Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗҫсе (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ӑна ман патра тӑраканнисем сутса ӗҫсе янӑ та айӑпне ман ҫине йӑвантараҫҫӗ.
Пропили ее мои постояльцы, а на меня сваливают.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Спектакль пынӑ хушӑра старшинасем хӑйсемпе пӗрле пынӑ хӗрарӑмӗсемпе буфета кая-кая чи хаяр ханша ӗҫсе кӳпеҫҫӗ тата таҫта ҫитме ӗлкӗрекен Паляныця тӗрлӗ майла реквизици туса пуҫтарнӑ ӗҫме-ҫимесене ҫиеҫҫӗ.
Во время спектакля присутствовавшие старшины со своими дамами изрядно накачивались в буфете первачом, самогоном, доставляемым туда вездесущим Паляныцей, и всевозможными яствами, добытыми в порядке реквизиции.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Юланутлӑ ҫын шыва антӑхсах ӗҫсе ячӗ, куркине Павкӑна калла пачӗ, унтан чӗлпӗрне карт туртса, сиккипе хыр вӑрманӗ еннелле вӗҫтерчӗ.
Всадник жадно, залпом, выпил ее до дна, передал кружку Павке, рванул поводья и, взяв с места в карьер, помчался к сосновой опушке.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Укҫине ӗҫсе ярать, е картла выляса пӗтерет».
Пропивают деньги и проигрывают».

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кайран, ӗҫсе ӳсӗрӗлӗлеҫҫӗ те, картла ҫапаҫҫӗ.
А потом напивались и резались в карты.

Каллех эрех ӗҫсе супассишӗн-и?
Чтобы опять хлестать водку?

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ ӗҫсе тӑраннӑ.
Я уж давно напилась.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Лисук, эсӗ ӗҫсе кӗрсе кайма пултаратӑн.
Лиза, а ты ведь можешь и привыкнуть к спиртному.

Тӑваттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

«Акӑ мӗн иккен!» — шухӑшларӗ Сергей, Дягилев патӗнче леш иртнӗ кунсенче вӑхӑтсӑр ӗҫсе ӳсӗрӗлнӗ ҫынна курса.
«Вон оно что! — подумал Сергей, увидав возле Дягилева того самого дядю, который на днях так не ко времени напился.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Сергей ун патне пырса ыйтасшӑн пулчӗ: «Мӗн пирки эсӗ капла пит ирех ӗҫсе супрӑн-ха?» тесшӗнччӗ…
Сергей хотел подойти и спросить, что за беда и почему человек напился спозаранку.

Юланутлӑ ҫын шыв ӗҫсе тӑранчӗ те малалла вӗҫтерчӗ кӑна хӑйӗн лашине.
Напился гонец и поскакал дальше.

Анчах Шегалов пӗр стакан сӑра ӗҫсе ячӗ, алтупанӗпе хӑйӗн хытӑ мӑйӑхӗсене шӑлса илчӗ те, Натка малалла мӗн каласса кӗтсе ларчӗ.
Но Шегалов выпил стакан пива, вытер ладонью жёсткие усы и ждал, что скажет она дальше.

Пӗрер черкке ӗҫсе апатланнӑ хыҫҫӑн ӑшӑ калаҫу темченех тӑсӑлчӗ.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Халӑх мӑшӑрланакансене сума суса йӳҫҫине ӗҫсе тутлӑ юрӑсем шӑрантарать.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Тӳрех ӗҫсе ан яр, сыпкӑм-сыпкӑм ӗҫ, ун чухне вӑю та таврӑнӗ, ак ҫак плиткӑ шкалада ҫисе яр.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ирпе тӗттӗмлех вӑрантӑм, — тӑсрӗ калавне Ваҫҫа пӗчӗк черккери эрехне ӗҫсе ҫырткаланӑ хыҫҫӑн.
Куҫарса пулӑш