Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫук пек, тупаймастӑп пек туйӑнчӗ мана — пур ҫуртсенче тенӗ пек, пӗтӗмпех чӳрече куҫӗсем ҫӗмӗрӗлсе пӗтнӗ те, шӑпланнӑ ҫуртсем куҫӗсене салхуллӑн хупса тӑнӑ пек курӑнаҫҫӗ.

Мне казалось, что нет, не найду — если почти во всех домах были выбиты стёкла и дома стояли молчаливые, как бы с печально опущенными глазами.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам чирӗме хӑнӑхса ҫитрӗм-и вара е чирӗм иртрӗ-ха тенӗ шухӑш мана вӑрттӑн шанчӑк парса тӑчӗ-и, анчах эпӗ хама пырса ҫапнӑ инкекрен пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн хӑтӑла пуҫларӑм, хам шухӑш-туйӑма йӗркене кӗрте пуҫларӑм.

Привык ли я к своей болезни или надежда тайком пробралась в сердце и стала шептать — уверять, что всё обойдётся, но понемногу я очнулся от неожиданного удара и привёл в порядок все свои мысли и чувства.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ унӑн ятне вуласа тухрӑм: «Ляпидевский» тенӗ, акӑ эсӗ Ляпидевский пулаймарӑн тесе шухӑшларӑм.

Я прочитал название «Ляпидевский» и подумал: «А вот ты не стал Ляпидевским».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗрӗс, заключенире ҫав инвалид тенӗ сӑмах ҫукчӗ, ӑна ӗнтӗ кашни хутчен, кӳлӗри таса мар юшкӑнлӑ шыва чӑмса пӑхнӑ пек, ҫине-ҫине каламасан та юратчӗ!

Да, в заключении не было этого слова, и нечего было повторять и повторять его, каждый раз точно ныряя с головой в тёмную, илистую болотную воду!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ун чухне тата темиҫе кунтанах ак, ҫав хаяр кӗнекене пӑхмасӑрах, хам ӑҫта вӗҫес тенӗ, ҫавӑнта вӗҫме пултарассине, сисменччӗ-ха.

Меньше всего мог я предполагать, что пройдёт всего несколько дней, и я смогу лететь куда угодно, не заглядывая в эту суровую книгу.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Саня, шӑлтах тӗлӗнтерсе ятӑн эсӗ мана, — тесе ҫырать вӑл, — ӑнлан, сан ҫыруна илсе эс сывах иккенне пӗлнӗ хыҫҫӑн мар, кунтисем эсӗ ҫунса кайнӑ тенӗ хыҫҫӑн.

«Саня, наконец ты удивил меня, — писал он, — причём, заметь, не тогда, когда мы получили твоё письмо и убедились в том, что ты жив, но когда мне сказали, что ты сгорел.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурте тенӗ пекех, салтаксем.

почти все рядовые бойцы.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӗри-тавра хупӑрласа илнӗ хулара, кӑнтӑрпа ҫурҫӗртен, анӑҫпа тухӑҫран хупӑрланнӑ хулара, тахҫан, май килсен, хамӑр ҫурт лартас тенӗ хулара пурӑнать вӑл.

Она живёт в городе, окружённом с юга и с севера, с запада и с востока, — в городе, где мы решили устроить свой дом, если это когда-нибудь станет возможно.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗлке ҫинче ула курак ларать те вӑл та мӗлкепе пӗрлех куҫ умӗнче ҫаврӑнать, ҫак тӑрӑхла куҫлӑ хура майра ман умра пулмасан, тӗнчере пӗтӗмпех ытарма ҫук лайӑх тенӗ пулӑттӑм.

Ворона, сидевшая на его плече, кружилась вместе с ним, и я подумал, что, если бы не эта госпожа с плоско мигающим глазом, всё на свете действительно было бы превосходно.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пин ҫуллӑха йӑлӑхтартӑн, тенӗ юлашки сӑмахӗнченех ҫавна пӗлтӗм эпӗ.

Последняя фраза «надоел тысячу лет» убедила меня.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Магистральсен тем пысӑкӑш картинче ҫухалнӑ пирӗн поезд хӑй каяс тенӗ ҫӗре каймастчӗ ӗнтӗ, халӑхпа пӗрле вӑл та чакса пыратчӗ.

Затерянный где-то в огромной, сплетающейся сетке магистралей, наш ВСП уже не шёл по назначению, а отступал вместе с народом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урӑхла пулма та пултараймасть тенӗ чухне капланнӑ пӗлӗтсем шӑпах пӗтрӗҫ.

Облака кончились именно тогда, когда стало казаться, что иначе и не бывает.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лешӗ вара, мӑнаҫлӑн: «Тавтапуҫ ҫавӑншӑн, Николай Антоныч, ешӗл декораци ҫинчен шухӑшлама вӑхӑт, ют ҫынран ют ҫынӑнни кирлӗ мар», тенӗ.

и ответила своим голосом, с гордым выражением: «Мне, спасибо, Николай Антоныч, о зелёной декорации думать пора, а чужого от чужого не надо».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кайӑр тенӗ!

— Уходите.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл вилтӗр те мана вара телей килӗ тенӗ хамӑн айван шухӑшӑм нимӗне те пӗлтерменнине ӑнланса илтӗм эпӗ.

Я понял, что ничтожен, мелок перед ним со всеми своими мыслями о его смерти, которая должна была принести мне счастье.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамӑрӑнне вӗлерме пултаратӑп тенӗ ухмахла шухӑш ӑҫтан кӑна пуҫа кӗрет!

Сумасшедшая мысль, что я мог убить своего!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ленинградра «таптарма пулать» тенӗ сӑмахсемпе калаҫмасчӗҫ-ха.

Такими словами — «рванём» — об этом не говорилось в Ленинграде.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Художник, искусство ҫынни, фронтра вӑл пирвайхи кунсенче вӑрҫӑ мар, вӑрҫӑ панорами тенӗ пеккине курнӑ.

Художник, человек искусства, он в первые дни на фронте увидел не войну, а как бы панораму войны.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е вӑл мана улталас тенӗ пулсан, хаҫатне ҫеҫ кӑтартнӑ пулӗччӗ, унта вӗт Саня вилнӗ тесе шурӑ ҫине хурапа ҫырнӑ.

Ведь если бы он захотел обмануть меня, он просто показал бы газету, в которой чёрным по белому напечатано, что Саня погиб.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ улталас тенӗ пулсан, сире Саня вилни ҫинчен ҫырнӑ хаҫата ҫеҫ кӑтартнӑ пулаттӑм, унта шурӑ хут ҫине хурана пичетленӗ.

— Если бы я хотел обмануть вас, я просто показал бы вам газету, в которой чёрным по белому напечатано, что Саня погиб.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех