Шырав
Шырав ĕçĕ:
Апла ман асамлӑ Симӗс туса хур тума пултаракан хурт та пурах ҫут ҫанталӑкра.Значит, на белом свете есть и букашка, что может навредить моему волшебному Зеленому другу.
Самӑр хурт // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 73–78 с.
Ылтӑнни, кӗмӗлли, чӑпарри, витӗр курӑнаканни, илемӗшӗн ҫут тӗнчене килни…Золотые, серебряные, в крапинку… такие красивые, что глаз не оторвать!..
Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.
Хам кӑна ват пуҫӑмпа тӗлӗнсе ларатӑп: ҫак хайлавпах килнӗ пуль эс ҫут тӗнчене…Только удивляюсь своей старой головой: может, ты с этими строчками и пришёл на белый свет…
Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.
Ачисем ват ашшӗ-амӑшне сума суми пулсан чунсӑр епле пурӑнайтӑр ҫут тӗнче.Если дети перестанут почитать своих родителей, каково будет жить на белом свете?..
Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.
Тӑраниччен ҫут тӗнче куртӑмӑр!
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑрмантанах, ҫатрака йывӑҫсем сырса илнӗ ҫут ҫамкинчен, хыпӑнчӑклӑн диск хыҫҫӑн диск пушатса, пулеметсем переҫҫӗ.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫут тӗнчере ырӑ ҫынсем ҫук мар…
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӗсене, ҫут тӗнчере харам ҫӑкӑр ҫӗртекен тӑшмансене, тӗп тума алӑ ҫирӗп манӑн!На них, на врагов, какие зря на белом свете живут, у меня рука твердая!
II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫут ҫанталӑк та пирӗнпе вылясшӑн тейӗн.
Туслӑх ҫирӗпленсе пырать // Владимир ИЛЬИН. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 8 стр.
Практика иртнӗ майӑн вӗсем стенасене тематикӑллӑ ӳкерчӗксемпе (ҫут ҫанталӑк, чӑваш тӗнчи тата ытти те) илемлетнӗ.
Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.
Ҫапла, ҫут тӗнчере куҫа шартарса ялтӑракан хӗвел кӑна мар иккен, тӗрли пулать-мӗн!
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫут тӗнче ҫапларах пулса кайнӑ ҫав вӑл — ҫанталӑк улӑшӑвӗнче этем яланах хӑй пурнӑҫӗнче те улшӑнусем пуласса кӗтет.Так уж устроен мир — с переменами в природе человек всегда ждет каких-то изменений в своей жизни.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ма ҫук-ши ҫут тӗнчере асамлӑх!
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Кун пек чух вӑл ҫут тӗнчере мӗн пуррипе мӗн ҫуккине те манса каятчӗ, ун умӗнче пурӗ те сӑмсине ҫӳлелле илемлӗн каҫӑртнӑ хаклӑ ҫынни кӑначчӗ.И он забывал обо всем на свете, кроме этого родного, с задорно вздернутым кверху носиком человека.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ӑна сасартӑк ҫут тӗнчере нимӗн ҫук пек туйӑнса кайрӗ.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫут тӗнчерипе ҫӗршывра пулса иртнисем, этем алли тӑвакан ӗҫсем пӗтӗмпех хаклӑ та ҫывӑх уншӑн, вӗсем ӑна савӑнтараҫҫӗ-хумхантараҫҫӗ те, анчах, тепӗр енчен илсен, вӗсене унран каҫса каймалла мар стена пӳлсе тӑрать, йӗри-таврашри пулӑмсене вӑл хутшӑнаймасть, никама та кирлӗ мар, хевтесӗр ҫын ҫеҫ, ҫакӑ вара чун-чӗрене калама ҫук хирет, пӑтратать.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Енчен-енне пама пуҫласан, ҫут тӗнче те сурӑх тирӗ пекех курӑнӗ.
10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Йӗрет хӑй, пӗтӗм ҫут тӗнчене ылханать.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Эпӗ вӗсене, ҫав усал шуйттансене, пӗрне те хӑварман пулӑттӑм, луччӗ ан сӗнкӗлтетсе ҫӳреччӗр ҫут тӗнчере!Я бы их, чертей вредных, всех до одной перевел, чтобы они и не маячили на свете!
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
«Натальйӑна ҫут тӗнчерен уйӑрчӗ те, халӗ, ав, ачасем урлӑ Гришкӑна ҫавӑрасшӑн, эсрел!«Свела со света Наталью, а зараз норовит, проклятая, через детей к Гришке подобраться.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.