Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Иннокентий Павлович, юрамасть, ӑнланӑр, почтӑ ещӗкӗ пулма юрамасть — мӗн хунӑ, ҫавнах кӑларса илнӗ.

— Нельзя, Иннокентий Павлович, поймите, нельзя быть почтовым ящиком — что в тебя вложили, то и вынули.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хӑшинчен кӑмӑллатӑр, Иван Фомич, — терӗ Коробин хулленрех, темскер аса илнӗ пек.

— С какого хотите, Иван Фомич, — Коробин помедлил, будто припоминая что-то.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малтан мӗн пур условисене тӗпчесе пӗлмесӗр план тума хӑтланни пустуй тесе шутланӑ пулин те, Вершинин иртнӗ ҫулхи тӗрлӗ плансенче виҫӗ кун хушши ҫине тӑрса чакаланнӑ, вӗсенчен уйрӑм параграфсемпе пайӗсене ҫырса илнӗ, хӑйӗнчен мӗн те пулин хушма тӑрӑшнӑ.

Вершинин, хотя и считал затею с планом без предварительного изучения всех условий зряшной, дня три старательно рылся в прошлогодних вариантах планов, списывая оттуда отдельные параграфы и разделы, пытаясь кое-что добавлять от себя.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Комиссире таса билет илнӗ те тӳрех Мускава вӗҫтернӗ!

Получил на комиссии чистый билет и сразу катнул в столицу!

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Питӗ хӑвӑрт пуҫтарӑнчӗ, пурне те хумхатса хӑварчӗ, хыпса ҫуннӑ пек тухса вӗҫрӗ, — хӗрарӑм мелкине вылятма чарӑннӑ, куҫӗ ҫинелле усӑна-усӑна анакан ҫӳҫ пайӑркине тӳрлетнӗ, вара тем аса илнӗ пек, сасартӑк Ксюша ҫине тинкерсе пӑхнӑ.

— В одночасье собрался, перебаламутил всех и полетел как угорелый, — женщина перестала шаркать кистью, отвела лезшие на глаза волосы и вдруг впервые, словно вспомнив о чем-то, пристально посмотрела на Ксюшу.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрарӑм васкамасӑр Ксюша еннелле ҫаврӑннӑ, ӑна ним марла питрен пӑхса илнӗ.

Женщина неторопливо обернулась, скользнула по лицу Ксюши безразличным взглядом.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй ӑшӗнче Константина ӳпкелесе пӗтернӗ, унтан сасартӑк: вӑл чирлесе ӳкнӗ пулсан, тен, эпӗ ӑна ухмахла, айӑпсӑрах вӑрҫатӑп тесе шухӑшласа илнӗ.

Мысленно высказав Константину все свои упреки, Ксюша вдруг подумала: «А что, если он заболел, а я, как глупая, понапрасну ругаю его?»

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем ҫурри таран ҫӗр айне путса кӗнӗ, вӗсене кӗренрех мӑк пусса илнӗ, икӗ чул хушшинчен имшеркке кукӑр хурӑн ҫӗкленнӗ.

Они наполовину вросли в землю, обросли розоватым лишайником, в расщелине между двумя валунами поднималась хилая, искривленная березка.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйсен кӳлӗ хӗрринчи юратнӑ вырӑнне кайма тепӗр каҫа аран кӗтсе илнӗ.

Она еле дождалась следующего вечера, чтобы отправиться к условному месту у озерка.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров кулса илнӗ.

Мажаров усмехнулся.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑнпа каҫхине Мажаровпа тӗл пулсан, чӑтайман, ӑна ӳпкелесе илнӗ:

Поэтому вечером, встретясь с Мажаровым, она не удержалась и упрекнула его:

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин ӑна техникумран экзамен тытса килнӗ чухне яланах садра кӗтсе илнӗ, киле ҫитиччен ӑсатса янӑ, каҫхине вӗсем каллех тӗл пулнӑ, тепӗр чухне тул ҫутӑличченех: уҫӑлса ҫӳренӗ.

Константин обычно поджидал ее в сквере, когда она возвращалась с очередного экзамена в техникуме, провожал до квартиры, вечером они снова встречались и гуляли до рассвета.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша пичӗсем пӗҫернине туйса илнӗ.

Ксюша почувствовала, что щеки ее занялись жаром.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тепӗр эрнерен, Ксюша Черемшанкӑна таврӑнсан, ашшӗ ӑна алӑк патӗнче ытарлӑн кулса кӗтсе илнӗ.

Через неделю, когда Ксюша явилась домой в Черемшанку, отец встретил ее у порога, загадочно усмехаясь.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫакна пачах сисмен лейтенанта питрен пӑхса илнӗ те, ӑна тав тума та мансах, айккинелле, хыр йӗппи тӑкӑннипе шуҫлакланнӑ сукмакпа тӑвалла чупнӑ.

Искушение было настолько сильным, что, взглянув в лицо ничего не подозревавшего лейтенанта, забыв даже поблагодарить его, она кинулась прочь, вверх по скользкой от хвойной осыпи тропинке.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша чӑтайман, йӑл кулса илнӗ.

Ксюша не сдержала благодарной улыбки.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кимӗ ҫуммипе юхакан шыв, хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатаканскер, Мажаров пичӗ ҫине чӗтренчӗк ҫутӑ ӳкернӗ, ҫавӑнпа вӑл ялкӑша-ялкӑша илнӗ.

Струившаяся мимо вода, вся в солнечных искрах и бликах, бросала на его лицо трепетные отсветы, и оно бронзово вспыхивало.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ӑна итленӗ май кӑшт кула-кула илнӗ, анчах Ксюшӑн юлашки сӑмахӗсене илтсен, унӑн пит-куҫӗ Ксюшӑна темӗнле урӑхла, хальчченхи пек мар курӑннӑ — вӑл ҫак вӑхӑтра мӗн шухӑшлани, хӑйне мӗнле туйни уҫҫӑнах палӑрнӑ.

Мажаров слушал ее, слегка улыбаясь, по при последних слонах нахмурился, и лицо его поразило Ксюшу каким-то новым, незнакомым ей выражением, мгновенно отрази» то, чем он жил и эту минуту.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кимӗ айккинчен шыв шарлатса пынӑ, ҫӳлелле ҫӗкленекен йӗпе кӗсменсем ҫутала-ҫутала илнӗ, сайра хутра шыв пӗрхӗмӗсем Ксюшӑна питрен пыра-пыра ҫапнӑ.

Журчала за бортами вода, ослепительно вспыхивали мокрые, высоко вскинутые весла, редкие брызги летели Ксюше в лицо.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша кӑшкӑрса янӑ, хӑйне хӑй те пӗлмесӗр, ҫынсем тӗркӗшнӗ ҫӗре персе ҫитнӗ, Мажарова хӗнекен ҫынна вӑл ҫӳҫрен ярса илнӗ, шӑв-шава илтсе, чупса пынӑ милиционерсем тин ӑна ҫав ҫын ҫумӗнчен уйӑрса янӑ.

Ксюша дико закричала, не помня себя, кинулась в самую свалку, вцепилась в волосы человека, бившего Мажарова, и ее отодрали от него только подоспевшие на гвалт милиционеры.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех