Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ухмах сăмах пирĕн базăра пур.
Ухмах (тĕпĕ: ухмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ухмах Пашӑн чарса пӑрахнӑ пӑтранчӑк карӑллӑ куҫӗсенче выльӑхӑнни пек шиклӗх йӑлтлатса илчӗ.

В-глазах юродивого, расширившихся и одетых мутной наволочью, мелькнул животный страх.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах этем йӗннинчен туртса кӑларнӑ хӗҫе авринчен ҫатӑрласа тытнӑ та бандитсем хушшинче кӗлеткипе яшт тӑсӑлса тӑрать.

Окруженный бандитами, юродивый стоял навытяжку, крепко сжимая эфес обнаженной шашки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Еврея илмерӗҫ, ун вырӑнне ҫав кунах Вешенски станицӑри пур хуторта та пӗлекен ухмах Пашӑна кулса та шӳтлесе виҫҫӗмӗш взвода йышӑнчӗҫ.

Еврея не приняли, зато в этот же день со смехом и шутками зачислили во второй взвод известного по всем хуторам Вешенской станицы дурачка Пашу.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ ан хур мана ухмах вырӑнне!

— Ты мне не наводи тень на плетень.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ним ахальшӗн вӗлереттӗнччӗ-иҫ, ухмах! — терӗ ӑна лӑпкӑн Григорий.

Григорий спокойно сказал: — И зря бы убил, дурак!

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ман санпа ним калаҫмалли те ҫук, хӑп ман ҫумран, ухмах! — тискер сасӑпа кӑшкӑрса тӑкрӗ те Капарин, сивве шӑннӑ пек, кӗрӗк пиншакӗпе кӗптенсе, ҫухавине хӑпартса, аяккалла пӑрӑнса кайрӗ.

— А не о чем мне с тобой разговаривать, ступай ты к черту, дурак! истерически вскрикнул Капарин и отошел, зябко кутаясь в полушубок, подняв воротник.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫӗ хӑвӑл пек пушӑ ун, тата ухмах та, сӗм-ухмах ҫын!

Он пуст, как пробка, и глуп, прямо-таки непроходимо глуп!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Ав эсӗ ӑҫталла тӗллесе хунӑ! Ухмаххи ухмах та, чее…» — шухӑшларӗ Григорий, ирӗксӗррӗн кулса илсе.

«Вот ты куда стреляешь! Дурак, а хитрый…» — подумал Григорий, невольно улыбнувшись.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах пек килсе лекрӗм», — тавҫӑрса илесшӗн пулчӗ Григорий, ҫенӗкре юри майӗпентерех утнӑ май.

Попался, как дурак», — думал Григорий, нарочно мешкая в сенях, пытаясь собраться с мыслями.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Манран вӑл восстани ҫӗклесрен хӑрать, тем эсрелне кирлӗ мана — ӑна вӑл хӑй те пӗлмест, ухмах.

Боится, что восстание буду подымать, а на черта мне это нужно — он и сам, дурак, не знает.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫаплах ухмах тесе шутлаҫҫӗ-и мана?

Таковская я им, что ли?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тем каласси те пулӗ ухмах ӑстӑнпа…

Мало ли чего не скажешь от дурна ума…

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах эсӗ! — терӗ Мишка, питне-куҫне шӑмарса.

Мишка посуровел с виду, сказал: — Ты дура!

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах эсӗ, Дуняшка, тӑр-ухмах!

Дура ты, Дуняшка, чистая дура!

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Чарӑн, ухмах! — ятларӗ вӑл Дуняшкӑна.

— Замолчи, дура! — приказывала она Дуняшке.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн тесе макӑратӑн-ха, ухмах пуҫ?

Чего же ты кричишь, глупая?

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫаплах пӗлтер ӑна: ватӑ ухмах, те, чакса пӗтернӗ те килелле тапӑлтатса килет, ӑшӑ кӑмака патне хӑҫан ҫаврӑнса ҫитессе сунмасть те, тесе кала…

Так и передай ей: старый дурак, мол, кончил отступать и наступает обратно к дому, не чает, когда до печки доберется…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах!

Куҫарса пулӑш

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

 — Изобретательсенчен нумайӑшне малтан ухмах тенӗ те, кайран вӗсем генисемех пулса тӑраҫҫӗ.

— Всех изобретателей считали дураками, а потом оказывалось, что они гении.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ай ухмах та вӑл!..

Ну какой же он дурак!..

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех