Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ухмах сăмах пирĕн базăра пур.
Ухмах (тĕпĕ: ухмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Епле ухмах ӳпкелешмӗ?

Какой же дурак будет доволен?

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тьфу, турӑҫӑм, ухмах та ӗнтӗ!..

Тьфу, господи, да и глупая!..

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗн ҫыхланатӑн старик ҫумне, ухмах пуҫ! — хӑтӑрса илчӗ Пантелей Прокофьевич Ильиничнӑна, крыльца умӗнче хирӗҫ пулса.

— Привязалась к старику, дуреха! — накинулся Пантелей Прокофьевич, встречая Ильиничну у крыльца.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ухмах эсӗ, Наташка, сӑмахна каялла ил.

Глупая ты, Наташка.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ҫых, ҫых, ухмах, уншӑн вӑл сана, тав тӑвас вырӑнне, янах шӑмминчен тыттарать-ха.

— Вяжи-вяжи, дура, а он замест благодарности морду тебе набьет.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Тупнӑ каччӑ, ухмах хӗр, — ӳкӗтлеме тытӑннӑ ӑна ашшӗ, — лайӑххи те унӑн цыган пек хури кӑна.

— Нашла жениха, дуреха, — урезонивал отец, — только и доброго, что черный, как цыган.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ухмах эсӗ!

Куҫарса пулӑш

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Витресем хистевлӗнех чӗриклетнине илтсе пуҫне ҫӗклерӗ, куҫхаршийӗсене сиккелентерчӗ, унтан ухмах пек кулса ячӗ.

На требовательный скрип ведер приподнял голову, дрогнул бровями и глупо улыбнулся.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ухмах эс, Аксинья, ухмах!

— Дура ты, Аксинья, дура!

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ухмах хӗр илсе паратӑп! —

На дурочке женю!.. —

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ухмах Марфана качча илсе парӑп!..

— На Марфушке-дурочке женю!..

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Йӗпхӗм-хӗрлӗ чечек пек мар, ҫул хӗрринчи ухмах курӑкӗ пек чечекленет хӗрарӑмӑн кая юлса килнӗ юратӑвӗ.

Не лазоревым алым цветом, а собачьей бесилой, дурнопьяном придорожным цветет поздняя бабья любовь.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ухмах эсӗ, Степа, мӗн-ха вара, унӑн кӑмрӑк катӑкӗсемшӗн чиркӳ лартса памаллаччӗ-им?

— Дурак ты, Степа, что ж он за уголья, стал быть, строил ба?

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ҫук, табак юратмасть пулмалла ҫав шуйттан!» терӗ вӑл, мӑйракине хӗвне чикнӗ хыҫҫӑн каллех саступ тытса «Ухмах вӑл, ун пек табака унӑн аслашшӗ те, ашшӗ те шӑршласа курман-ха».

— Нет, не любит, видно, черт табаку! — продолжал он, кладя рожок в пазуху и принимаясь за заступ, — дурень же он, а такого табаку ни деду, ни отцу его не доводилось нюхать!

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑвӑрах курӑр ак: атте ҫемйинче эпир тӑватӑ ывӑл пулнӑ: ун чухне эп ухмах пулнӑ-ха, мӗнпурри те вунпӗрте ҫеҫ… ҫук, апла мар, вунпӗрте мар: хальхи пек астӑватӑп-ха, пӗррехинче эп тӑватуран упаленсе йытӑлла вӗрме пуҫларӑм та, атте ман ҫине кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Вот извольте видеть: нас всех у отца было четверо, я тогда был еще дурень, всего мне было лет одиннадцать; так нет же, не одиннадцать: я помню как теперь, когда раз побежал было на четвереньках и стал лаять по-собачьи, батько закричал на меня, покачав головою:

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Иван Иванович! эсӗ ухмах, урӑх никам та мар», Григорий Григорьевич ку сӑмахсене хыттӑн каласа хучӗ.

— Иван Иванович! ведь ты глуп, и больше ничего, — громко сказал Григорий Григорьевич.

IV. Апат // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эпӗ пур, ухмах… ӑҫта хӑяматӗнче-ха леш ылханлӑ миххи?»

А я дурак… да где же тот проклятый мешок?

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Голова чӗнмесӗр ларса пыма шут тытрӗ, кӑшкӑрса ярсан, ку ухмах хӗрсем мана, михӗ анине салтса кӑларас вырӑнне, михӗре шуйттан ларать-ха тесе, тарса пӗтӗҫ те, урамра пӗччен тӑрса юлӑп, вара тен, ирчченех лармалла пулӗ унта, шухӑшларӗ вӗл.

Голова решился молчать, рассуждая: если он закричит, чтобы его выпустили и развязали мешок, — глупые дивчата разбегутся, подумают, что в мешке сидит дьявол, и он останется на улице, может быть, до завтра.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Мӗн калаҫать-ха вӑл, ухмах: сысна какайӗ мар, тет!» терӗ кум, куҫ-пуҫне чаркаласа пӑрахса.

— Что ж она, дура, говорит: кабан! это не кабан! — сказал кум, выпуча глаза.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мӗн хӑтланатӑп-ха эп, ухмах: тӑратӑп кунта ҫылӑх пухса!

Что я, в самом деле, за дурак, стою тут и греха набираюсь!

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех