Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Серый кинозалӑн тепӗр вӗҫне Карме патнелле чупнине Женя сывламасӑр тенӗ пек пӑхса тӑчӗ.

С замершим от волнения сердцем Женя смотрела, как Серый бежит в другой конец кинозала к первому ряду вслед за Паарме.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫавӑнпа хурахсем ҫитсе машина алӑкӗсене туртса уҫса хӑйсене сӗтӗрсе тенӗ пек кӑларнӑ чух та хирӗҫ тӑраймарӗҫ.

Поэтому, когда к ним подбежали старые знакомые, открыли, а вернее в порыве ярости чуть не оторвали дверцы машины и одного за другим выволокли их из машины, друзья почти не сопротивлялись.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Маргаритӑна вара вӑл хӑй пирки Петр Петрович тенӗ.

— А Маргарите он представился, как Петр Петрович.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Скверта юри тенӗ пекех пӗр ҫын та курӑнмасть тата.

Сквер был безлюдным.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Юриех тенӗ пек тата автобусӗ кашни чарӑнура, кашни светофор умӗнче чылайччен тӑрать.

Автобус, как назло долго стоял на каждой остановке и тормозил у каждого светофора.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргаритӑпа Женя пӗр-пӗринпе тӗршӗнсе тенӗ пекех ларнине курсан унӑн куҫӗ чарӑлса кайрӗ.

И глаза у него округлились, когда он увидел Маргариту и Женю в такой близости друг от друга.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑй тата ҫывӑхарах куҫрӗ, ун ҫумне тӗршӗннӗ пекех вырнаҫса ларчӗ, ӑнсӑртран тенӗ пек аллине ун чӗркуҫҫийӗ ҫине хучӗ.

и пододвинулась так близко, что буквально прижалась к Жене всем телом и даже якобы невзначай положила руку ей на колено.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Кӳтсе ҫитнӗ чунне ирӗке ярас тенӗ чух телефон сасси илтӗнсе кайрӗ те, пӳлӗме трубка тытнӑ амӑшӗ кӗрсе тӑчӗ.

Но только она хотела дать волю слезам, как где-то раздался телефонный звонок, и в комнату вошла мама с трубкой в руке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Йӑлана кӗнӗ тӑрӑх чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫин кӑтартӑвӗсене, танлаштарма тенӗ пек, пӗлтеретпӗр: ку хыпара ҫырнӑ чухне корпусра 1 365 текст (+18), 165 874 пуплевӗш (+32 479), 2 007 101 сӑмах (+308 851).

Куҫарса пулӑш

Чӑваш чӗлхи лабораторийӗ авӑн уйӑхӗнче рекорда ҫӗнетрӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/23215.html

Паллах, ку малашнехи ӗҫ ҫине те витӗм кӳчӗ — уйӑх тӑршшӗпех тенӗ пек хӑвӑртлӑха ҫухатмасӑр пытӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш чӗлхи лабораторийӗ авӑн уйӑхӗнче рекорда ҫӗнетрӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/23215.html

Ун умӗнчи пысӑк сӗтел, шывра вырттарса пиҫтернӗ юманран тунӑскер, полировка витнӗскер, кабинета пӗтӗмпе тенӗ пекех йышӑнать.

Перед ним расстилался почти на весь кабинет сверкающий полировкой стол из мореного дуба, вокруг которого стояли резные стулья.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑрҫӑ иртсен пурсӑмӑр та пӗр килйышӑн пухӑнса Ленинградра пурӑнасчӗ тенӗ тахҫанхи ӗмӗтӗмӗре ҫак каҫхине темиҫе хут та аса илтӗмӗр.

Старая моя или Катина мысль, чтобы одной семьёй поселиться в Ленинграде, не раз была повторена в этот вечер.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах вӑл хӑйӗн статьисенче халӗ те Татаринов капитанпа ырлӑх кӳрекенӗ кирек хӑҫан та эпӗччӗ тет, «Норденшельд йӗрӗпе каяс» тенӗ шухӑш та унӑнах пулнӑ пулать, имӗш.

Но в своих статьях он продолжает утверждать, что всегда был благодетелем капитана Татаринова и что даже самая мысль «пройти по стопам Норденшельда», как он пишет, принадлежала ему.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫинченех вӑл: «Мӗн пуласси пулӗ тенӗ эпир, мӗн пуласси пултӑр тесех тухса кайрӑмӑр эпир, анчах вӑл пире ҫакӑн пек хур кӑтартасса шанманччӗ», тесе ҫырнӑ капитан.

О нём он писал: «Мы шли на риск. Мы знали, что идём на риск, но мы не ждали такого удара».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эппин кам-ха ҫав, капитан хӑй вилес умӗн унӑн ятне те асӑнас мар тенӗ ҫын?

Кто же этот человек, самого имени которого капитан не хотел называть перед смертью?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нансен кӗнекисем хӗрринче те «пӑр хӑех задачӑна татса парӗ» тенӗ гениллӗ шухӑша вӑл мар, эпӗ хам алӑпа ҫырса хунӑ тейӗн.

Как будто не он, а я делал заметки на полях нансеновских книг и гениальная мысль: «Лёд сам решит задачу» — была записана моей рукой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мар, эпӗ «тинӗс прапорщикӗ» пулма экзамен парса тухнӑ тейӗн, унтан Гидрографически управленинче офицерсене хисеплес мар тенӗ мӑнкӑмӑллӑха хирӗҫ хӑйӗн тивӗҫлӗхне вӑл мӑнаҫлӑн чӑтса ирттернӗ.

Как будто не он, а я выдержал экзамен на «морского прапорщика» и потом служил в Гидрографическом управлении, с гордым равнодушием перенося высокомерное непризнание офицерства.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хӑех ученӑй-полярник-ҫке, эппин хӑйсен ҫухалнӑ тӑванне шырас тенӗ шухӑша вӑл пӗтӗм чӗререн тав тумалла пек.

Ведь он сам является учёным-полярником, и, казалось бы, розыски его пропавшего брата должны были встретить самое горячее сочувствие с его стороны.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пуҫланӑ ӗҫӗре вӗҫне ҫитерме пултарнӑ тенӗ пек илтсеттӗм эпӗ, ҫав ӗҫе нумай вӑй хунӑшӑн сире манӑн чунтан-вартан тав тӑвас килет.

 что вам удалось довести до конца своё начинание, и хочу от души поблагодарить вас за то, что вы положили на него так много труда.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мускаврах пулнӑ та, килне пырсан хамӑн Катьӑна шырама Ярославле тухса каятӑп тенӗ ҫырӑва тупсан кӑштах ӑнтан кайман.

Он был в Москве и чуть не сошёл с ума, вернувшись домой и найдя письмо, в котором я сообщал, что еду в Ярославль за Катей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех