Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хальхинче сăмах пирĕн базăра пур.
хальхинче (тĕпĕ: хальхинче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хальхинче те ҫапла пулса тухрӗ.

Так случилось и в этот раз.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Хальхинче вӑл хырӑм выҫнипе мар, ыйхӑ витӗр ҫурӑмне темӗн йывӑрскер пуснине туйса илчӗ.

На этот раз его разбудил не холод, сквозь сон мышонок почувствовал, как что-то тяжёлое надавило ему на спину.

Хӑраса вӑранни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Вӗсем хальхинче те вӑрмана кайрӗҫ.

Опять пошли они в лес.

Икӗ сунарҫӑ ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 28–31 с.

Ылтӑн хальхинче, — арҫын пуҫӗпе йӗчӗ те ячӗ йысна.

На этот раз золотая, — дядя взял и расплакался, даром что мужчина.

Лайӑх аппа // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 14–18 с.

Хальхинче Мерекке текех тӳссе тӑраймарӗ — тӑват ури ҫине ҫӗкленчӗ.

Мурка больше не вытерпела — поднялась на все четыре лапы.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

— Мӗнле шухӑшласаччӗ эсӗ? — пӑшӑлтатса ыйтрӗ вӑл хальхинче.

— Как бы ты думал? — уже шепотом спросила она.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлӗармеец Фомин ҫине хыпӑнса ӳкнӗ пек йӑлтӑртатакан кӑвак куҫӗсемпе пӑхса илсе юн чӑмаккине урайне сурса пӑрахрӗ те хальхинче таса илтӗнекен янӑравлӑ хулӑн сасӑпа хуравларӗ:

Красноармеец взглянул на Фомина лихорадочно блестящими голубыми глазами, выплюнул под ноги сгусток крови и ответил уже чистым звучным баском:

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑл хуллен ӳсӗрсе илчӗ, пӑртак чӗнмесӗр тӑчӗ те, Прохор ҫинелле пӑхмасӑр, хальхинче урӑх сасӑпа каларӗ:

— Он глухо откашлялся, помолчал и, не оглядываясь на Прохора, уже другим голосом сказал:

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Куншӑн пирӗн влаҫ айӑплӑ мар, — терӗ хальхинче Мишка лӑпкӑрах сасӑпа.

— Наша власть тут ни при чем, — уже спокойнее сказал Мишка.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан шӑпланчӗ те хальхинче урӑх, хулӑн та вӑйсӑр сасӑпа каларӗ:

Помолчала и уже другим, низким и глухим голосом сказала:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйӗн ҫемҫешке кӑмӑлӗшӗн намӑсланнӑ тата хӑйне хӑй тарӑхнӑ пирки вӑл чиркӳре тӑршшӗпех сӑмах чӗнмесӗр тӑнӑччӗ, анчах хальхинче усал ӑслӑ пуп ҫине куҫне хаяррӑн чалӑштарса пӑхрӗ те, Дуняшка ан илттӗр тесе, пӑшӑлтатса хуравларӗ:

Он молчал в церкви все время, стыдясь своей бесхарактерности и негодуя на себя, но тут яростно скосился на злопамятного попа, шепотом, чтобы не слышала Дуняшка, ответил:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка сасси хальхинче сисӗнмеллех пӑлханса тухрӗ.

В голосе Мишки прозвучала явная тревога.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куратӑн, тӑвӑр пурӑнатпӑр, — йӑвашраххӑн каларӗ хальхинче кил хуҫи.

Видишь, тесно живем, — уже мирнее сказал хозяин.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ку ачасен ҫумӗнче манӑн ӗҫ пулман та, халӗ те ӗҫӗм ҫук! — тесе хальхинче ҫилле илсех каласа хучӗ Гаврила Игнатьевич.

— Никакого отношения не имел и никакого отношения к этим детям не имею! — уже совсем сердито сказал Гаврила Игнатьевич.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хальхинче вӗсем илсе кайсан, вара пӗтӗмпех илеҫҫӗ…

Если теперь возьмут, значит и всё отнимут…

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Андрей кирек хӑҫан та начар чупатчӗ, хальхинче вара ӑна ниҫтан ҫитме ҫук.

Андрей всегда бегал плохо, но тут мы никак не могли за ним поспеть.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Йытӑ каллех хӑма ҫине пусрӗ, хальхинче кӑшт ҫӳлерехрен тӗксе те илчӗ.

Пес опять тронул доску, на этот раз чуть повыше.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хальхинче Корсар ҫӗре шӑршласа илчӗ, кӑштах ларса хыҫкаланчӗ те сасартӑк сӑртран тӳрех ҫул тӑрӑх анчӗ.

На этот раз Корсар обнюхал землю, сел, почесался и вдруг прямехонько направился по дороге с холма.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хальхинче шӑл тухтӑрӗн ачи Олег Лакмусов ҫӗкленчӗ, вӑл тӑпал-тӑпӑл кӑна тирпейлӗ ача.

Теперь поднялся сын зубного врача Олег Лакмусов, очень аккуратный, чистенький мальчик.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пурсӑмӑр та ӑна урамра час-часах куркалаттӑмӑр, калаҫаттӑмӑр та, хальхинче вара вӑрҫӑ пуҫланнӑранпа та чи малтанхи хут кӑна куртӑмӑр тейӗн ҫав, пурсӑмӑр та алӑ ҫупса кӑшкӑртӑмӑр.

Все мы часто встречали его на улицах, разговаривали с ним, но сейчас так хлопали в ладоши, так кричали, словно увидели его в первый раз после начала войны.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех