Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуна (тĕпĕ: чун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах эрехетлӗ савӑнӑҫпа пӗрлех ун ӑшӗнче пӑлхану, чуна тӑвӑрлатакан йӳҫӗ шухӑш йӑшӑлтатса илчӗ: пултарӗ-и вӑл вӗсене кирлӗ пек ертсе пыма?

Но рядом с самолюбивой радостью тяжко ворохнулись в нем тревога, терпкая горечь: сумеет ли он водить так, как надо?

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Христоньӑсен пӳртӗнче вӑл тул ҫутӑличченех кӑмака сакки ҫинче ларчӗ, чикаркка хыҫҫӑн чикаркка выҫлӑхланса туртрӗ; чуна кишӗклекен шухӑшсенчен, Петрошӑн хуйхӑрса ӑш хыпса ҫуннинчен мӗнле те пулин хӑпас тесе, унтан каллех, хыпкаланса ӳксе, кӗсйинчен табак енчӗкӗ туртса кӑларчӗ, — йӳҫек тӗтӗме кӑкӑр туллин ҫӑтса, тӗлӗрсе выртакан Христоньӑпа кирлӗ-кирлӗ мар япаласем пирки сӑмах пуҫларӗ.

До рассвета просидел он в Христониной хате около пригрубка; жадно выкуривал папироску и, словно боясь остаться с глазу на глаз со своими мыслями, с тоской по Петру, снова, торопясь, хватался за кисет, до отказа вдыхая терпкий дым, заводил с дремавшим Христоней посторонние разговоры.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна муритлесе пулин чуна пусарам!

Дайте, я над ним сердце отведу!

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫынсем хыпӑнчӑклӑн вӗркӗшсе чупкалаҫҫӗ, юланутлӑ хыпарҫӑсем килсе тӑраҫҫӗ, урамсем ҫынсем пӑч-пач кӑна курӑнкаланипе чуна хускатаҫҫӗ.

Люди потревоженно бегали, подъезжали верховые нарочные, улицы поражали малолюдьем.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чирлӗ Пантелей Прокофьевич выртакан курницӑран ӳсӗрнӗ тата чуна пырса тивмелле йынӑшнӑ сасӑ илтӗнчӗ.

Из горницы, где отлеживался больной Пантелей Прокофьевич, слышался кашель и скрежещущий стон.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗнтӗ чуна ҫурхи кунсен ӳсӗртсе яракан сӗлкӗшлӗ шӑрши савать, садсем чие йывӑҫҫисен нӳрӗ шӑршипеле сывлаҫҫӗ.

Уже манило пьяным ростепельным запахом весны, в садах пахло вишенником.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑть эс ман чуна вӑтӑрса кӑлар та, эпӗ килӗшместӗп!

Да ты из меня душу тяни, я не согласен!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл пӗтӗм ӑшчикӗпе чӗтрерӗ, йытта персе пӑрахнӑ тата хӑйӗнпе пӗрехмай сӗмсӗррӗн чӑрсӑрланса калаҫнӑ хӗрлӗармеец ҫине пӑхмассерен чӗри патне чуна тӑвӑнтарса ыраттаракан хум капланса тулчӗ.

У него все внутри дрожало, к сердцу приливала щемящая волна при взгляде на того, который застрелил собаку и все время держался в отношении его вызывающе и нагло.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тенорсен чуна тытса илмелле ҫепӗҫ те янкас сассисем пулӑшнипе, ҫар хорӗ пысӑк залра казаксен кӗмӗл шӑнкӑравлӑ юррисене чӳхентерсе шӑратать, вӗрсе каламалли инструментсен оркестрӗ союзниксен гимнӗсене кӗрӗс-мерӗссӗн хӗнтӗртеттерсе янӑратать.

Певчий войсковой хор стлал по залу шелковые полотнища казачьих песен, богато расшитых тенорами подголосков, духовой оркестр внушительно громыхал и вызванивал союзнические гимны.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чуна кишӗклесе ыраттаракан тунсӑхлӑ кунсем ытла майӗпен шурӗҫ.

Тянулись выхолощенные скукой дни.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсен малтанхи хӑюсӑрлӑхӗпе чуна сӳлентерсе тӑнӑ сехӗрленӗвӗ сирӗлем пек пулчӗ.

Некоторая нерешительность и тягостное недоумение, владевшее ими вначале, как будто исчезли.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юханшыв хӗрринчи хӗрлӗ ҫӳҫесен мӗлкисем айӗнче вара чуна уҫӑлтарса яракан сулхӑн тӑрать; унта хупахсем, шурлӑх тӑпри тӑрантарса ӳстернӗ тата темле тачка курӑксем элес-мелес шукӑллӗн ешереҫҫӗ.

А возле ручья в тени верб тучная копилась прохлада, нарядно зеленели лопухи и еще какие-то, вскормленные мочажинной почвой, пышные травы.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Апла пулин те ҫав ҫыхӑну пирки асаилӳсем кӑмӑла пӑхмасӑр, чуна канӑҫ памасӑр, пуҫа ҫутӑ пайӑркисем пек сӑрхӑнса кӗме, ӑша вӑркаттарма пуҫларӗҫ.

Но, помимо его воли, все настойчивее полосками света — стали просачиваться, тревожить его воспоминания об этой связи.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Полковник Ряснянский пӗр марковецӑн темле кулӑшларах паттӑрлӑхӗ ҫинчен каласа кӑтартать, унтан майӗпенех, кӑнтӑрлахи апатпа хаваслӑ калавӑн хавхине пула, чуна тӑвӑрлатакан тӑкӑслӑх сӳрӗлсе пырать.

Полковник Ряснянский рассказал о каком-то веселом полуанекдотическом подвиге одного из марковцев, и постепенно, под совместным действием обеда и веселого рассказа, напряженность рассеялась.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тута-ҫӑвара армутин чуна тӑвӑнтаракан анкӑ-минкӗллӗ шӑрши ҫунтарчӗ, ҫул вӗри сывлӑш варкӑшӗпе йӑсӑрланчӗ.

Терпкий бражный привкус полыни жег губы, дорога дымилась зноем.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑрманта — унта та сулхӑн вырӑн ҫук — чуна пӑчӑхтаракан пӑс йӑсӑрланать, чӑтма ҫук ҫумӑр шӑрши кӗрет.

В лесу и то не осталось прохлады парная висела духота, и крепко пахло дождем.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл «большевиксем вараласа ирсӗрленӗ Раҫҫей» ҫинчен, унӑн «ӗлӗкхи вӑй-хӑвачӗпе» Дон шӑпи ҫинчен чуна хускатмалла калаҫать.

Он прочувствованно говорил о «России, поруганной большевиками», о ее «былой мощи», о судьбах Дона.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ыратнинчен те ытла намӑс чуна вӗтӗлентерсе кӑшларӗ.

Но еще горячее боли был стыд.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫынсене вӗлернин калама ҫук ирсӗр картини, вилекенсем кӑшкӑрни тата хӑрӑлтатса сывлани, черетре тӑракансем ӳлесе ҫухӑрни — ҫак чӑтма ҫук хӑрушӑ, чуна тӑвӑнтаракан тискерлӗхе курни халӑх ушкӑнне часах салатса ячӗ.

Отвратительнейшая картина уничтожения, крики и хрипы умирающих, рев тех, кто дожидался очереди, — все это безмерно жуткое, потрясающее зрелище разогнало людей.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӗ вӑл, кун-ҫулӗ татӑласси ҫинчен шухӑшланӑ чух, ӗлӗкхи пек, ҫурӑм тӑрӑх уҫӑмсӑр ҫӳҫенӳ хумӗ сӑрӑлтатса чупнине, чуна йывӑр хуйхӑ кӑшласа тӑнине нимӗн чухлӗ те туймарӗ.

Он не ощущал, как бывало, невнятной дрожи вдоль позвоночного столба, сосущей тоски при мысли о том, что у него отнимут жизнь.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех