Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫут сăмах пирĕн базăра пур.
ҫут (тĕпĕ: ҫут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апла ман асамлӑ Симӗс туса хур тума пултаракан хурт та пурах ҫут ҫанталӑкра.

Значит, на белом свете есть и букашка, что может навредить моему волшебному Зеленому другу.

Самӑр хурт // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 73–78 с.

Ылтӑнни, кӗмӗлли, чӑпарри, витӗр курӑнаканни, илемӗшӗн ҫут тӗнчене килни…

Золотые, серебряные, в крапинку… такие красивые, что глаз не оторвать!..

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Хам кӑна ват пуҫӑмпа тӗлӗнсе ларатӑп: ҫак хайлавпах килнӗ пуль эс ҫут тӗнчене…

Только удивляюсь своей старой головой: может, ты с этими строчками и пришёл на белый свет…

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

Ачисем ват ашшӗ-амӑшне сума суми пулсан чунсӑр епле пурӑнайтӑр ҫут тӗнче.

Если дети перестанут почитать своих родителей, каково будет жить на белом свете?..

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

Тӑраниччен ҫут тӗнче куртӑмӑр!

Поглядели на белый свет!

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрмантанах, ҫатрака йывӑҫсем сырса илнӗ ҫут ҫамкинчен, хыпӑнчӑклӑн диск хыҫҫӑн диск пушатса, пулеметсем переҫҫӗ.

Прямо из лесу, с заросшего кустарником пригорка, с лихорадочной поспешностью опорожняя диск за диском, били пулеметы.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫут тӗнчере ырӑ ҫынсем ҫук мар…

Свет не без добрых людей…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсене, ҫут тӗнчере харам ҫӑкӑр ҫӗртекен тӑшмансене, тӗп тума алӑ ҫирӗп манӑн!

На них, на врагов, какие зря на белом свете живут, у меня рука твердая!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫут ҫанталӑк та пирӗнпе вылясшӑн тейӗн.

Казалось, что природа хочет с нами играть.

Туслӑх ҫирӗпленсе пырать // Владимир ИЛЬИН. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 8 стр.

Практика иртнӗ майӑн вӗсем стенасене тематикӑллӑ ӳкерчӗксемпе (ҫут ҫанталӑк, чӑваш тӗнчи тата ытти те) илемлетнӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

Ҫапла, ҫут тӗнчере куҫа шартарса ялтӑракан хӗвел кӑна мар иккен, тӗрли пулать-мӗн!

Да, оно может быть не только ослепительно ярким!

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫут тӗнче ҫапларах пулса кайнӑ ҫав вӑл — ҫанталӑк улӑшӑвӗнче этем яланах хӑй пурнӑҫӗнче те улшӑнусем пуласса кӗтет.

Так уж устроен мир — с переменами в природе человек всегда ждет каких-то изменений в своей жизни.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ма ҫук-ши ҫут тӗнчере асамлӑх!

Ну почему нет на свете волшебства!

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кун пек чух вӑл ҫут тӗнчере мӗн пуррипе мӗн ҫуккине те манса каятчӗ, ун умӗнче пурӗ те сӑмсине ҫӳлелле илемлӗн каҫӑртнӑ хаклӑ ҫынни кӑначчӗ.

И он забывал обо всем на свете, кроме этого родного, с задорно вздернутым кверху носиком человека.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӑна сасартӑк ҫут тӗнчере нимӗн ҫук пек туйӑнса кайрӗ.

Ему вдруг стало все безразлично.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫут тӗнчерипе ҫӗршывра пулса иртнисем, этем алли тӑвакан ӗҫсем пӗтӗмпех хаклӑ та ҫывӑх уншӑн, вӗсем ӑна савӑнтараҫҫӗ-хумхантараҫҫӗ те, анчах, тепӗр енчен илсен, вӗсене унран каҫса каймалла мар стена пӳлсе тӑрать, йӗри-таврашри пулӑмсене вӑл хутшӑнаймасть, никама та кирлӗ мар, хевтесӗр ҫын ҫеҫ, ҫакӑ вара чун-чӗрене калама ҫук хирет, пӑтратать.

Все происходящее в мире и стране, все дела рук человеческих были знакомы и близки ему, волновали и радовали его, но, с другой стороны, были отгорожены от него непреодолимой стеной, бередили душу саднящим сознанием того, что во всем, что делается и еще будет сделано, он уже не участник, а беспомощный, никому не нужный свидетель, и это вызывало гнетущее уныние.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Енчен-енне пама пуҫласан, ҫут тӗнче те сурӑх тирӗ пекех курӑнӗ.

Пинков надает, свет в овчинку покажется.

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Йӗрет хӑй, пӗтӗм ҫут тӗнчене ылханать.

Плачет, клянет все подряд.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Эпӗ вӗсене, ҫав усал шуйттансене, пӗрне те хӑварман пулӑттӑм, луччӗ ан сӗнкӗлтетсе ҫӳреччӗр ҫут тӗнчере!

Я бы их, чертей вредных, всех до одной перевел, чтобы они и не маячили на свете!

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Натальйӑна ҫут тӗнчерен уйӑрчӗ те, халӗ, ав, ачасем урлӑ Гришкӑна ҫавӑрасшӑн, эсрел!

«Свела со света Наталью, а зараз норовит, проклятая, через детей к Гришке подобраться.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех