Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

текех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ильич вилни манӑн чӗрене тиврӗ, эпир хамӑр тусӑмӑра, хамӑршӑн тӑрӑшакан ҫынна ӗмӗрлӗхех ҫухатрӑмӑр, манӑн ӗнтӗ текех ватӑлӑх ҫинчен пӗр сӑмахӑм та ҫук!..

Ударила меня Ильичева смерть по самому сердцу, потеряли мы навсегда своего друга и старателя, и нет у меня больше слов о старости!..

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Машинист — хӑй юлашки хут гудок панине, ҫак машина ҫинче ӗнтӗ текех ӗҫлес ҫуккине пӗлет, анчах унӑн алли сӑнчӑртан хӑпмасть, унӑн паровозӗ мӗкӗрни ҫав тери хӑраса ӳкнӗ Польша курьерӗсемпе дипломачӗсене купери ҫемҫе дивансем ҫинчен сиктере-сиктере тӑратать.

Он знал, что гудит последний раз, что ему не служить больше на этой машине, но его рука не отрывалась от цепи, и рев его паровоза поднимал с мягких диванов купе перепуганных польских курьеров и дипломатов.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунта пирӗн текех ним тумалли те ҫук.

Здесь нам делать больше нечего.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах пирӗн функцисене хӑйсем ҫине текех ан илччӗр тесе, эсӗ вӗсене пӗрре хӑтӑр.

А чтобы они наших функций не исполняли в дальнейшем, ты нагони им холоду.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Пӗтер, Павка, текех чӑтса тӑма хал ҫук, — йӑлӑнчӗ тар юхтарса ларакан Цветаев.

— Кончай, Павка, нет моих сил больше, — обливаясь потом, взмолился Цветаев.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ха-ха-ха! — тесе ахӑрса ячӗ Туфта помощникӗ, текех сас памасӑр чӑтса тӑма пултараймасӑр.

— Го-го-го! — весело заржал помощник Туфты, не выдержавший нейтралитета.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Ку та пулмасан, текех сӗтӗрӗнсе те ҫӳреместӗп. Пӗр-пӗр кимӗ айне кӗрсе выртатӑн та ҫӗр каҫатӑп».

«Если и этого нет, больше бродить не буду. Заберусь под лодку и переночую».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Текех ухмахсем пулас ҫук.

Дураков больше нет.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунта текех пӗр кун та юлассӑм ҫук!

Я здесь и дня не останусь!

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Темӗн, малашне текех сан пата килме пултараймастӑп пуль.

— Я, наверное, не смогу дальше приходить к тебе.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫук, текех ун патне эсӗ урӑх каймӑн ӗнтӗ!»

Нет, ты не пойдешь к ней больше!»

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Текех Кэмпльпир кӗперӗ ҫук, Сноуи леш енне каҫма урӑх май тупмалла, анчах епле пулсан та каҫасах пулать.

Кэмпльпирский мост уже не существовал, надо было найти другой способ переправы через Сноуи.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Суранне ҫыхса лартсан, вӑл хӑйшӗн текех пӑшӑрханма хушмарӗ.

Ему сделали перевязку, и он просил больше о нём не беспокоиться.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мак-Набс та Айртонпа килӗшнине пӗлсен, текех каллӗ-маллӗ шухӑшласа тӑрасси пулмарӗ.

Последние колебания исчезли, когда выяснилось, что и Мак-Набс согласен с Айртоном.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑюллӑ ҫулҫӳревҫӗсем вӑтӑр ҫиччӗмӗш параллель тӑрӑхӗпе текех ӗҫ тухмӗ тесе усӑсӑр шыраса ҫӳремӗҫ.

Смелые путешественники не должны больше брести ощупью вдоль тридцать седьмой параллели.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Францин аллине Австрали ҫавӑншӑн ҫеҫ лекмен, мӗншӗн тетӗр пулсан, Боден капитан, калас пулать, хӑй хӑравҫӑ та пулман, 1802 ҫулта Австралин шаписем кваклатнинчен меслетсӗр сехӗрленсе ӳкнӗ те, часрах якӑрне илсе, текех кунта ӗмӗрне те килсе кӗрес мар тесе вӗҫтернӗ.

Что Австралия только потому не принадлежит Франции, что капитан Боден, который, кстати сказать, не был трусом, в 1802 году так испугался кваканья австралийских лягушек, что поспешил поднять якорь и бежал, чтобы никогда не возвращаться!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сакӑр сехет тӗлне пурте судно ҫине тавӑрӑнчӗҫ, каҫхине «Дункан» Тристан д'Акунья утравне, ун патне текех килсе ҫӳрес мар тесе, хыҫала тӑратса хӑварчӗ.

В восемь часов все возвратились на борт, и ночью «Дункан» покинул остров Тристан д’Акунья, чтобы больше к нему не возвращаться.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сывлӑш текех тӑрать.

Воздух был совершенно спокойным.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑйӗн акӑш-макӑш чӗлхипе вӑл ӑна ӳкӗте кӗртесшӗн тӑрӑшать: текех пӗр ҫекунд та кӗтме юрамасть; мӗн тӑвас тени пулаймасан, кунта юлакансем каяканран та ытларах хӑрушлӑхра пулаҫҫӗ; пурин ырлӑхӗшӗн Таукӑн меслетсӗр ҫивӗчлӗхӗпе пӗр эпӗ ҫеҫ усӑ курма пӗлетӗп, — тесе ӑнлантарать.

На своём образном языке он старался втолковать ему, что нельзя терять ни одной секунды: что если задуманное не удастся, остающиеся окажутся в большей опасности, чем уехавший; что он один знает, как лучше всего использовать для общего блага чудесную лёгкость и быстроту бега Тауки.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван мӗн пулни ҫинчен лайӑх шухӑшласа пӑхрӗ те, текех тӑхтаса тӑрас пулмасть, мӗнле те пулсан май тупас пулать, тесе шут тытрӗ.

Трезво обсудив создавшееся положение, Гленарван решил, что надо, не откладывая, искать выхода из него.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех