Шырав

Шырав ĕçĕ:

савӑнӑҫлӑн сăмах пирĕн базăра пур.

савӑнӑҫлӑн (тĕпĕ: савӑнӑҫлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вот ку тӗрӗс! — савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрса ячӗ Ермаченко.
Вот это правильно! — восхищенно воскликнул Ермаченко.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн йывӑҫ турачӗсем ҫумне кӑкарнӑ ҫерҫисене ирӗке яраҫҫӗ те лешсем савӑнӑҫлӑн чӗвӗлтетсе пӗлӗтелле вӗҫсе хӑпараҫҫӗ.
При этих словах все воробьи, что были привязаны к веткам, были отпущены на свободу и с громким и благодарным щебетом вспорхнули в небо и полетели ввысь.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Шегалов Сергейрен савӑнӑҫлӑн ыйтса пӗлет:
А Шегалов весело расспрашивал Сергея:

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Чупса ҫитнӗ ҫӗре вӑл аллисене саркаласа ярса, савӑнӑҫлӑн ыйтрӗ:
Подбегая, она раскинула руки и радостно спросила:

Кӑнтӑрлапа шлюзсене пит те чаплӑн, савӑнӑҫлӑн уҫса янӑ та, сивӗ шыв ту ҫинчен лагерь патне пухса аннӑ.
Через два дня, в полдень, торжественно открыли шлюзы, и потоки холодной воды хлынули с гор к лагерю.

— Пӗлетӗн-и Натка? — терӗ савӑнӑҫлӑн Алька ун ҫумнерех ҫыпҫӑнса.
— А знаешь, Натка? — прижимаясь к ней, радостно сказал Алька.

Тӗлӗнсе кайнӑ Натка хӑйне хӑй йӑнӑшнӑ пулмалла тесе те ӗненме хатӗр пулнӑ, анчах вӑл ӑнсӑртранах сывлӑшӗ пӳлӗннӗ Владикӑн куҫӗсем савӑнӑҫлӑн пӑхнине курах кайрӗ.
Озадаченная Натка готова была уже поверить в то, что она ошиблась, если бы совсем нечаянно не перехватила торжествующий взгляд запыхавшегося Владика.

Хӳме хыҫӗнче паҫӑрхи пекех мечӗкле сатуррӑн та савӑнӑҫлӑн выляҫҫӗ.
За стеною всё так же задорно и весело играли в мяч.

Акӑ часах чан янратса, ачасене тӑратать те унӑн пӗтӗм лӑплана пӗлмен отрячӗ шавласа, ҫухӑрашса вырӑн ҫинчен сиксе тӑрассине вӑл савӑнӑҫлӑн аса илчӗ.
Вот-вот, поднимая ребят, ударит колокол, и с шумом, с визгом сорвётся с постелей весь её неугомонный отряд.

— Вӑл вӑрттӑн ҫулсемпе мар… ку Хӗрлӗ ҫар вӗҫтерсе килет, — терӗ чӑтайманнипе савӑнӑҫлӑн Карасиков октябренок.
— Это не по тайным… это Красная Армия скачет! — восторженно крикнул не вытерпевший октябрёнок Карасиков.

Натка курӑк ҫине ларсанах октябреноксем кӑшкӑра-кӑшкӑра унӑн ҫывӑхнерех вырӑн йышӑнса ларма хыпаланчӗҫ те, часах унӑн тавра савӑнӑҫлӑн ҫӑлтӑр пек сарӑлса выртрӗҫ.
Едва только Натка опустилась на траву, как октябрята с криком бросились занимать места поближе и быстро раскинулись вокруг неё весёлой босоногой звёздочкой.

Вара пурте пит савӑнса кайнӑ, кула пуҫланӑ, вӗсем путсӗр Каплаухова персе вӗлерсен, каллех кӑвайт чӗртсе ярса ялкӑштара пуҫларӗҫ те савӑнӑҫлӑн чей ӗҫрӗҫ.
И тогда всем стало так радостно и смешно, что, наскоро расстреляв проклятого Каплаухова, вздули они яркие костры и весело пили чай.

— Ҫапла, хупса лартрӗ, тетӗн? — терӗ сасартӑк савӑнӑҫлӑн Гитаевич.
— Так посадил, говоришь? — неожиданно весёлым голосом спросил Гитаевич.

— Вӑл ӑна юри ӗнтӗ! — савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрса ячӗ Толька.
— Так это он нарочно! — с восхищением воскликнул Толька.

— Тете, — айӑплӑн та савӑнӑҫлӑн калаҫма тытӑнчӗ Натка.
— Дядя, — виновато и весело заговорила Натка.

Сантӑрӑн куҫӗсем ҫак парнесене курсан савӑнӑҫлӑн ҫиҫсе илчӗҫ, питне ӑшӑ кулӑ тапса тухрӗ.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Пӑхӑр-ха епле илемлӗ пирӗн тӑван ял, — савӑнӑҫлӑн йӑл кулать Маюк.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӗсем шавлӑн калаҫса, савӑнӑҫлӑн кулса улӑхалла утнине ял ҫыннисем ӑшшӑн пӑхса юлаҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тӳпери сар хӗвел хӑй ӑшшине пӗр шелсӗр сапнине те туймасть Маюк, хӑйсен кассине каякан тӑкӑрлӑкра юпа пек хытнӑ та Ҫинукпа Кирюк савӑнӑҫлӑн калаҫса пынине, Кирюкӗ хутран-ситрен аллисемпе хӑлаҫланса илнине ӑмсанса пӑхса тӑрать.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӑвӑрт та савӑнӑҫлӑн йӑлкӑшса илчӗ Женьӑн сӑн-пичӗ — пӗр самантлӑха вӑл Ольга ҫине сӑнаса пӑхрӗ.
Быстрая и торжествующая улыбка скользнула по лицу Жени — одно мгновение испытующе глядела она на Ольгу.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика