Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Амӑшне (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арман хуҫи ӑна ҫавӑркаласа пӑхрӗ, пӳрнисемпе сӑтӑркаласа илчӗ, унтан эхлетсе, хӗрелсе кайса, кӗмӗле амӑшне тыттарчӗ.

Мельник оглядел его, потер между пальцами и, крякнув, побагровев, подал его матери.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Итлеме пит лайӑх-и мӗн мана, амӑшне, ку сӑмахсене?

Каково-то матери слышать всё это?

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Санька амӑшне хирӗҫ ҫурӑмӗпе тӑрать, стена ҫумне ҫакса тухнӑ ашшӗн портречӗ ҫине тинкерсе пӑхать.

Санька стоял к ней спиной и пристально рассматривал развешанные на стене фотографии отца.

40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тухтӑр мӗн терӗ сана? — Санька амӑшне ҫилленнӗ пек пулчӗ.

Доктор что наказывал? — Санька строго посмотрел на мать.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Федя амӑшне фашистсем ҫунакан тырӑ ҫине пӑрахнӑ тени, чӑнахах-ши вара? — чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн ыйтрӗ Санька.

— А правда Федину мать фашисты в горящий хлеб бросили? — помолчав, спросил Санька.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳртре вӑл анраса утса ҫӳрерӗ, амӑшне пӗр вӗҫӗмрен йӳҫӗтнӗ кӗтмел ҫырли ҫитересшӗн, кӑвас ӗҫтересшӗн пулчӗ.

Растерянно бродил по избе и все спрашивал мать, не хочет ли она моченой клюквы или квасу.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӳршӗ арӑмӗ унӑн амӑшне Стожара пӑрахса кайма ӳкӗтлет, лешӗ ӑна, пӗр чӗнмесӗр, хирӗҫ сӑмах каламасӑр, итлесе ларать.

Соседка уговаривает мать оставить Стожары, а та покорно слушает Евдокию и молчит, молчит.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр-пӗриншӗн Санька хӑйӗн амӑшне хытӑ сӑнарӗ.

Друг за дружку Санька зорко следил за матерью.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька кантӑк патӗнчен алӑк патне утса ҫитрӗ, амӑшне тинкерсе пӑхрӗ, — ку кунсенче вӑл ҫав тери улшӑннӑ иккен.

Санька неловко прошелся от окна до порога, потом пристально посмотрел на мать — так она изменилась за эти дни.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшне курсан, Санька куланҫи пулчӗ.

Увидев мать, Санька слабо улыбнулся.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах амӑшне мӗнле пӗлтермелле-ха?

Но как быть с матерью?

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшне курсан, каллех калаҫмалла пулать…

Встретится мать, опять начнутся разговоры…

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька Санькӑн амӑшне курман пулсан, ҫак ӗҫ мӗнпе пӗтнӗ пулӗччӗ-ши?

Неизвестно, чем бы кончилось это преследование, если бы Петька не заметил Санькину мать.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька, ун сӑмахӗпе, тӑлӑх-турат, килти каснӑ чӗлӗ ҫеҫ иккен, амаҫуришӗн ют юн пулать иккен, Санькӑн ҫӗре кӗнӗ амӑшне аса илтересшӗн пулчӗ.

Он и сирота горемычный, и отрезанный ломоть в доме, и чужая кровь у мачехи, вспомнила покойную Санькину мать.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санькӑпа Феня та амӑшне пулӑшма пычӗҫ.

Пришли помогать матери Санька и Феня.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пире ҫук та ҫук, — ассӑн сывларӗ Санька, унтан килне ҫитсен амӑшне мӗн каласси ҫинчен шухӑшлама тытӑнчӗ.

— А нам нет и нет, — вздохнул Санька и подумал, что же он скажет дома матери.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Девяткин пӗрре амӑшне элеклесе пама шутланӑ, эпир вара ӑна хамӑртан уйӑрса ятӑмӑр…

А Девяткин как-то матери вздумал пожаловаться, так мы его потом от всех игр отлучили…

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан тӑна кӗрет те килнелле вӗҫтерет, амӑшне вара, пӗр куҫ хӗсмесӗрех, кӳршӗре сухан тупайманни ҫинчен пӗлтерет.

Потом опомнится, прибежит домой и, не моргнув глазом, скажет матери, что луку у соседки не нашлось.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӑван амӑшне сутма хатӗр, хӑйне тантӑш-пӗлӗш вырӑнне хурса кӑтартма тӑрӑшӗ.

— Мать родную продаст, другом-приятелем прикинется.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑш чухне вӑл Санькӑна хайсем патне чӗнсе кӗртет, хӑна тӑвать, ашшӗ ҫинчен ыйтса пӗлет, унӑн вилнӗ амӑшне асӑнма юратать.

Иногда она зазывала Саньку к себе в избу, угощала, участливо расспрашивала про отца, любила вспомнить покойницу мать.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех