Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хура ҫӗртме пуссин юр айӗнчи хытхура пусса илнӗ пысӑк мар лаптӑкӗ, пӗр-пӗрин ҫине икӗ енчен талпӑнса килекен юланутсем хушшине лексе, ут чӗрнисен айне пулчӗ.
Короткий кусок бурьянистой, засыпанной снегом хуторской толоки, бывшей между двумя конными лавами, поглощался конскими копытами.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗлтӗн-и тыткӑна илнӗ казакран? — чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн ыйтрӗ пӗр сотня командирӗ.
Дознался у пленного? — помолчав, спросил один из сотенных.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кӑларса ярӑрах тыткӑна илнӗ казака.
— Пустите пленного.

Боковски станицине ҫапӑҫса илнӗ хыҫҫӑн, вӑл хӑрушши-мӗнне пӑхмасӑрах Краснокутски ҫине кайма тапранчӗ.
С боем заняв Боковскую, он на свой риск тронулся на Краснокутскую.

Эсӗ хушнипеле Харлампий Ермаков Боковски станица патӗнче тыткӑна илнӗ вӑтӑр хӗрлӗармееца вӗлернӗ — урӑхла каласан, хӗҫпе тураса тӑкнӑ, пулать.
Будто бы по твоему приказу уничтожены — сиречь порубаны тридцать красноармейцев, взятые Харлампием Ермаковым под Боковской.

Тыткӑна илнӗ хӗрлӗ армеецсене эсӗ хаяррӑн вӗлере-вӗлере пӗтерни ҫинчен пирӗн пата усал хыпарсем киле пуҫларӗҫ.
До нашего сведения коварные доходят слухи, якобы ты учиняешь жестокую расправу над пленными красноармейцами.

Казакӗсем — маттуртан маттуррине суйласа илнӗ пек, учӗсем — халь тесен халь смотра тӑрат.
Казаки — как на выбор, кони — хоть на смотр.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Атака ӑнӑҫнӑшӑн ҫав тери хӗпӗртенӗ Григорий хӗрлисенчен туртса илнӗ лавсемпе пӗрле Дон тӑрӑх каялла кайма тухрӗ.
Григорий уходил вдоль Дона с отбитыми подводами, крайне осчастливленный успехом.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суяров вырӑнне повстанецсен пӗрлешнӗ вӑйӗсен командующийӗ пулма георги хӗресӗсене тӑваттӑшне те илнӗ кавалер, ҫамрӑк та япшар чӗлхеллӗ, ӑслӑ хорунжи, ҫирӗм сакӑр ҫулхи Кудинов Павел ларать.
Суярова на должности командующего объединенными повстанческими силами сменил молодой — двадцативосьмилетний — хорунжий Кудинов Павел, георгиевский кавалер всех четырех степеней, краснобай и умница.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тыткӑна илнӗ кубанкӑллӑ командиртан, унӑн ванса пӗтнӗ тутине наган вӗҫӗпе чыша-чыша, кӗскен тӗпчерӗ:
Григорий коротко допрашивал взятого в плен командира в кубанке, тыча в разбитый рот ему дуло нагана:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑн ҫинчен шухӑшларӗ сӗм-суккӑр курайманлӑх ярса илнӗ Григорий лаши шурӑ ҫивиттиллӗ Дон тӑрӑх сиктерсе пынӑ вӑхӑтра.
Об этом, опаляемый слепой ненавистью, думал Григорий, пока конь нес его по белогривому покрову Дона.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗншӗн чӗри, ҫӑлӑнӑҫ ҫулӗ шыраса, хирӗҫӳллӗ шухӑшсене татса парасшӑн хыпӑнса, — хӑйне пур енчен те хупӑрласа илнӗ кашкӑр пек, — ниҫта кайса кӗрейми вӗткеленнӗ?
Зачем металась душа, — как зафлаженный на облаве волк, — в поисках выхода, в разрешении противоречий?

Каҫхине кил хуҫи арӑмӗнчен евангелирен чӗрсе илнӗ икӗ листа сарӑхса кайнӑ хут, шӑрпӑк курупки тата, типӗ илеперпе хутӑштарса, хӑвачӗ кӗрсе ҫитеймен «дюбек» — килте ӳстернӗ табак — ҫулҫисем пӗр йӗкӗр ывӑҫ пек парса янӑ.
Вечером хозяин прислал с бабой два затхлых бумажных листа, вырванных из Евангелия, коробку серников и пригоршню смеси: сухой донник и корешки недозрелого самосада — «дюбека».

Трибунал йышӑнса илнӗ купца керменӗн кантӑкӗсем хыҫӗнче вӗтӗ юр ӳккелет.
За стеклами осанистого купеческого дома, занятого трибуналом, порошил снежок.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн аслашшӗ сакӑрҫӗр вуниккӗмӗш ҫулхи вӑрҫа хутшӑннӑшӑн тӑватӑ пин теҫеттин ҫӗр илнӗ.
Его дед получил за участие в войне восемьсот двенадцатого года четыре тысячи десятин земли.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Патша влаҫӗ чухне ав помещиксемпе капиталистсем валли, ҫав улпутсемпе фабрикантсене пуйтарас тесе, сирӗн аллӑрсемпе ют ҫӗрсене тыта-тыта илнӗ.
А при царской власти для помещиков и капиталистов завоевывались вашими руками земли, чтобы обогатились на этом те же помещики и фабриканты.

— Ҫаратса мар, вӑрҫӑсенче ҫапӑҫса илнӗ!
— Не заграбили, а завоевали!

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тавралӑха янӑравлӑ сивӗ шӑплӑх хупласа илнӗ.
Покоилась гулкая морозная тишина.

Килес кунсене тӗтре карса илнӗ.
Мгла нависла над будущим.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑн чухне вӑл ҫапӑҫу вӑхӑтӗнче тытса илнӗ пуйӑс ҫинчен хӗрарӑм кӗпи-йӗмӗ тултарнӑ карҫинкка йӑтса тухрӗ.
Тогда же в отбитом поезде захватил он корзину с дамским бельем.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика