Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эс сăмах пирĕн базăра пур.
эс (тĕпĕ: эс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ аллӑма лаппипе аяла туса хурӑп та, эс кала, хушӑран аллӑм ҫине пӑхса ил!

Я положу руку вот так, вниз ладонью, а ты говори и на неё посматривай!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, Мотька, эс.

Я, Мотька и ты.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ан макӑр Маруся, Манӑн пулӑн эс.

Ты не плачь, Маруся, Будешь ты моя.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сывпул юлташӑм, эс пурӑнӑҫ ҫулне Тӳрӗ те чыслӑн ирттертӗн!..

Прощай же, товарищ, ты честно прошел Свой доблестный путь благородный!

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Тсц, эс, тсц…

— Тсц, ты, тсц…

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ан макӑр Маруся, манӑн пулӑн эс.

«Ты не плачь, Маруся, будешь ты моя».

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан макӑр, Маруся, манӑн пулӑн эс!

— Ты не плачь, Маруся, будешь ты моя!

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хусан патшалӑх университетӗнче аслӑ пӗлӳ илнӗ, малтанхи тапхӑрта Тутарстанри чӑваш шкулӗнче ачасене вырӑс чӗлхипе литературине вӗрентнӗ Юрий Григорьевич Григорьев (Айташ) «Эс лӑпкӑн кулнӑ чух тӗнче ҫап-ҫутӑ» сӑввинче: «Чӑн вилӗмсӗрлӗх ҫук та ҫав этемӗн», — тесе ӳпкелешни ӑнсӑртран-ши?

Куҫарса пулӑш

Виличчен ма ыйтса юлмарӑн? // Римма Прокопьева. Хыпар, 2014.12.27

Эс пӗлетӗн-и, эпӗ час-часах мӗн ҫинчен шухӑшланине?

— Знаешь, о чём я думал чаще всего?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эс ху пӗлмен-им кунта килессе?

Ты не знал, что едешь сюда?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эс ӑна ҫырса хӑварнӑ та, вара эпӗ ҫинчех сана шырама тухса чупрӑм — анчах ӑҫта шырас тейӗн?

— Ты оставил письмо, я сразу побежала искать тебя — но куда?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Анчах кала-ха эс чи малтан, ӑҫта эпир? — терӗм эпӗ штурмана.

— Но прежде всего, — сказал я штурману, — где мы?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Астӑватӑн-и эс Володьӑна?

Ты помнишь Володю?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӑҫантанпа кунта эс, Саня? — терӗ доктор, штурман пире кансӗрлес мар тесе темӗн мӑкӑртатса кайнӑ хыҫҫӑн.

— Давно ли ты здесь, Саня? — говорил доктор, когда штурман, пробормотав что-то, ушёл, чтобы не мешать нашей встрече.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манпа сана кансӗр пулнине пӗлетӗп эпӗ, эс хӑрасах тӑнӑ маншӑн, пӗтӗм кун-ҫулӑмӑрта эпир иксӗмӗр ют витӗ айӗнче ҫеҫ курнӑҫаттӑмӑр, элле чухламастӑп-и вара хӗрарӑмшӑн тӑван вучах епле кирлӗ иккенне?

Я знаю, тебе было трудно со мной: ты очень боялась за меня, всю жизнь мы встречались под чужой крышей. А разве я не понимаю, как нужен, как важен для женщины дом?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эс мана хирӗҫ пулассине пӗлетӗп, мӗншӗн тесен эсӗ юратмастӑн мана…

Ты не хочешь, я знаю, потому что не любишь меня…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кала-ха эс ҫак тӗрӗс мар тесе.

Вот скажи, что это неправда!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку экспедици те кирлӗ мар, эс пурпӗрех нимӗн те тупас ҫук.

Не нужно этой экспедиции, всё равно ты ничего не найдёшь…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, эсӗ Катьӑна Ярославльте тупасса шансах тӑратӑп, — тата хыттӑн каларӗ Ромашов, — эс кала ӑна…

— Саня, я надеюсь, что ты найдёшь её в Ярославле… — ещё громче сказал Ромашов, — Передай ей…

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ярославльтисенчен камран ыйтса пӑхрӑн эс?

— Кого ты запросил в Ярославле?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех