Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тени (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк тӑван сӑмахсем, ытарайми ҫывӑх сӑмахсем: «Юлташ, тух!» тени илтӗнсе каять.

И вдруг родное, непередаваемо родное: «Товарищи, выходи!»

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вунвиҫӗ сехет хушши шыраса та нимӗн тупманнипе ҫиленсе ҫитсе, Тимошенко ухтарма пӑрахас тесе те шутланӑччӗ ӗнтӗ, анчах прислугӑн пӗчӗк пӳлӗмӗнчен тухса кайма хатӗрленсе тӑракан Сережа хӑлхине хӗр шӑппӑн: — Кухньӑра пулмалла, кӑмакара, — тени кӗрсе кайрӗ.

Озлобленный неудачей тринадцатичасовых поисков, Тимошенко решил было прекратить обыск, но в маленькой комнатке прислуги уже собиравшийся уходить Сережа вдруг услышал тихий шепот девушки: — Наверное, в кухне, в печи.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Калама ҫук кӑмӑла ҫӗклекен сӑмах «юлташ», тени.

Непередаваемо волнующее слово «товарищ»!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вилӗм вӗт вӑл — ӗмӗр-ӗмӗр пурӑнас ҫук тени пулать.

Ведь смерть — это навсегда не жить.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лиза Тоня пӑшӑрханса ӳкнине тин сисрӗ, «Павлуша» тени ӑна халиччен хӑй кӑшт туйса илме хӑтланнисене уҫҫӑнах кӑтартса пачӗ.

Лиза теперь лишь заметила волнение Тони, а это случайно уроненное «о Павлуше» открыло ей глаза на вещи, о которых у нее были лишь смутные догадки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тӗлӗрсе кайнӑ Тоня хӑлхине хӑй амӑшӗн: — Ҫук, вӑл ҫывӑрмасть-ха. Кӗрӗр, Лиза, — тени хуллен илтӗнет.

Сквозь дремоту Тоня слышит негромкий голос матери: — Нет, она еще не спит. Заходите, Лиза.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Автоном Петрович тени, йӗмне ҫӗклекелесе, каллӗ-маллӗ пӑхса илет:

И Автоном Петрович, подтягивая штаны, испуганно озирался:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӑх-ха мӗнле командӑсем парать вӑл: е ӑна «Павка» тени килӗшмест, е «ан вӑрҫ» тесе хушать», — шухӑшларӗ вӑл.

Ишь, командует: то ей «Павка» не нравится, то «не ругайся», — думал он.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Илемлӗ янӑрамасть, Павел тени лайӑхрах.

Это некрасиво звучит, лучше Павел.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Павка Корчагин вӑл чи усал хулиган, — тени кӗчӗ унӑн хӑлхине хыҫалтан.

Уходя, слышал: — Это самый отъявленный хулиган Павка Корчагин.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Мӗне пӗлтерет вӑл политика тени?

— А что эта политика означает?

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ваҫҫа тете тени ӳсӗр мар-ҫке.

Дядя Вася не пьет, хотя и геолог.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ахӑртнех, ҫемьепе пурӑнма ҫуратса яман пулӗ-тӗр ҫав мана — характер тени ҫавнашкал.

То ли сама не создана для семьи — характер не тот.

Тӑваттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Мӗн тата вӑл «пӗтӗмпех» тени?

Чего это «все»?

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

«Америкӑри Оклахома штатӗнчи Версен таврашӗнче пурӑнакансем урӑх планета ҫинче пурӑнакансемпе туслӑ ҫыхӑну йӗркеленӗ тейӗн: юлашки ҫулсенче кӑна НЛО тени кунта иккӗмӗш хут вӗҫсе килнӗ».

«В штате Оклахома Соединенных Штатов Америки жители окрестностей Версена установили дружественные связи с инопланетянами: только за последние два года здесь дважды приземлялись НЛО…»

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

— Сережа, — терӗ вара Натка, унпа юнашар ларса, унӑн аллине чӑмӑртаса, — пирӗн Хӗрлӗ ҫар тӗнчере чи вӑйсӑрри мар тени тӗрӗс вӗт вӑл? — терӗ.

— Серёжа, — сказала тогда Натка, присаживаясь рядом и тихонько сжимая его руку, — ведь это же правда, что наша Красная Армия не самая слабая в мире?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Эсӗр ӑҫта? — тени илтӗнчӗ Натка сасси инҫетрен.

Где вы? — донёсся издалека голос Натки.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тухтӑр Толька ӗнтӗ суккӑр та, хӑлхасӑр та пулать, ну урӑхла каласан, ухмах евӗрлӗ пулать тени тӗрӗс-и?

Верно ли, что доктор сказал, что Толька теперь будет и слепой, и глухой, и вроде как бы совсем дурак?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Толькӑна ӗнерхи феерверк вӑхӑтӗнче феерверк катӑкӗ пуҫран пырса тивнӗ тени тӗрӗс-и?

Верно ли, что Тольке во время вчерашнего фейерверка стукнуло осколком по башке?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Уйрӑмах совхозӑн ӗне витисем патӗнче тӗл пулаҫҫӗ имӗш кӗҫӗр тени тарӑхтарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех