Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирӗксӗрех (тĕпĕ: ирӗксӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ката патнелле ҫитес чух ӑна темле сасӑсем илтӗнчӗҫ те, ирӗксӗрех ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Подходя к роще, он невольно оглянулся, так как вдали послышались чьи-то голоса.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ирӗксӗрех пӗшкӗнчӗ те пӗчӗк ачана алла илсе малалла утрӗ.

Огнянов невольно нагнулся, поднял младенца и пошел дальше…

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ирӗксӗрех сылтӑмалла ҫаврӑнса пӑхрӗ те тӗтӗм кӑштах сирӗлнӗ хушӑра тӑшмана пӗр пӗшкӗнмесӗр персе тӑракан пӑлхавҫа курах кайрӗ.

Огнянов невольно повернулся вправо и сквозь разреженныйветром дым увидел повстанца, который встал во весь рост и, не прячась за укрытие, стрелял в неприятеля, сам подставляя грудь его пулям.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн та ирӗксӗрех выртмалла пулчӗ.

Волей-неволей пришлось лечь и Огнянову.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аптраса ҫитнӗ Огняновӑн ирӗксӗрех ҫак ушкӑнпа пӗрле пымалла пулчӗ.

С отчаянием в душе несчастный отдался на волю течения.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн сӑн-сӑпачӗ ирӗксӗрех кулнӑ пек курӑнса кайрӗ, вӑл Пӑртлӑ Рачкона палласа илчӗ.

Невольная усмешка заиграла на лице Огнянова, — он узнал Рачко Прыдле.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов чӗтресе илчӗ, вӗсем хытӑ сӳпӗлтетнине ирӗксӗрех итлеме тытӑнчӗ.

Он вздрогнул и невольно стал прислушиваться к их громкой болтовне.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чи кайра пыракан Кандов хӑй хыҫӗнче кӗтмен ҫӗртен ура сасси илтрӗ те ирӗксӗрех ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Кандов, замыкавший процессию, услышал громкий шум шагов и невольно обернулся.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗре тинех телейлӗ чун кӗчӗ тейӗн, ҫынсем ирӗксӗрех ӑна тинкерчӗҫ; анчах вӗсенчен нумайӑшӗ ӑна ырӑ сунмасть, хӑшӗ-пӗри хурлас кӑмӑл та хывать, мӗншӗн тесен иртнӗ кунсенче Рада пирки тем те пӗр элеклесе сӑмах-юмах юптарчӗҫ.

Девушка расцвела от счастья и притягивала к себе все взгляды; но многие из них были недоброжелательны, иные даже исполнены презрения, потому что в последние дни о Раде стали говорить очень нехорошо.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн калав ирӗксӗрех ҫав кӗрешӗвӗн пӗртен пӗр эпизочӗпе ҫырлахать, ҫав эпизода ак малалла ҫырса кӑтартӑпӑр та, вӑл революци вут-хӗмне путарнӑ сӑлтава, ҫавӑнпа пӗрлех чи таса шанчӑксем те пӗтнине ӑнлантарса пама пулӑшӗ тетпӗр.

Рассказ наш поневоле ограничится одним из эпизодов этой борьбы — эпизодом, который будет описан ниже и послужит иллюстрацией поражения революции, чудовищного краха самых светлых ее надежд…

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫтан тупатӑн эс ҫавӑн чухлӗ? — ирӗксӗрех ыйтрӗ Врагов.

— Где же ты их возьмешь? — невольно вырвалось у Врагова.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте ирӗксӗрех чӗтренчӗҫ.

Все невольно вздрогнули.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн пирӗнпе ирӗксӗрех килӗшмелле пулать, тепӗр майлӑ ҫул ун валли ҫук.

Она будет вынуждена пойти с нами на мировую… другого выхода у нее нет…

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Виҫҫӗмӗш картлашкана улӑхсан, вӑл ирӗксӗрех чарӑнчӗ, чӳречинчен пӑхса илчӗ.

На третьей ступеньке он невольно остановился и посмотрел в окошко.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кмет каллех кинжала пӑхма пӗшкӗнчӗ; сехри хӑпнипе вӑл калас сӑмахне вӑрахчен калаймасӑр тӑчӗ, анчах леш татах саламачӗпе ҫапма хатӗрленнине асӑрхаса, ирӗксӗрех каламалла пулчӗ.

Староста снова наклонился над кинжалом; ему былострашно, и он медлил в нерешительности, но, увидев правым глазом, что коротыш приготовился снова ударить его плетью, сказал:

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ирӗксӗрех ӑна Какрин трактирӗ асне килчӗ, Левские ҫавӑнта сутса тыттарнӑччӗ.

Ему невольно пришел на память Какринский постоялый двор, где предали Левского.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бяла Черквана тӳрех тухас пулсан ҫурҫӗрпе хӗвелтухӑҫнелле каймаллаччӗ, анчах Огнянов, хӑйне ирӗксӗрех хӑратакан Эмексиз-Пехливан ялӗ витӗр иртес мар тесе, тӳрӗ тухасшӑн пулмарӗ.

Прямой путь в Бяла-Черкву шел на северо-восток, но Огнянов от него отказался, чтобы не проезжать через деревню Эмексиз-Пехливана, которая невольно внушала ему страх.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ирӗксӗрех кунӑҫса шӑпланчӗ.

И Огнянов умолкал, глубоко тронутый.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ халь ҫав шухӑшсем ирӗксӗрех пӗр-пӗринпе ҫыхӑна пуҫларӗҫ.

Теперь эти вопросы возникли сами собой.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр ирӗксӗрех хӗрелсе кайрӗ.

И доктор невольно покраснел.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех