Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Башня ҫинче хура-сарӑ хӗрес, икӗ ӳпне куҫ пек икӗ пӗчӗк фара хурал пӳрчӗ ҫине тӗллесе пӑхаҫҫӗ.

На башне хорошо был виден желто-черный крест, а две маленькие и злые фары уставились на сторожку.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Зарубин, пуҫӗнчи картузне хывса ал айӗнчи пӗр пӗчӗк сӗтел ҫине тирпейлӗн лартса хучӗ, унтан, ҫутӑ ҫамкине кӑмӑллӑн шӑлкаласа: — Ну, тата! Ытлашши васкатӑр, Полина Аркадьевна, халлӗхе полк комиссарӗ анчах-ха, — терӗ.

Зарубин, сняв командирскую фуражку, аккуратно поставив ее козырьком вниз на столик в сторонке, он, довольный, поглаживал свою лысину: — Ну, что вы! Торопитесь, Полина Аркадьевна, пока еще полковой комиссар.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Евгений Макарович, тӑванӑм, кӑвакарчӑнӑм, — тепӗр хут кӑлтӑртатса илчӗ Полина Аркадьевна, унтан, ларнӑ ҫӗртенех, ӑна тӗрекле пӗчӗк аллисемпе чавсаран тытса, хӑй патнелле туртрӗ, хулӗсенчен уртӑнчӗ, пӗшкӗртрӗ, икӗ питҫӑмартинчен икӗ хут хыттӑн чуптурӗ.

— Евгений Макарович, родной, голубчик мой! — еще раз торопливо проговорила Полина Аркадьевна и, сидя, схватив его за локти маленькими крепкими руками, подтащила к себе, притянула за плечи, нагнула и крепко поцеловала в обе щеки.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Долгухин, тем тӑршшӗ тӑсӑлса кайнӑскер, сӑн-питне йӑлтах улӑштарса янӑ пӗчӗк мӑйӑхлӑ йӗкӗт, урок ответлеме пуҫлас ача пек гимнастеркине кӑрт-карт турткаласа, Полина Аркадьевна умне ярт кӑна сиксе тӑчӗ.

Долгухин, высокий, долговязый, с усами, которые очень меняли его лицо, вскочил по привычке, одернул гимнастерку и вытянулся перед Полиной Аркадьевной, словно собрался отвечать урок.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хуҫлатнӑ шурӑ ҫухи те яланхи пекех тирпейлӗ, таса, ҫаврака куҫлӑхӗ те, кӑвакарнӑ пӗчӗк пуҫне ухнӑ май, ӗлӗкхи евӗрех тӑрсан-тӑрсан ҫыпҫуллӑн ялтӑраса каять.

И отложной белый воротничок ее был безукоризненно чист, и так же воинственно поблескивали круглые очки на ее маленькой, порывисто кивающей седой голове.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах вӑл ман валли пӗр пӗчӗк хут ҫырса хӑварнӑ: ҫимелли ӑҫтине тата, каяс пулсан, ҫӑраҫҫине ӑҫта хумаллине пӗлтернӗ.

Он оставил мне записку, в которой было сказано, куда надо класть, уходя, ключ, где мне оставлена еда.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хапха ҫинче сирен тӗслӗ пӗчӗк лампа мӗлтлетсе тӑрать, вӑл «17 № ҫурт» тесе ҫырнӑ табличкӑна ҫутӑ парать.

А над воротами слабенько горит сиреневая лампочка, освещающая табличку: «Дом № 17».

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунтан инҫе мар, пӗр пӗчӗк тӑкӑрлӑкра, ӗлӗк эпир пурӑннӑ.

Тут недалеко, в переулке, когда-то мы жили.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗчӗк ача мар-ҫке, ҫитӗннӗ хӗр.

Все-таки уж не маленькая девчонка, взрослая девушка.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Барьерӑн вӑта ҫӗрӗнче пӗчӗк хушӑк хӑварнӑ, унта ҫар ҫыннисем тӑраҫҫӗ.

Только в середине барьера был оставлен узкий проход, и там стояли военные.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапах та, пирӗн поезд каҫа хирӗҫ пӗр пӗчӗк станцине сасартӑк чарӑнни маншӑн кӗтмен ҫӗртен пек пулчӗ.

Но все-таки для меня было неожиданностью, когда под вечер поезд вдруг остановился на какой-то небольшой станции.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ пире картласа тӑракан плащ-палаткӑра пӗр пӗчӗк ҫурӑк пуррине каҫах асӑрханӑччӗ, вӑл ҫурӑкран боецсем, палаткӑна уртса ярсан, пӑшал тавраш тытма алла кӑлараҫҫӗ, ӑна темӗнле кантӑраллӑ йывӑҫ каптӑрмапа тӳмелеҫҫӗ.

Я еще с вечера заметила, что в плащ-палатке, которая разгораживала нас, имеется маленькая прорезь, через которую бойцы, надевая палатку на плечи, высовывают руку, чтобы держать оружие, она застегивалась на какую-то деревянную бирюльку с веревочкой.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ хамӑн пӗчӗк кӗтесӗмре шухӑша кайса выртатӑп.

А я лежала в своем тесном уголке и думала.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мана хам ятпа ятарласа пӗр пӗчӗк кӗтес халаларӗҫ, ӑна чапаксем, ашӑксем, плащ-палаткӑсем ҫакса картларӗҫ, пуҫелӗк вырӑнне йӗнер хучӗҫ, ая ҫемҫе кӗҫҫе сарчӗҫ.

Мне отвели отдельный уголок, завешанный попонами и плащ-палатками, положили мне седло под голову, накрыли нары мягкой кошмой.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эх, Игорь, Игорь, ӑш ҫунтармӑш пӗчӗк Козерог, манӑн зодиакӑмсенчен чи пуҫтаххи…

Ах, Игорь, Игорь, несносный маленький Козерог, самый отчаянный из моих зодиаков!..

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑйӗнпе пӗрле вӑл пӗчӗк баулне, кӑҫатӑ тата хӗллехи пальто илнӗ, кӗрлӗ-ҫурлӑ тӑхӑнмаллине хӑварнӑ.

С собой он прихватил свой баульчик, валенки и зимнее пальто, а демисезонное оставил.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ — уйрӑм-уйрӑм енчӗклӗ пысӑк альбом, ҫав енчӗксенче терлӗ тӗслӗ пӗчӗк конвертсем, конвертсен ӑшӗнче хӑруш мар бритвӑн ҫӗҫҫисем.

В большом альбоме в особых гнездышках сидели пестрые, разноцветные конвертики с безопасными бритвами.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир разъездсенче тӑнӑ чух, пирӗн ҫумран, нимӗн чарӑнмасӑр, пӗчӗк станцине пӑртак та пулин хисеп тумасӑр, хирӗҫ килекен тем пысӑкӑш эшелонсем иртсе каяҫҫӗ Платформа ҫинче — темӗскер, вӑрӑмскер, пысӑкскер, симӗс брезентпа тирпейлӗн витнӗскер.

Когда мы стояли на разъездах, мимо нас, даже не удостаивая станцийку минутной стоянкой или хотя бы приторможением, проносились огромные встречные эшелоны, На платформах стояло что-то длинное, большое, аккуратно закрытое зеленым брезентом.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫумӗнче ҫыруллӑ пӗчӗк хӑма: «Москоопремонт».

И надпись на дощечке: «Москоопремонт».

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем, пӗлекен вагонсенче хӑйсен тӑван хулин пӗр пӗчӗк пайне те пулин курса, тем пекех хӗпӗртерӗҫ.

И ребята мои радовались, видя в знакомых вагонах частичку своего города.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950