Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗчӗк сăмах пирĕн базăра пур.
Пӗчӗк (тĕпĕ: пӗчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫ пуласпа эпӗ хамӑн ултӑ пионера кил картинчи пӗчӗк сквера пуҫтартӑм.

Вечером я собрала у нас во дворе, на маленьком скверике, свою шестерку.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед ман валли пӗчӗк парне хӑварнӑ — кӑчкӑ ҫӑмӗнчен тӗртсе тунӑ енчӗк, талисман майлӑскер.

Мне Амед оставил подарок — крохотную ковровую сумочку вроде талисмана.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗчӗк каюта тулашӗнче майӗпен ҫутӑлать.

За окнами каютки рассветало.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑрҫӑ хыпарӗ — «аслӑ хирӗҫтӑру» — хыпарӗ пирӗн пата Расщепейӗн пӗчӗк карапӗ ҫинче ҫитрӗ иккен, ҫакӑ маншӑн пӗрре те ахаль мар, Расщепей хӑйӗн «Фламмарионне» ман пата юри янӑн туйӑнчӗ.

Мне показалось, будто какой-то особенный смысл был в том, что весть о войне, о «великом противостоянии», пришедшем для всех нас, приплыла ко мне на маленьком кораблике Расщепея, словно Расщепей сам прислал за мной своего «Фламмариона».

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Маччаран ҫутатнӑ тарават пӳлӗме, хайхи хам ӗлӗкрен пӗлекен пӗчӗк каютӑна лексен, эпӗ Расщепейпе пӗрле юлашки хут ишсе ҫӳренине аса илтӗм.

И когда теперь попала в знакомую маленькую каюту, освещенную лампочкой в потолке, я вспомнила наше плавание с Расщепеем.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫакӑн сӑлтавне эпир малтанах ӑнланса илеймен, пӗчӗк утрав ҫине пӗчченех тӑрса юлнипе, хамӑра хамӑр тӗнчерен татӑккӑн туйнипе ҫак каҫ пире ҫакнашкал илемсӗр курӑнчӗ пуль, терӗмӗр.

Сперва мы еще не понимали, почему, может быть, лишь потому, что мы были отрезаны на маленьком островке и чувствовали себя заброшенными всеми?

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пурте, команда илнӗ пек, шыв хӗррине тапса сикрӗмӗр, — ӗнер унта пӗчӗк бухтӑна эпир хамӑр кимме витсе хӑварнӑччӗ.

Мы все кинулись к берегу, где в маленькой бухточке была укрыта наша лодка.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсен тумӗ те хӑйсен евӗр: пӗчӗк козырёклӑ тӑвӑр кепка, ҫире — тельняшка, тӑвӑр кунчаллӑ атти ҫине чӗркуҫҫирен аяларах усӑнтарнӑ брюки.

Все они носили необыкновенно маленькие кепки, почти без козырька, тельняшки и брюки, низко выпущенные на сапоги.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каярах ҫав пӗчӗк утрава эпӗ хамӑн пионерсемпе ҫуллахи походсем валли суйласа илтӗм.

Этот островок мы и облюбовали с моими пионерами для наших летних походов.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑнта ӗнтӗ, утрав ҫинчи пӗр пӗчӗк шахта-нӳхрепре, пирӗн тирпейлӗн пытарнӑ «гороскопсем» упранаҫҫӗ.

Но мы знали и помнили, что там, на островке, хранятся надежно упрятанные в маленькой шахте-погребе наши «загадалки».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паллӑ мар пӗчӗк ҫеҫ утрав ҫинче мӗскер пуррине, хамӑрсӑр пуҫне, никам та пӗлмест.

Никто, кроме нас, не знал, что скрывалось на маленьком, никому не известном островке.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паллах ӗнтӗ, манӑн пӗчӗк телескопа та эпир хамӑртан хӑвармарӑмӑр.

Взяли мы, конечно, и мой маленький телескоп.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня патне эпӗ час-часах ҫыраттӑм, «наукӑллӑ няня» ҫинчен те, пӗчӗк Петя епле хӑвӑрт улшӑнса пыни ҫинчен те, пысӑк Петя епле хӗрсе ӗҫлеме тытӑнни ҫинчен те, унӑн Пушкин палӑкӗн проекчӗ епле лайӑх тухни ҫинчен те ҫырӑвӑмсем пысӑк ҫырӑнатчӗҫ…

Я писала ему часто, длинные письма о «научной» няне, о том, как быстро меняется маленький Петя, о том, как большой вдруг с жадностью накинулся на работу и проект памятника Пушкину выходит замечательно, превосходно…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтмен-туман ҫӗртен манӑн ҫемье пулса тӑчӗ — пӗчӗк Петьӑпа пысӑкки те тата няня — вӗсем ҫинчен шухӑшламаллаччӗ, пӑхасса та эпӗ хамах пӑхмалла пирки никам та иккӗленсе тӑмастчӗ.

Нежданно-негаданно у меня оказалась семья — маленький Петя и большой и няня, о которых нужно было заботиться и думать, причём никто не сомневался, что заботиться и думать нужно было именно мне.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗчӗк Петьӑна алла тытнӑ пек ахальтен туйӑнман ҫав Саньӑна — пӗтӗм пушӑ вӑхӑтӑма эпӗ Петьӑпа ирттереттӗм.

Недаром я представлялась Сане с маленьким Петей на руках — я отдавала ему всё свободное время.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сана аллӑнти пӗчӗк ачапа куратӑп, эс уткаласа ҫӳретӗн те юрлатӑн, ҫиптунийӳсене ҫыхса яман та ҫӳҫӳ саланнӑ пек, акӑ ман умма пырса ҫӳҫне майлаштарттарма кукленсе ларатӑн эсӗ…»

Я вижу тебя с малышом на руках, ты ходишь и поёшь, а косы плохо подколоты и расплелись, и ты подходишь ко мне и садишься на корточки, чтобы я подколол косы…»

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑна ялхуҫалӑх авиацийӗнче ӗҫ панӑччӗ, вӑл авиацие хӑйне уйрӑм ӗҫ тетчӗҫ, ӗҫӗ вара пысӑк та мар, пӗчӗк те мар — тулӑ акмалла иккен те шыв-шурсене тӗрлӗ эмел сапса тухмалла.

Он был переброшен в сельскохозяйственную авиацию — так называемую авиацию спецприменения, и должен был теперь не больше не меньше, как сеять пшеницу и опылять водоёмы.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Эпӗ сана аллӑнти пӗчӗк ачапа куратӑп»

«Я вижу тебя с малышом на руках»

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Парапет ҫинче тӑракан сигнальщик пӗчӗк ялавӗсемпе тӑскаланса темӗн пӗлтеретчӗ, лерен вара, карап ҫинчен, хӗвелпе ялкӑшса тӑракан Нева урлӑ ӑна ялавсемпех ответ паратчӗҫ; ҫаксем мана пурте уяв вӑхӑтӗнчи пек туйӑнчӗҫ, кӑмӑлӑм ирӗке вӗҫрӗ, ҫапла хӗпӗртенипе куҫӑм та куҫҫульпе витӗнчӗ.

Сигнальщик, стоя на парапете, передавал что-то флажками; оттуда, с корабля, через сиянье воздуха, солнца, Невы ему отвечали флажками; и всё это было так празднично, так просторно, что у меня даже слёзы подступили к глазам.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗркунне хамӑр таврӑнӑпӑр та пӗчӗк Петьӑна Дарья Тимофеевнӑпа пӗрлех — ҫапла чӗнетчӗҫ няньӑна — Мускава илсе кайӑпӑр тесе шутланӑччӗ.

Решено было, что мы вернёмся осенью и заберём маленького Петю вместе с Дарьей Тимофеевной — так звали няню — в Москву.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех