Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шут сăмах пирĕн базăра пур.
шут (тĕпĕ: шут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мана кӑларса яма шут туни ҫинчен эпӗ ӗнер надзирательрен пӗлтӗм те паян вара — ӗҫес те, ҫиес те килмерӗ…

Я вчера узнал от надзирателя, что меня решили выпустить, и сегодня — не пилось, не елось…

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗн шут тытрӑн эсӗ? — ыйтрӗ амӑшӗ, каллех иккӗленме пуҫласа.

— Что ты надумал? — спросила мать, снова охваченная сомнением.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ну, — ку вара шут мар!

Ну, — это не шутка!

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эсир мӗнле-ха вара, эпӗ шурлӑха типӗтме шут тытнинче рабочисене эксплуатацилес шухӑша ҫеҫ куратӑр-и, рабочисен пурнӑҫне лайӑхлатма тӑрӑшнине курмастӑр-и?

— Вы что же, в моем намерении осушить болото видите только желание эксплуатировать рабочих, а не заботу об улучшении их быта?

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗн шут тытнӑ унта вӗсем?

— Что они там затеяли?

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тепӗр кунне кӑнтӑрлахи кӗлӗ хыҫҫӑн ун патне Сизов старикпе, ырӑ сӑнлӑ литейщикпа, ҫӳллӗ те хаяр Махотин слесарь пырса, Павела директор мӗн тума шут туни ҫинчен каласа пачӗҫ.

На другой день, после обедни, к нему пришли благообразный старик, литейщик Сизов, высокий и злой слесарь Махотин и рассказали ему о решении директора.

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫав шурлӑх фабрика аллинче пулнӑ та, ҫӗнӗ директор, унтан усӑ илес тесе, ӑна типӗтме шут тытнӑ, ҫакӑнпа пӗрлех шурлӑхри торфа кӑларма ӗмӗтленнӗ.

Болото принадлежало фабрике, и новый директор, желая извлечь из него пользу, задумал осушить его, а кстати выбрать торф.

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Чи малтанах вӑл акӑлчансен шут йӗркине вӗреннӗ, асра тытса юлас тесе пӳрнисене хуҫлата-хуҫлатах шутланӑ.

Прежде всего, разумеется, он выучился американскому счету и затверживал его, загибая пальцы.

III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Эпӗ… авланма шут тытрӑм.

Я затеял… жениться.

XXXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Халӗ Санин хӑйӗн юратӑвӗ, хӑйӗн кӑмӑлӗ, хӑй шут тытнин вӗҫӗ-хӗррине пӗлмерӗ.

Ни любви своей, ни своему великодушию, ни решимости своей он уже не знал никаких пределов.

XXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Юлашки вӑхӑтра пирӗн литературӑра ҫине тӑрсах «ҫӗнӗ ҫынсем» шырарӗҫ, вара, хуть те мӗн пулсан та, Петербурга илсе килекен Фленсбург устрицисем пек, чӗрӗ пулма шут тытнӑ ҫамрӑксене сӑнласа кӑтартма тытӑнчӗҫ.

В последнее время в нашей литературе после тщетного искания «новых людей» начали выводить юношей, решившихся во что бы то ни стало быть свежими… свежими, как фленсбургские устрицы, привозимые в С.Петербург …

XIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Мӗн шут кӗнӗ сана ҫӗрле нӳхрепе анма?

— Что это тебе вздумалось таскаться туда по ночам?

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫапла ӗнтӗ, кӗпесемпе ҫивиттисем, кашӑксемпе ҫуртасем пирки пирӗн пӑшӑрханма кирлӗ мар — пӗтӗмпех майлашӑнчӗ: ку тӗлӗшпе пире пӑру та, йӗкехӳре те, шут пӑтраштарни те пулӑшрӗ; ҫурта тыткӑчипе те ӗҫ кӑларкалӑпӑр-ха, кулянма кирлӗ мар.

Так что насчет рубашки, простыни, ложки и свечей нам нечего было беспокоиться — обошлось: тут и теленок помог, и крысы, и путаница в счете; ну а с подсвечником тоже как-нибудь дело обойдется, это не важно.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӑй шут тытнӑ ӗҫе пурпӗр тӑвать вӑл.

Уж если он что решил, так поставит на своем.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Итле-ха, эпир мӗн шут тытнине тавҫӑрса илмест-ши вӑл?

— Послушай, а он не догадается, что у нас на уме?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӑрушӑ пулса кайрӗ, вара эпӗ кунтан мӗнле те пулин тарма шут тытрӑм.

Мне стало страшно, и я решил, что как-никак, а надо будет удрать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

«Мӗнех вӑл пирӗншӗн вӑкӑр тир лаптӑкӑш ҫӗр, хакне чӑнах та никам илтмен хак парать», — тесе шут тунӑ вӗсем.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Энӗшкасси ҫыннисем вилесенчен темрен хӑранӑ пек хӑранӑ, ҫавӑнпа вӗсем: «Виле хураллама кайиччен, ҫӗрӗ пӗттӗр», — тесе шут тунӑ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Нимӗҫсен пысӑк ушкӑнӗ Чехословакинчен американецсем патне шӑвӑнма шут тытнӑ иккен.

Большая группировка немцев пыталась уйти из Чехословакии к американцам.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Шукӑлленме шут тытнӑ мар-и!

Пофорсить захотелось!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех