Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шуса (тĕпĕ: шу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, Катя шӑллӗ, шуса ан-ха ман патӑма.

— Ну, катин брат, сползай ко мне.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӑнтӑрла иртни нумай та пулмасть-ха, анчах аялтанах шуса иртекен тӗксӗм пӗлӗтсем хула урамӗсене сулхӑнлатрӗҫ.

Время едва перевалило за полдень, а от серого, низко опустившегося неба на улицах города было сумрачно.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хумлӑн-хумлӑн явӑнса чупать вара ҫил хӳтерсе пыракан вут-ҫулӑм, выҫкӑннӑн тӗшӗрет типӗ ыраш курӑкне, ҫӳллӗ ӳснӗ талпиҫен тунисем тӑрах ывтӑнса хӑпарать, хӑмӑр сапарпи (хура армути) тӑррисем тӑрах шуса ҫӳрет, лапам вырӑнсенче ҫӑтӑртатса упаленет…

Потоками струится подгоняемый ветром огонь, жадно пожирает он сухой аржанец, взлетает по высоким будыльям татарника, скользит по бурым верхушкам чернобыла, стелется по низинам…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Типӗ ҫил вӑркӑштарса чӳхентерекен тӗтреллӗ янкар витӗр хӗвел ҫырма тӑррине шуса хӑпарчӗ.

В дымной мгле суховея вставало над яром солнце.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пичӗ тӑрӑх хӗвел ҫутин сарӑ сапакисем шуса ҫӳрерӗҫ.

По лицу скользили желтые блики света.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн тути тӑрӑх сирӗле пӗлми кулӑ шуса ҫӳрерӗ, куҫӗсем телейлӗ ҫутӑпа ҫиҫсе йӑлкӑшрӗҫ.

С губ ее все время не сходила тихая улыбка, радостно светились глаза.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫуран каятӑп, хырӑмпа шуса пыратӑп та сан хыҫҫӑн — урӑхран пӗччен юлмастӑп!

Пеши пойду, поползу следом за тобой, а одна больше не останусь!

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ну, шуса пытӑм та пӗррех тӳплеттертӗм куҫӗнчен пуленкепе.

Ну, подполз и тюкнул поленом по голове.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хушӑран кӑна янкӑр тӑрӑ тӳпе тинӗсӗнче таҫти ҫӳлти ҫил арпаштарса мамӑклантарнӑ шурӑ пӗлӗтсем юхса иртрӗҫ, ейӳ кайнӑ шыв тӑрӑх вӗсен кӳлеписем акӑшсем пек картан-картан шуса иртрӗҫ те, инҫетри ҫырана ҫитсе перӗнсе, куҫран ҫухалчӗҫ.

Лишь изредка в ясном небе проплывали белые, распушившиеся на вышнем ветру облачка, и по разливу лебединой стаей скользили их отражения и исчезали, коснувшись дальнего берега.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий алли хӗҫ лешне мӗнле тӑрӑннине туймарӗ те темелле, анчах каялла пӑхса илсен, хӗрлӗармеец, пуҫне усӑнтарса, йӗнер ҫинчен майӗпен шуса аннине, сарӑ кӗрӗкӗн хыҫӗ шӑпӑртатса юхакан ҫӑра юнпа хӗрелнине курчӗ.

Рука Григория почти не ощутила силы удара, но, глянув назад, он увидел поникшего, медленно сползавшего с седла красноармейца и густую полосу крови на спине его желтой дубленки.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Строй тӑрӑх хуллен сӗрлесе илнӗ шав шуса иртсе шӑпланчӗ…

В строю прокатился и смолк тихий шумок…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий сулахай енчи йӑрана ҫине урипе пӗррех пусса уртӑнчӗ пек те, йӗнер ҫавӑнтах аялалла шуса кайрӗ…

С силой ступил Григорий на левое стремя — седло поползло под ним…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кутӑн шуса каятӑп та, пурпӗр ҫитетӗп!

— Раком, а доползу!

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр хутчен ҫеҫ ҫул урлӑ сӑрӑ мӗлке шуса каҫрӗ те, Григорий пуҫне ҫӗклесе пӑхичченех пысӑк ҫунатсем йывӑррӑн авӑснӑ сасса илтрӗ: кӗл пек кӑвак тӗслӗ ҫеҫенхир кӑркки, ҫунатсен айӗнчи тӗкне хӗвел ҫутинче шуррӑн йӑлкӑштарса, хӑмӑр кӑваккӑн курӑнса выртакан тӗтреллӗ инҫетелле вӗҫсе кайрӗ, хӗвел ҫути ӳкмен тарӑн вар патӗнчи куринке ҫывӑхне анса ларчӗ.

И только раз серая тень скользнула через дорогу, и, еще не поднимая головы, Григорий услышал тяжкий мах больших крыльев: пепельно-сизый, блистающий на солнце белым подбоем оперенья, пролетел дудак и сел возле дальнего кургана, там, где не освещенная солнцем падина сливалась с сумеречно-лиловой далью.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Оська пӗр еннелле шуса кайрӗ те пире кӑчӑк туртрӗ.

Оська отполз в сторону и поманил за собою нас.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Сан патна вӑрттӑн шуса пыракан пулсан хӑвӑн та сехрӳ хӑпса тухӗ.

— И ты бы шарахнулся, если б к тебе подкрались.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Станци ӑҫта тет! — пӑшӑлтатрӗ вӑл сӑрт ҫинчен шуса аннӑ май.

— Станцию спрашивает! — прошептал он, съезжая на корточках с бугра.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Иккӗш те вӗсем сӑрт тӑрӑх шуса хӑпарчӗҫ, тӗттӗме тинкерсе пӑхса шӑпланчӗҫ, унтан сасартӑк каялла, кӑвайт патнех тапса сикрӗҫ.

Оба они поползли по склону бугра, замерли, вглядываясь в темноту, и вдруг разом прыгнули чуть ли не в самый костер.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хӗрелнӗ пысӑк уйӑх чӑрӑш тӑррисем ҫийӗн шуса тухрӗ те унӑн мӗлки шыв ҫине ӳкрӗ.

Большая розоватая луна выползла из-за верхушек елей и отразилась в реке.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кӑшт шуса тухсанах лапчӑтса хуратпӑр.

Как только появится сразу прихлопнем.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех