Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Эсӗ мана итле, халӑхран аяккарах ҫӳре, унсӑрӑн ҫапла ухмахлах вӗлерӗҫ.— Ты меня слушай, от народа-то подальше ходи, а то так дурно убьют.
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Бурлак мучи вара: «Ачи вилет вӗт. Давай тата пылаккине пӗр штоф, унсӑрӑн эпир сана суда паратпӑр», — тет.Дедука Бурлак и говорит: «Ведь малый-то издохнет. Давай еще штоф сладкой, а то мы тебя засудим».
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Унсӑрӑн вӗт сирӗн пеккисем, хӑрас-тӑвас пулсан, яланах халӑх нумай ҫӗре тӗршӗнме пӑхаҫҫӗ: халӑх хушшинче хаваслӑрах тесе шутлаҫҫӗ пулас.А то всё, как ваш брат оробеет, так к народу и жмется: думает, веселей в народе.
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Утӑ тиенӗ арба илес пулать, — терӗ Лука, — унсӑрӑн вӗлерсе пӗтерӗҫ.
XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Тавтапуҫ, кинжал парса хӑтӑлтӑм, унсӑрӑн лашана ыйтнӑ пулӗччӗ, — терӗ Лукашка, лаши ҫинчен анса тата ӑна Назаркӑна тыттарса.
XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ҫавӑнпа та манӑн хваттер полковой адъютант валли лаша витисӗр пуҫне ултӑ монета тӑма пултарнӑ, — унсӑрӑн эпӗ кирек хӑҫан та, ырӑ ҫын пулса тӑрса, хамӑр патӑртан кӑларса яма пултаратӑп.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Унсӑрӑн мӗнле-ха!
XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Унсӑрӑн мӗнле-ха вара?
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Хурал тӑратӑпӑр, унсӑрӑн виллине илме килӗҫ те, ӑна кӑшласа пӗтернӗ пулсан аван мар.— Караул поставим, а то выкупать придут: нехорошо, коли порвет.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ну, асту, Лука, ан хускал, — тесе хӑварчӗ Ергушов, — унсӑрӑн сана та кунта ҫапса пӑрахӗҫ.— Ну, смотри, Лука, не шелохнись, — проговорил Ергушов, — а то тоже здесь срежут тебя.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Унсӑрӑн — эхер те этемлӗх пур енӗпе те ӳссе, аталанса ҫитнӗ пулсан — мӗн тума кирлӗччӗ-ха мӗнпур ҫӗрте кантурҫӑсем, бухгалтерсем, тӳре-шарасем, полици, таможньӑсем, тӗрӗслевҫӗсем, инспекторсемпе асӑрхавҫӑсем?
XVII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унсӑрӑн пирӗн пӗр чӗлхе тупасси пулаймӗ.
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ман йӑмӑксемпе кайсамӑрччӗ, тархасшӑн, унсӑрӑн вӗсемпе Диц ларать, ку вара мана калама ҫук килӗшмест.Поезжайте, пожалуйста, с моими сестрами, иначе с ними сядет Диц, а мне это чрезвычайно неприятно.
XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унсӑрӑн ниепле лӑпланмасть, йӗксӗк.
XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унсӑрӑн ҫак вӑйӑ сирӗншӗн нимӗнле пӗлтерӗшсӗр.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унсӑрӑн вӑл ухмахла шеллӳ, чаку, ҫемҫешке лӗпӗртетӳ, комеди ҫех пулса юлать.Иначе это будет только дурацкая жалость, уступка, снисходительность, комедия.
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Дуэлӗн вӗҫӗ, господасем, кирек мӗн тесен те йывӑр пулмалла, унсӑрӑн вӑл абсурд!— Дуэль, господа, непременно должна быть с тяжелым исходом, иначе это абсурд!
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ромашов чунне ҫав тери хаяррӑн та ҫав тери ӑнсӑрттӑн ҫавӑрса илнӗ ухмахла хум — вӑл пурӗпӗрех пулмаллаччӗ, унсӑрӑн иртместчех — сасартӑк ӳкрӗ, ирӗлсе ҫухалчӗ, аяккалла сирпӗнсе кайрӗ.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унсӑрӑн курас та теместӗп сире.
VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унсӑрӑн мӗн вараланса тӑмалла.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.