Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хывса (тĕпĕ: хыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Фомин ним шарламасӑр лаши ҫинчен анчӗ, йӗнерне хывса илме тӑчӗ, унтан ҫаплах хӑварчӗ те, аяккарах пӑрӑнса, упасарри пусса илнӗ тӑпра тӗмески ҫине кайса ларчӗ.

Фомин молча слез с коня, стал расседлывать его, а потом отошел в сторону, так и не сняв седла, сел на поросшую папоротником кочку.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗлернӗ тӑшманӑнне йӑлтах, йӗрӗнмесен, аялти таса мар кӗпи-йӗмӗ таранах хывса илме пултаратӑр, анчах ҫемьесене ан тӗкӗнӗр.

С убитого противника можете сымать все, даже мазаные исподники, ежли не погребуете, а семьи не трожьте!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапах та ҫӑва тухиччен мӗнле те пулин тӑсса пыма, кайран вара бандӑнне чи лайӑх икӗ лашине вӑрласа, ҫӗрле Татарскине тухса шума, унтан Аксиньйӑпа пӗрле кӑнтӑралла тарма вӑрттӑн шанчӑк хывса пурӑнчӗ, ҫавӑнпа та, унччен тесе, Фомин ҫумӗнчех юлчӗ.

И все же остался подручным у Фомина, втайне надеясь дотянуть как-нибудь до лета, а тогда захватить пару лучших в банде лошадей, махнуть ночью в Татарский и оттуда вместе с Аксиньей — на юг.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Атту, ав, арӑму килте мӑйӗнчен хӑмӑт та хывса кураймасть, тӗп-тӗрӗс пӗлетпӗр!

А то у тебя у самого дома баба из хомута не вылазит, знаем точно!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Виҫҫӗмӗшӗ хӗрлӗ армеец ҫинчен хывса илнӗ кӗрӗк пиншака аллисене тӑсса саркаларӗ:

Третий распялил на вытянутых руках снятую с красноармейца теплушку, сказал:

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сывлӑх сунатӑп! — терӗ шӑппӑн Григорий, ҫӗлӗкне хывса.

Григорий снял папаху, негромко сказал: — Здравствуйте!

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин мӑраннӑн кулса илчӗ, кубанка ҫӗлӗкне хывса хучӗ, анчах саланса тӑмарӗ.

Фомин неохотно улыбнулся, снял кубанку, но раздеваться не стал.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем кунта та казаксен ӗмӗртенхи йӑлинех тытнӑ: икӗ коммунист хирӗҫ пулнине пӑхмасӑр, эскадронри боецсем ҫуррине яхӑн хӑйсен кивӗ шинелӗсемпе ватка пиншакӗсене вӗлернӗ повстанецсенне хывса илнӗ селӗм кӗрӗксемпе улӑштарнӑ.

Они и здесь не изменили вековым казачьим традициям: после боя, несмотря на протесты двух коммунистов эскадрона, чуть ли не половина бойцов сменила старенькие шинели и теплушки на добротные дубленые полушубки, снятые с порубленных повстанцев.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна хӑратас мар тесе, эпӗ мулаххая та хывса ывӑтрӑм, — пурпӗр ҫавах.

Я и треух снял, чтобы не пужать ее, — один толк.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл кофтине хывса ҫакрӗ, тутӑрне салтса хучӗ, — лампа ҫутмасӑрах курницӑна иртрӗ.

Она сбросила кофту и платок, не зажигая огня, прошла в горницу.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Прохор нашлаттарса сӑмсине шӑнкартрӗ, кӗрӗк-пиншакне хывса ҫакрӗ.

Прохор гулко высморкался, снял полушубок.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, киле ҫитсен шинельпе аттине хывса, урине лӑпӑш-лапӑш аслӑ пушмак тӑхӑнса ярасси, казаксен йӑлипе шӑлавар вӗҫӗсене шурӑ ҫӑм чӑлха ӑшне ҫавӑрса чикесси, унтан, ӑшӑ куртка ҫинчен килте тӗртнӗ пустав сӑхман уртса ярса, хире кайма тухасси ҫинчен киленсе ӗмӗтленчӗ.

Григорий с наслаждением мечтал о том, как снимет дома шинель и сапоги, обуется в просторные чирики, по казачьему обычаю заправит шаровары в белые шерстяные чулки и, накинув на теплую куртку домотканый зипун, поедет в поле.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑлӗсене шаклаттарса, вӑл Мишатка килсе панӑ ҫитӗ ҫине выртрӗ, карттусне хывса питне хупларӗ.

Стуча зубами, он прилег на принесенную Мишаткой дерюгу, снял фуражку и накрыл ею лицо.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка кивӗ салтак карттусне хывса тытрӗ, Ильинична ҫине кулкаласа пӑхса:

Мишка снял старенькую солдатскую фуражку, улыбнулся Ильиничне:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑс парса каларӑм вара ӑна: «Ҫаплах, — тетӗп, — хывса хурӑр та ҫи-пуҫӑра, хытӑрах вырӑна сарса хурса — кӗленчепе вӗсене».

Я и посоветовал ей: «Сымите, говорю, одежку, расстелите на твердом месте, и бутылкой их».

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лешӗ, хӑпӑл-хапӑл шинельне хывса, алӑк патӗнче силлесе илчӗ, ӑна асӑрханса ҫекӗл ҫине ҫакса хучӗ те кӗске каснӑ кӑвак сухалне шӑлкаланӑ хушӑра йӑл кулса каларӗ:

А тот проворно снял шинель, встряхнул ее у порога, бережно повесил на крюк и, поглаживая коротко остриженную седую бородку, улыбаясь, сказал:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Платон Иванович куҫлӑхне сӑмси ҫине утлантарчӗ, анчах ӑна ҫавӑнтах хывса илчӗ те каллех кӗсйине чикрӗ.

Платон Иванович надел пенсне, но тут же снял его и сунул в карман.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пальтопа шӗлепкине хывса е пӗр вырӑнта ҫеҫ эпир мӗн тунине пӑхса тӑрать вӑл, е старик пек аллипе пилӗкӗнчен тытса ҫыран тӑрӑх уткаласа ҫӳрет.

Сняв пальто и шляпу, оставшись в темно-сером костюме, он то стоял неподвижно, исподлобья следя за нашей работой, то прохаживался по берегу, по-стариковски сгибая ноги и поглаживая рукой поясницу.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка пушмакне хывса пӗр ҫӳллӗ тунката ҫине хӑпарма тытӑнчӗ, эпир ӑна хамӑр пӳ ҫитиччен хӑпарма пулӑшса тӑтӑмӑр.

Яша разулся и стал карабкаться на высокий пень, а мы подсаживали его, пока хватало рук.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Шӑлаварне васкавлӑн хывса трусикӗ вӗҫҫӗн ваннӑялла кайрӗ.

Торопливо скинув брюки, он в одних трусах отправился в коридор.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех