Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тапса (тĕпĕ: тап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗпе аркӑсемпе хуторалла тапса сикмеллеччӗ! — хавасланса калаҫрӗ хулсӑр Алешка Шамиль; хӗрлисем хӗрарӑмсем ҫине пӗр снаряд та персе ямӗҫ тесе, вӑл чӑнласах та кӑштах кулянчӗ пулас.

С мокрыми подолами бегли бы в хутор! — с удовольствием говорил безрукий Алешка, видимо, всерьез сожалея, что по бабам не кинут красные ни одного снаряда.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мартин Шамилӗн сакӑл ураллӑ лаши, ӑнсӑртран пырса тивнӗ пульӑпа аманнӑскер, пӗр коноводӑн аллинчен вӗҫерӗнчӗ те сапаланса выртнӑ Рубежин казакӗсем патӗнчен урнӑ пек ӗрӗхтерсе иртсе кайрӗ, хӗрлисем патне анаталла тапса сикрӗ.

У одного из коноводов вырвался раненный шальной пулей белоногий конь Мартина Шамиля и, обезумев, промчался через цепь рубежинских казаков, пошел под гору к красным.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ Лихачев патнелле пукан тапса пачӗ, анчах вӑл лармарӗ.

Кто-то пихнул ногой табурет Лихачеву, но тот не сел.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка ҫуна ҫинчен сиксе анчӗ, чӗркуҫленсе тӑрса, кӑлтӑрмач куснӑ пек вӗлтӗртетсе пыракан кӑвак чӑмӑркка хыҫӗнчен пӗр обойма кӑларса ячӗ, пульӑсем ун ҫывӑхӗнче ҫӑнӑх пек шурӑ пӗрчӗсене вӗҫтерсе юр ҫине тӑрӑннине, мулкачӗ вара пушшех те хытӑрах тапса сикнине, вайкӑнса пынӑ чух хыткурӑк ҫинчи юра тӑкса хӑварса, ҫӑра курӑк тӗмӗсем хушшине кӗрсе ҫухалнине шанчӑка ҫухатнӑ пек пӑхса тӑчӗ.

Мишка прыгал с саней, с колена выпускал вслед серому катучему комку обойму, разочарованно смотрел, как пули схватывали вокруг него белое крошево снега, а комок наддавал ходу, с разлету обивал с бурьяна снежный покров и скрывался в чаще.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем патӗнчен пӗр кӗтӳ йытӑ хаяррӑн ӳлесе, хӑйӑнклата-хӑйӑнклата вӗрсе, аяккалла тапса сикрӗ.

Шайка станичных собак подалась от них с воем и брехом.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак влаҫа тапса сирпӗтмелле!

Власть эту пихнуть!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Амӑшай путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ вӗтӗ кӑвак ҫӑмлӑ ҫӗлӗкне вӑл ӗнси ҫинелле шутарса лартнӑ, хӗрлӗ хӑмӑр пичӗ ҫине тар тапса тухнӑ.

Шапка мелкой седой смушки сдвинута у него на кучерявый затылок, на буром лице пот.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ҫавӑнпа тапса сирпӗтнӗ те сана сотеннӑйран! — йӗплесе сӑмах тӗкрӗ ӑна ашшӗ.

— За это и с сотенных прогнали! — ехидно поддел его отец.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ мана Гришка патне тапса ятӑн…

Ты меня к Гришке пихнул…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аманса пӗтнӗ айӑра витене хупрӗҫ, унӑн тапса ыраттарнӑ урине фельдшер сыватса аппаланчӗ.

Раненого жеребца поставили на конюшню, фельдшер залечил ему ушибленную ногу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑварнӑ чухне вӑл, хӑйен кӗсрине хӳтӗлесе, тепринпе — вӑйлӑрах та ватӑ айӑрпа ҫапӑҫса кайрӗ, лешӗ вара, ӑйӑрсем кӗтӳре чух такансӑр ҫӳреҫҫӗ пулин те, унӑн сулахай енчи малти урине хытах тапса ыраттарчӗ.

На водопое он, защищая свою матку, бился с другим, более сильными старым жеребцом, и тот сильно зашиб ему левую переднюю ногу, несмотря на то, что жеребцы на попасе всегда раскованы.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫын ҫине тӑрӑхланӑ пек пӑхакан сивлекрех куҫӗпе кӗлетки-ҫурӑмӗнче ҫаплах-ха сӗтеклӗ ҫамрӑклӑхӑн чӗрӗ хӑвачӗ тапса тӑрать.

Но в насмешливых холодноватых глазах, в движениях она еще хранила нерастраченный запас молодости.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Солдатов ҫаплах ятлаҫса кӑшкӑрашрӗ те, Мишкӑн хӗрӳлӗхӗ сӳнчӗ, урисем ҫеҫ, лӗнчӗрех кайса, чӗтреме пуҫларӗҫ, ҫурӑмӗ енне тата хул айӗсене пӑтӑр-пӑтӑр тар тапса тухрӗ.

Но Солдатов продолжал выкрикивать ругательства, и Мишка потух, лишь ноги хлипко задрожали, да пот проступил на спине и под мышками.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бахарьтен раснах сыхлан, пит ҫывӑха пынӑ ан пул, тапса вӗлерет, — терӗ вӑл, йӗнер йӑранинчен тытса тата урисене улӑштарса тӑракан кӗсрен нӑкӑ-нӑкӑ йӑмӑх хура ҫиллине киленчӗклӗн хыпашласа.

Бахаря особливо опасайся, близко не подъезжай, зашибет, — говорил он, держась за стремя и любовно лапая переступавшую с ноги на ногу кобылку за тугое атласно-черное вымя.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан мана тапса сирпӗтейместӗн!

С нее меня не спихнешь!

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Салтаксем вырӑнтан тапса сикнӗ, ҫунакан кӑвайтсем патне, ӑшшалла, ҫарти юлташӗсем патне чупса аннӑ.

Сорвались солдаты с мест и рысцой вниз к кострам, к теплу.

«Куратӑп!» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Турккӑ Дындин патне пынӑ, кукӑр хӗҫӗпе мӑйран касма ҫеҫ тӑнӑ, Дындин тӑшмана урипе хырӑмран тапса сирпӗтнӗ.

Подошел турок к Дындину, схватил кривую турецкую саблю и только хотел рубануть по шее, как Дындин турка ногой в живот.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫакӑнпа усӑ курса, офицерсенчен пӗри меллӗн кӑна унӑн ури айӗнчи пукана тапса ячӗ.

Воспользовавшись этим, один из офицеров ловким ударом выбил из-под ног Подтелкова табурет.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах лешӗ, картах туртӑнса, аяккалла сиксе ӳкрӗ те пӗтӗм вӑйран ӑна таканлӑ атӑ сӑмсипе хӑлхаран тапса ячӗ.

Но тот рванулся, отскочил, с размаху ударил его подкованным каблуком в ухо.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ казак-атаманец ӑна, чӗркуҫҫипе кӑкӑрӗнчен тапса, шӑтӑк патнелле ывтӑнтарса ячӗ.

Рослый казак-атаманец ударил его коленом в грудь, кинул к яме.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех