Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑнать (тĕпĕ: тытӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шумилин Мартин, хулсӑр Алексейӗн тӑванӗ, ҫак ылханлӑ кайӑка масар карти ҫумӗнче икӗ каҫ хуралласа тӑчӗ, анчах та ӳхӗ — куҫа курӑнми ытарлӑ кайӑк — нимӗн сасӑсӑр ун пуҫӗ ҫинченех вӗҫсе каҫать, масарӑн тепӗр пуҫӗнчи хӗрес ҫине кайса ларать, ыйхӑллӑ хутор ҫине каллех хӑйӗн сехрене хӑпартакан сассисене сапалама тытӑнать.

Шумилин Мартин, брат безрукого Алексея, две ночи караулил проклятую птицу под кладбищенской оградой, но сыч — невидимый и таинственный — бесшумно пролетал над ним, садился на крест в другом конце кладбища, сея над сонным хутором тревожные клики.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья халӗ пирӗн патӑмӑрта пурӑнма тытӑнать, эсӗ те ҫавӑн ҫинчен шухӑшла.

А Наталья теперича будет у нас проживать, и ты об этом подумай.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӑка куҫӗсене пӗр-пӗр пӑнчӑ ҫине тирӗнтерет те тытӑнать шутлама.

Тупо влипал глазами в одну точку, измышлял.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вара Вениамин калама тытӑнать.

И Вениамин рассказывал.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сашка мучи вӑхӑтран вӑхӑта ӗҫсе ӳсӗрлет те, пан чӳречи умне пырса тӑрса, ҫирӗмшер пус кӗллесе ыйтма тытӑнать.

Дед Сашка время от времени напивался и шел под окна выпрашивать у пана двугривенные.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑрни ноябрь уйӑхӗнче хӗл каҫма вӗҫсе каякан тӑрнасен арӑш-пирӗш сассисене илтет те тытӑнать вара хӑйӗн нумай сасӑллӑ салху кӑшкӑрашӑвӗпе этем чун-чӗрине хускатмашкӑн.

И в ноябре дергал тот струны человеческих сердец медноголосым тоскующим криком, заслышав невнятный призыв вольных в отлете журавлей.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кутник кӑмаки умне пукан ҫине ларать те ҫурӑмне питӗ пӗкӗртсе хурать, Аксинья ҫине намӑссӑррӑн кулакан куҫӗсемпе пӑхма тытӑнать.

Садился у подзёмки на табуретке, остро сутулил спину, глядел на Аксинью бесстыдным улыбчивым взглядом.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Турӑ хӑтартӑрах — пӑрланма тытӑнать

— Упаси бог — сколизь зачнется.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анкарти тӑрӑх, тимӗр сенӗксем тытса уткаласа ҫӳрет, ӗҫленӗ чух сарлака та усӑнчӑк хулпуҫҫийӗсене силлентерет, хутран ситрен арӑмне пӗр-пӗр кулӑшла сӑмах каласа хурать, вара Аксинья, тутӑр айӗн хура куҫӗсене вылянтарса, кулма тытӑнать.

Похаживал с вилами по гумну, шевелил в работе широкими вислыми плечами, изредка кидал жене шутливое словцо, и Аксинья смеялась, играя из-под платка черными глазами.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен терраса ҫинче чей ӗҫеҫҫӗ, нимӗн усӑсӑр халап ҫаптараҫҫӗ; ӳрӗк-сӳрӗк калаҫу ҫипписем татӑлсан, хӑнасенчен хӑшӗ те пулин хуҫан эрешлесе пӗтернӗ хаклӑ граммофонне ҫухӑртма тытӑнать.

По вечерам пили на террасе чай, тянули никчемные разговоры, и, когда обрывались вялые разговорные нити, кто-либо из гостей заводил дорогой, в инкрустациях, хозяйский граммофон.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Петро казачок ҫапма тытӑнать халӗ, пӑх-ха.

— Петро зараз казачка урежет, гляди.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Нимӗн сӑлтавсӑрах ҫилленме тытӑнать вӑл, хӑйӗн ҫиллине Дуняшӑпа амӑшӗ ҫине куҫарса таткаласа тӑкать.

Без причины злобствовал, срывал зло на Дуняшке, на матери.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӑявланнӑ чуста пек ҫемҫе ӳте асаплантарса ӗшенсе ҫитнӗ хыҫҫӑн Степан арӑмӗн питне аллипеле хыпашлама тытӑнать.

Степан, приморившись истязать мягкое, как закрутевшее тесто, тело, шарил по лицу ее рукою.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен, кухньӑра кӑмака ани ҫывӑхне ларса тулнӑ шӑнасем ушкӑнӗ-ушкӑнӗпе тӗлӗрсе кайнӑ чух, Аксинья, тутисене чӗтретсе, вырӑн сарма тытӑнсанах, Степан, унӑн ҫӑварне хура та кӑштӑрка аллаппийӗпе хупласа, ӑна кӳпкеме тытӑнать, намӑсне мӗнне пӗлмесӗр Григорипе мӗнле пурӑнни ҫинчен пӗтӗмпе калаттарать.

По ночам, когда в кухне над камельком засыпало мушиное стадо и Аксинья, дрожа губами, стлала постель, бил ее Степан, зажимая рот черной шершавой ладонью, выспрашивал бесстыдно подробности о связи с Гришкой.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах та сасартӑк юрату юхӑмӗ пӗтӗм тӳсӗмлӗх пӗвине татса каять: Аксинья, урса кайса, унӑн питне, мӑйне, аллисене, кӑкӑрӗ ҫинчи хура та кӑтра хытӑ ҫӑма чуптума тытӑнать.

И вдруг рвет плотину сдержанности поток чувства: Аксинья бешено целует лицо его, шею, руки, жесткую курчавую черную поросль на груди.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вӗт ҫумӑрӗ чарӑнать те тӳрех шултри ҫума тытӑнать.

— Маленький перестает, зараз большой тронется.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пирӗн Дарья Петро ҫук чухне самӑрӑлма тытӑнать.

Наша Дарья без Петра толстеть зачинает.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халӑхӗ, хӑвӑрах пӗлетӗр ӗнтӗ, куркаланӑскер: каласа кӑтартма тытӑнать те, — хӑлхуна тӑратса итле!

Народ, знаете, бывалый: пойдет рассказывать — только уши развешивай!

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ун чухне пурте чӗрӗлет: ҫеҫенхир хӗрелет, кӑвакарать тата ҫеҫкесемпе йӑлтӑртатма тытӑнать; путенесем, хир кӑрккисем, чайкӑсем, шӑрчӑксем, пин-пин чӗрчун сӑрлани, кӑшкӑрашни, унтан сасартӑк ятарласа ӗнернӗ пек харӑссӑн юрлани илтӗнет; ҫаксем пурте ку вӑхӑтра пӗр минута та шӑпланмаҫҫӗ.

Как тогда оживлено все: степь краснеет, синеет и горит цветами; перепелы, дрофы, чайки, кузнечики, тысячи насекомых, и от них свист, жужжание, треск, крик и вдруг стройный хор; и все не молчит ни на минуту.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сирӗн жидӑр ыран туррине кӗлтума тытӑнать, ыран шӑматкун-ҫке-ха, ҫавӑнпа та сирӗн ир ирех тӑмалла мар.

Ваш жид будет шабашовать, потому что завтра суббота, и потому вам нечего вставать рано.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех