран тарнӑ вырӑссенчен, Аннеҫӗм!

Чуть унес от русских ноги, Матушки!

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Паллах! — хӗрсе кӑшкӑрать Петя,сывлӑшне аран ҫавӑрса.

— Ну да, ясно! — возбужденно орал Петя, тяжело переводя дух.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Таҫта ҫухалнӑччӗ-ха доктор, унтан вӑл вӗри чейник илсе килчӗ те пире аран диван ҫине лартса, темле тимӗр пек хытӑ сухарисем тыттарса хӑна тума тытӑнчӗ.

Доктор куда-то исчез, потом вернулся с горячим чайником и не то что остановил эту скорость, с которой всё летело куда-то вперёд, а хоть посадил нас рядом на диван и стал угощать какими-то железными сухарями.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫил ҫулҫӑсене аран хумхатать, Таса шӑпчӑк сасси шӑранать, Ӗнер ҫеҫ тутӑрпа эс ҫӳрерӗн Пурҫанпа эс ҫӳретӗн паян.

Ветерок чуть колышет листочки, Где-то слышится трель со-ло-вья, Ты вчера лишь гуляла в плато-чке, А се-го-дня гу-ляешь в шел-ках.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик унӑн шӑрт пек хытӑ пӗтӗрнӗ, вакса пек хура мӑйӑхӗсем ҫине, пӗтӗм пичӗ урлӑ ҫыпӑҫтарнӑ пластырь ҫине пӑхса, урисене аран улӑштарса, хӑраса, ун патне ҫывхарса пычӗ.

Гаврик смотрел на жесткие, крепко закрученные черные, как вакса, усы, на длинную полоску пластыря поперек щеки и, машинально переступая ногами, с ужасом приближался к господину.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хуҫи леш ҫын умӗнче Бельги патронӗсен симӗс коробкине аллинче ҫавӑркалать, йӑлӑхнипе анасласран аран чарӑнса тӑрать.

Хозяин с учтивым достоинством вертел в руках зеленую коробочку с патрончиками и почти зевал.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан матрос пичке патнелле туртӑнчӗ, суккӑр ҫын пек ӑна хыпашласа тупрӗ, вара, шӑлӗсемпе шаккаса, аран ӗҫсе тӑранчӗ.

Потом матрос потянулся к бочоночку, нашарил его в потемках, как слепой, и, стуча зубами по дубовой клепке, кое-как напился.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эпӗ… сывӑ мар, — терӗ аран сывласа ишсе пынӑ пуҫ.

— Я… больной… — задыхаясь, сказала голова.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех