Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятӑм (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эх, епле савӑнса ҫатлаттарса ятӑм ӑна эпӗ!

Ох, с каким наслаждением я дал ей по шее!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Лактометр! — тесе кӑшкӑрса ятӑм та шыв тӑкнӑ ҫӗрелле тапса сикрӗм.

— Лактометр! — заорал я и со всех ног побежал к помойке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Коммунӑра эпӗ чи пӗчӗккиччӗ, Степа, паллах ӗнтӗ, мана хӑрах аллипех ҫӗмӗрсе тӑкма пултаратчӗ, эпӗ ҫапах та Степӑна пӗрре тӑхӑнтартса ятӑм.

Я был самый маленький в «коммуне», и он, конечно, мог уложить меня одной рукой, но все-таки я ударил Степу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Чӑтса тӑрасах! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ хама хам чараймасӑр.

— Взять терпение! — вскричал я вне себя.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ӑҫта-ха вӑл? — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, пӗтӗмпех хыпӑнса ӳкнипе.

— Где ж оно? — вскричал я, весь так и вспыхнув.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ӑна, ун пек тума кирлӗ мар ҫӗрте ҫапла чӑрмантарса ҫӳренӗшӗн, ятлама тытӑнтӑм, анчах чӑтаймасӑр кулса ятӑм.

Я стал было его бранить за неуместное усердие и не мог удержаться от смеха.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ӑна Акулина Памфиловнӑна вӑрттӑн чӗнсе тухма ятӑм.

Я подослал ее вызвать тихонько Акулину Памфиловну.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Пуп майри патӗнче-и? — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ хӑранипе.

— У попадьи! — вскричал я с ужасом.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ хурланса макӑрса ятӑм та, ӑна хыттӑн кӑшкӑрса ятпа чӗнетӗп…

Я горько, горько заплакал и громко произнес имя моей любезной…

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ йӗрсе ятӑм, пурпӗрех ура ҫине тӑтӑм.

Я заплакал, но встал.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ун пек пулма пултараймасть! — тесе кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, ӑна аллинчен тытса; — эсӗ мана юрататӑн; эпӗ тем тума та хатӗр.

— Этому не бывать! — вскричал я, схватив ее за руку, — ты меня любишь; я готов на все.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Акӑ епле: Петр Андреич нумаях пулмасть юрӑ ҫырнӑ-мӗн те, паян ӑна мана юрласа кӑтартрӗ, эпӗ те хам юратакан юрра: Капитанӑн хӗрӗ, Уҫӑлма ан тух ҫӗрле, тесе пуҫланаканнине янтратса ятӑм.

— Да вот как: Петр Андреич сочинил недавно песню и сегодня запел ее при мне, а я затянул мою любимую: Капитанская дочь, Не ходи гулять в полночь…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ним намӑса пӗлми суятӑн! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, урнӑ пек пулса кайса.

Ты лжешь самым бесстыдным образом, — вскричал я в бешенстве.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ҫук, Петровна мар, — сасартӑк персе ятӑм эпӗ, — хамӑрах пӗҫереттӗмӗр.

– Нет, не Петровна, – вдруг сказал я, – мы сами варили.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Анне! — хӑраса кӑшкӑрса ятӑм эпӗ.

– Мама! – в ужасе заорал я.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӗт витрине сутса ятӑм писев туянма.

Подойничек продала, сурьмы я себе взяла.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кулса ятӑм.

Я засмеялся.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эй, ямшӑк! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, — пӑх-ха эсӗ: мӗн хури курӑнать ҫавӑнта?

— Эй, ямщик! — закричал я, — смотри: что там такое чернеется?

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ӑна выляса ятӑм, мӗншӗн тесессӗн манӑн ҫавӑн пек тӑвас килчӗ.

Я их проиграл, потому что так мне вздумалось.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ пуҫа унӑн чӗрҫиттийӗ ҫине хурса, йӗрсе ятӑм.

Я заплакал, уткнувшись в ее колен.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех