Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗчӗк сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗчӗк (тĕпĕ: пӗчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Манӑн сӑмахӑм тӗлсӗр пулас ҫук ҫав! — тет те, хӑйпе калаҫакан ҫын ҫине тӗссӗрленнӗ, савӑнӑҫлӑ пӗчӗк куҫӗсемпе пӑхса илет, калавӗ епле витӗмлӗ пулнине чухлакаласа тӑрать.
Мое слово небось мимо не пройдет! — И поднимал на собеседника выцветшие ликующие глазки, угадывая, какое впечатление произвел рассказ.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Манӑн сӑмахӑм тӗлсӗр пулас ҫук ҫав! — тет те, хӑйпе калаҫакан ҫын ҫине тӗссӗрленнӗ, савӑнӑҫлӑ пӗчӗк куҫӗсемпе пӑхса илет, калавӗ епле витӗмлӗ пулнине чухлакаласа тӑрать.
Мое слово небось мимо не пройдет! — И поднимал на собеседника выцветшие ликующие глазки, угадывая, какое впечатление произвел рассказ.

Вӑл кӗпине ҫӑм лапчашки пек арпашӑнса пӗтнӗ пӗчӗк сухалӗ таранах тавӑрса уҫса хунӑ, шупка ӳтлӗ ырханкка хырӑмӗ ҫине пӗр ултӑ литра яхӑн кӗрекен тӑм чӳлмек ӳпӗнтернӗ, чӳлмеккин ҫӳхе хӗррисем ун хырӑмне кассах кӗрсе ларнӑ.
Рубаха его была завернута до свалявшейся в клочья бороденки, а в тощий бледный живот, поросший седой гривастой шерстью, острыми краями вонзилась опрокинутая вверх дном глиняная махотка, вместимостью литров в шесть.

Пӗчӗк юхан-шыв хӗрринчи лапамсенче тирексемпе хӗрлӗ ҫӳҫесем кашласа лараҫҫӗ.
Шумовито гудели над речкой в левадах тополя и вербы.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Разметнов пирусне туртса пӗтерчӗ те тухса кайрӗ, Давыдов посылкӑри пӗчӗк пакетсене мӗнле лекнӗ ҫапла иле-иле хучӗ, ассӑн сывласа илчӗ, сарӑ-хӑмӑр фуфайкин аслӑланса кайнӑ ҫухине тӳрлетрӗ, унтан, вирелле тураса вырттарнӑ хура ҫӳҫне шӑлса якаткаларӗ те тумланма тытӑнчӗ.
Размётнов, покурив, ушел, Давыдов бесцельно переложил в посылке пакетики, вздохнул, поправил растянувшийся ворот желто-бурой, загрязнившейся фуфайки и, пригладив черные, зачесанные вверх волосы, стал одеваться.

Ещӗкре пирус пачкисем, печени коробкисем, кӗнекесем, йывӑҫран эрешлесе тунӑ портсигар, пӗчӗк пакетсемпе чӗркемсенче тата темле кучченеҫ-парне таврашӗ урлӑ-пирлӗ арпашӑнса выртаҫҫӗ.
В ящике беспорядочно лежали пачки папирос, коробка печенья, книги, деревянный с резьбой портсигар, еще что-то в пакетиках и свертках.

Асаплӑн пускаласа, урисене аран-аран сӗтӗркелесе, пӗчӗк хапхи умне ҫитет, анчах сасартӑк, темскерле, халех тумалли ӗҫне аса илнӗ пек пулса, вӑртах каялла ҫаврӑнать, вӗттӗн-вӗттӗн чупса татах хӗвелҫаврӑнӑш тунисем хушшине чӑмать.
Измученной походкой, еле волоча ноги, дойдет до воротцев и вдруг, будто вспомнив что-то неотложное, повернется, дробной рысью ударится опять в подсолнухи.

Карчӑккипе иккӗшӗ ӑна, тирне сӳсе тирпейлеме майлӑрах пултӑр тесе, каштаран ҫакса ярасшӑн пулчӗҫ; чылайччен асапланчӗҫ, анчах нимӗн те тӑваймарӗҫ (мӑнтӑрланса кайнӑ пӑру йывӑр!), карчӑк, пӑрӑва кайри пӗҫҫинчен тытса ҫӗкленӗ чухне, пилӗкне хускатрӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн вара чир-чӗртен сиплекен карчӑк унӑн ҫурӑмӗ ҫине эрнипех пӗчӗк чугун ӳпӗнтере-ӳпӗнтере лартса аппаланчӗ.
Вдвоем со старухой хотели подвесить ее на переруб, чтобы ловчее было свежевать; мучились долго и понапрасну (тяжела оказалась нагулявшая жиру телка!), старуха даже поясницу свихнула, поднимая задок телушки, и неделю после этого накидывала ей на спину чугунок бабка-лекарка.

Половцев ҫав пӗчӗк каткан хӗррине пырса тӗренчӗ.
Половцев присел на край кадушки.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫемен, ашшӗ куҫ хӗснине ӑнланса, Половцев пытанса пурӑнакан пӗчӗк пӳлӗм алӑкне ҫаклатас тесе, алкумне тухрӗ, пӳлӗме уҫса пӑхрӗ те шартах сикрӗ: пӳлӗм пуш-пушах.
Семен понял, почему отец подмигнул, вышел в коридор замкнуть горенку, где отсиживался Половцев, заглянул туда и испугался: горенка пустовала.

Половцев, пӗчӗк пӳлӗмне кӗрсе, хупӑнса ларчӗ (кӑнтӑрла вӑл ниҫта тухмасӑр ҫавӑнта ларать).
Половцев затворился в горенке (днем он безвылазно находился там).

Яков Лукич, пӗчӗк ача ҫутӑ патнелле туртӑннӑ пекех, пӗтӗм ӗмӗрӗ тӑршшӗпех пуянлӑх патнелле туртӑннӑ.
Яков Лукич, как ребенок к огоньку, всю жизнь тянулся к богатству.

Шӑнса ларнӑ пӗчӗк юханшыв ҫинче, пешне айӗнче, пӑр черченкӗ саслӑн янӑрать.
На речке под пешней хрупко позванивает лед.

Лушкӑна Давыдов тӗкӗр витӗр курать: Лушка пӗчӗк арҫын ачанни пек ырханкка мӑйне тӑснӑ та, резинкӑна хӑйӗн типшӗмрех пӗҫҫи ҫине хурса, виҫкелесе тӑрать.
Давыдов видел Лушку, отраженную зеркалом: Лушка стояла, примеряя на своей сухого литья ноге покупку, вытянув мальчишескую худую шею.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Манӑн акӑ, сӑмахран, тӑххӑрмӗш ҫулта, Топольки хуторӗ ҫывӑхӗнче, пирӗн хӗрлӗ пехота Цулим ятлӑ пӗчӗк юханшыв ҫинчи пӗвене епле тытса илнине курма тиврӗ, ҫавӑн чух, шыв арманӗ патӗнче…
Мне вот, к слову, в девятом году, рядом с хутором Топольки, довелось видеть, как красная пехота брала пруд на маленькой реке Цулим, тогда, около водяной мельницы…

Пӗчӗк пӳлӗмре Половцев ҫара урисене сивӗнсех кайман кӑмака ҫумне тытса тӑсса хучӗ.
В горенке Половцев протянул босые ноги к неостывшему камельку.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл лаххан умӗнче Половцев аллисене епле супӑньлесе тӑнине, шӑпӑртаттарса шыва сирпӗткеленине тата пӗрӗхкеленине, унтан хӑйӗн пӗчӗк пӳлӗмне кӗрсе кайнине илтсех выртрӗ.
Он слышал, как над лоханкой мылил руки, плескал водой и отфыркивался Половцев, потом ушел к себе в горенку.

Тарӑн путӑксенчен унӑн кӑвакрах пӗчӗк куҫӗсем Яков Лукич ҫине йывӑррӑн, шӑтарасла тӳррӗн пӑхаҫҫӗ.
Из глубоких впадин тяжко, в упор смотрели на Якова Лукича его голубоватые глазки.

Половцев, пӗчӗк сӗтел умӗнче, шаль тутрипе карнӑ кантӑка хирӗҫле ларать, темскер ҫырать.
Половцев сидел за столиком против занавешенного черной шалью окна, что-то писал.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика