Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мучие (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӗнӗр ман пата Кобильин мучие.

Позвать ко мне старика Кобылина.

«Итлетӗп ваше сиятельство» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Кӳреннипе урайне сурать те генерал, мучие киле кайма хушать.

Сплюнул генерал от досады, отпустил старика Кобылина.

Чаплӑ куҫпӑван // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хайхи лартать мучие пукан ҫине.

Усадил он деда на стул.

Чаплӑ куҫпӑван // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ваше сиятельство, Кобылин мучие ҫывӑратса яма пултаратӑр-и эсир?

— Ваше сиятельство, а старика Кобылина вы сможете усыпить?

Чаплӑ куҫпӑван // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Таврӑннӑ чух Гришатка сасартӑк Кобылин мучие курать.

Шел Гришатка и вдруг увидел деда Кобылина.

Чаплӑ куҫпӑван // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Мучие Гришатка генералпа хӑй мӗнле тӗл пулни ҫинчен каласа панӑ.

Рассказал Гришатка деду про встречу свою с генералом.

Вавилӑпа ыттисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вӑл хӑйӗн ӑшӑ плащне Саша мучие ывӑтса пачӗ те, паллӑнах уксахласа, крыльцана улӑхрӗ.

Кинув на руки деду Сашке теплый плащ, он, заметно прихрамывая, поднялся по крыльцу.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫумӑр, ҫумӑр, яра пар, Юлашкине пире пар, Эпир каяр хӑвана Тур мучие кӗлтума.

Дождюк, дождюк, припусти, Мы поедем во кусты, Богу молиться, Христу поклониться.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун хыҫҫӑн эпӗ Нед мучие хӑйне пама пулнӑ 50 сентне тӳлесе татрӑм та хаҫат кантурне пытӑм.

Потом я заплатил дяде Нэду его пятьдесят центов и пошел в редакцию газеты.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Вара пӗчӗк урапа ҫине кӗрсе ларса Нед мучие чи ҫывӑхри аллея патнелле кайма хушрӑм.

И, усевшись в тележку, велел дяде Нэду ехать к ближайшей аллее.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Такам пӗр кружка шыв илсе килчӗ те Вилюй мучие питӗнчен сапрӗ.

Кто-то принес в кружке воды и плеснул в лицо дяде Вилюю.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пӑс ерипен сирӗле пуҫларӗ те, Володя хӑй умӗнче тем пысӑкӑш, малтанхинчен те ҫӳллӗрех курӑнакан ҫаппа-ҫарамас Вилюй мучие курчӗ.

Пар стал медленно рассеиваться, и Володя увидел перед собой совершенно голого, огромного, показавшегося еще более высоким, чем прежде, Вилюя.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ку сӑмахсем, хулпуҫҫи хыҫне пӑшалне, пиҫиххи ҫине фазансем ҫакса, сунартан таврӑнакан Ерошка мучие тивеҫҫӗ.

Крики эти обращались к дяде Ерошке, который с ружьем за плечами и фазанами за поясом возвращался с охоты.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Лар ҫакӑнта, эпӗ халех кайса килетӗп, мучие ҫеҫ кӑтартатӑп.

— Садись здесь, а я живо приду, только дяде укажу.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Шутник нимӗнле хурчка та курман; анчах кордонри ҫамрӑк казаксен Ерошка мучие вӑл вӗсем патне кашни килмессерен йӗкӗлтесси тата улталасси тахҫанах йӑлана кӗнӗ ӗнтӗ.

Шутник не видал никакого ястреба; но у молодых казаков на кордоне давно вошло в обычай дразнить и обманывать дядю Ерошку всякий раз, как он приходил к ним.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл халӗ сӑхсӑхмарӗ, мучие те чӗнмерӗ, амӑшӗ ҫинчен те шухӑшламарӗ, аслатиллӗ ҫумӑр хӑҫан та пулин чарӑнассине шанма пӑрахса, сивӗпе шӑннӑҫемӗн шӑнса кӑна пычӗ.

И он уж не крестился, не звал деда, не думал о матери и только коченел от холода и уверенности, что гроза никогда не кончится.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучие Егорушка тепӗр хут кӑшкӑрчӗ.

Егорушка еще позвал деда.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Авӑн ҫапнӑ чух Ҫӑрттан мучие хавасрахчӗ: итемсем ҫинче каҫ пуличченех веялкӑсем кӗрлетчӗҫ, хытӑ ҫӗре чул катоксем тӳнккени илтӗнетчӗ, лашасем тулхӑратчӗҫ, ҫынсем ну-ну! тесе сасӑ паратчӗҫ.

Когда шла молотьба, деду Щукарю было веселее, допоздна гремели на гумнах веялки, глухо выстукивали по утрамбованной земле каменные катки, слышались людские понукающие голоса и фырканье лошадей.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мучие вӑрат, кайӑпӑр!

Буди дедушку, давай ехать!

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тепӗр кун ирхине тул ҫутӑличчен нумай малтан Давыдов аслӑк ҫинче ҫывӑракан Ҫӑрттан мучие вӑратрӗ, ӑна ӑйӑрсене кӳлме пулӑшрӗ, вара урапа ҫине хӑпарса ларчӗ те Харламовсен килӗ патне ҫитрӗ.

На следующий день задолго до рассвета Давыдов разбудил спавшего на сеновале деда Щукаря, помог ему запрячь жеребцов и подъехал ко двору Харламовых.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех