Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухрӑм (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ килхушшине тухрӑм.

Я вышел во двор.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Эпӗ лётчик аллине тытса чӑмӑртарӑм та Феня патне тухрӑм.

Я жму летчику руку и выхожу к Фене.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Эпӗ ҫӑвара кӗнӗ шыва суркаласа ҫиеле тухрӑм та алӑсене сулкаласа илтӗм, ҫав вӑхӑтрах Брутик ман пуҫ ҫине хӑпара пуҫланине сисрӗм.

Фыркая и отплевываясь, я вынырнул на поверхность, взмахнул руками и тотчас же почувствовал, как Брутик с отчаянным визгом лезет мне на голову.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Тӑррине такам касса илнӗ пек курӑнакан йывӑҫсем хушшипе, шанман ҫулҫӑллӑ туратсемпе витӗннӗ вырӑнпа пырса пӗр пӗчӗк уҫланкӑна тухрӑм.

И мимо деревьев со срезанными верхушками, мимо свежих ветвей, листвы и сучьев, которыми густо была усыпана земля, я вышел к крохотной полянке.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Эпӗ чупса тухрӑм, мана курсан сӑсарсем улма йывӑҫӗ ҫинчен вутӑ куписем айне, вутӑ куписем айӗнчен хапха патне, хапха патӗнчен — вӑрмана тарса пӗтрӗҫ.

Выбежал я, а куницы с яблони на поленницу, с поленницы под застрех, через двор и в лес.

Сӑсар — пыл вӑрри // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 120-122 с.

Анчах эпӗ ӑнсӑртран каллех ҫав йывӑҫ патне ҫаврӑнса тухрӑм.

И вернулся случайно к нему.

Кӑткӑсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 73–74 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн часах эпӗ сӗлӗ акма тухрӑм, арӑм сӳрелет.

Вскоре после того вышел я сеять овес, жена боронит.

Текерлӗк // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 51–53 с.

Тӳсеймерӗм эпӗ, тӑтӑм та ӑна итлеме крыльцана тухрӑм.

Не вытерпела я, встала и вышла на крыльцо его послушать.

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Ман валли таратайка кӳлнӗ хушӑра эпӗ пӗчӗк сада уҫӑлма тухрӑм; тахҫан унта улма-ҫырла пулнӑ, халӗ вӑл ҫимӗҫ кӳмест ӗнтӗ, чӑтлӑхланса кайнӑ, флигеле пур енчен те ырӑ шӑршӑллӑ тӗмсемпе хупласа илнӗ.

Пока мне закладывали таратайку, я пошел побродить по небольшому, некогда фруктовому, теперь одичалому саду, со всех сторон обступившему флигелек своей пахучей, сочной глушью.

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Эпӗ лупасайӗнчен тухрӑм; мелник арӑмӗ катка ҫинчен тӑрса кайма тӑчӗ, эпӗ ӑна сӑмах хушрӑм.

Я вышел из-под навеса; мельничиха поднялась с кадки и хотела уйти, я заговорил с нею.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Пӗтӗм урамсем тӑрӑх васкаса утса тухрӑм, пур ҫӗре те кӗрсе пӑхрӑм, Луизе фрау кантӑкӗнчен те пӑхмасӑр иртмерӗм, Рейн хӗрне таврӑнтӑм, ҫыран тӑрӑх чупрӑм…

Быстро обошел я все улицы, заглянул всюду, даже в окна фрау Луизе, вернулся к Рейну и побежал по берегу…

XIX // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Эпӗ хула тӑрӑх сулланса ҫӳрерӗм, киле таврӑнтӑм, каллех тухрӑм.

Я бродил по городу; возвращался домой, выходил снова.

XIII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Эпӗ каҫа юлсан тин кайма тухрӑм.

Я ушел поздно.

X // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Эпӗ карта патне васкаса таврӑнтӑм та, ун урлӑ каҫса, ҫул ҫине тухрӑм, вара чупсах тенӗ пек килелле вӗҫтертӗм.

Быстрыми шагами вернулся я к ограде, перескочил через нее на дорогу и чуть не бегом пустился домой.

VI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

«Вилнӗ!» — терӗм эпӗ, швейцар ҫине тӑнсӑррӑн пӑхса, унтан тухрӑм та тӗлли-паллисӗр, таҫталла уттартӑм.

«Умерла!» — повторил я, тупо глядя на швейцара, тихо выбрался на улицу и пошел, не зная сам куда.

XXII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Эпӗ университетран халӗ ҫеҫ тухрӑм та малалла мӗн тумаллине, хӑш алӑка пырса шаккамаллине те лайӑххӑн пӗлместӗм-ха.

Я только что вышел из университета и не знал еще хорошенько, что мне начать с собою, в какую дверь стучаться: шлялся пока без дела.

XXII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Эпӗ сирӗн сасса илтрӗм те, — тесе пуҫларӗ вӑл, — ҫавӑнтах тухрӑм.

— Я услышала ваш голос, — начала она, — и тотчас вышла.

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Эпӗ хам пытаннӑ вырӑнтан тухрӑм та пӗтӗм сад тавра пӑхса ҫаврӑнтӑм.

Я покинул мою засаду и обошел весь сад.

XVII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Эпӗ пӗтӗм аллейӑсем тӑрӑх утса тухрӑм; ҫӑмӑл ура сассисем мана иментереҫҫӗ те, хастарлатаҫҫӗ те; эпӗ, чарӑна-чарӑна тӑрса, хамӑн чӗрем хытӑ та хӑвӑрт тапнине тӑнлатӑп.

Я обошел все аллеи; легкий звук моих шагов меня и смущал и бодрил; я останавливался, ждал и слушал, как стукало мое сердце — крупно и скоро.

XVI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Беловзоров пуҫне тайрӗ те пӳлӗмрен тухрӗ; эпӗ те унпа пӗрле тухрӑм

Беловзоров откланялся; я ушел вместе с ним.

XIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех