Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асанне сăмах пирĕн базăра пур.
асанне (тĕпĕ: асанне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Асанне!

— Бабуня!

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хаваслӑ хӗрлӗармеец вара, автана силлесе, Ильиничнӑна ҫапла хуравланӑ: «Ку автан, асанне, — тенӗ вӑл, — совет влаҫне хирӗҫ авӑтса пурӑннӑ, ҫавӑншӑн эпир ӑна пусса ҫиме йышӑнтӑмӑр!

И как ей веселый красноармеец ответил, размахивая петухом: «Этот петух, бабка, кукарекал против Советской власти, и мы его присудили за это к смертной казни!

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Куна асанне ҫапла вӑрҫрӗ вӗсене, Полькӑран ыйт хӑть, — тӳрре тухма пӑхрӗ пӗчӗк Мелехов, питне-куҫне шӑмарса.

— Это бабка их так обзывала, спроси хоть у Польки, — угрюмо оправдывался маленький Мелехов.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, асанне, — тутине кӑштах хускатса хуравларӗ хӗрлӗармеец.

— Нет, бабуня, — чуть шевеля губами, ответил красноармеец.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫывӑр, асанне, Христос ячӗпе тархаслатӑп сана.

— Спи, бабушка, за-ради Христа.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— …Пӗчӗк чух ҫапла, хӗллесенче, кӑмака ҫине улӑхса выртаттӑм та, асанне (ун чухне вӑл ҫӗр ҫултан та иртнӗччӗ ӗнтӗ!) пӳрнипе хыпашласа ман пуҫра пыйтӑ шыратчӗ.

— …Маленьким был, зимой, бывалоча, заберусь на печку, а бабка моя (ей в те годы за сто перевалило!) ощупкой ищет у меня в голове вшу.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Асанне, камӑн лашисем ҫавсем?

— Бабушка, чьи это кони?

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Асанне, мӗн эсӗ, чӗлхесӗр пек, ним чӗнмесӗр ларатӑн?

— Что же ты молчишь, как немая, бабуся?

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Ывӑннӑ эсӗ, асанне!

— Уморилась ты, бабушка!

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Аннепе асанне ӳкӗте кӗчӗҫ те йӑл кулса илчӗҫ, текех пире хирӗҫ пулмарӗҫ.

Бабушка с матерью, наконец, согласились, заулыбались и больше не возражали.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Аслисенчен кама та пулин пирӗнпе кайма ыйтсан юратчӗ, — тесе хушрӗ асанне, — анчах вӗсем ӗҫлесе ывӑннӑ хыҫҫӑн пурте ҫывӑрма выртнӑ ӗнтӗ, ыран та акӑ иртерех: тӑрса, каллех йывӑр ӗҫе тытӑнас пулать.

Бабушка сказала: послать с ними взрослых нельзя, днем все работают и не могут провести ночь без сна.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Эпӗ хаваслантӑм, анчах асанне мана ачасемпе ҫеҫ тем тусан та ямастӑп, терӗ.

Я обрадовался, но бабушка забеспокоилась — как полагаться на детей.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Каҫхи апат ҫинӗ чухне асанне: эпӗ сана ӑнланатӑп, сана кун пек тӑратса хӑварнишӗн питӗ кӳренетӗп, терӗ; пирӗн килте пурте кахалланса ҫитнӗ, пӗр ҫавӑнпа ҫеҫ ҫапла пулчӗ ку, тӗрӗс, эсӗ ҫилленме те пултаратӑн, терӗ.

Бабушка же мне сочувствовала и за ужином сказала, что так за гостем не ухаживают, что в доме все обленились и внук вправе сердиться.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Асанне ҫилленсе кайрӗ, ятлаҫма пуҫларӗ, кимӗ тупма вӑхӑтра тӑрӑшманшӑн пӗтӗм ҫемьене ӳпкелерӗ.

Бабушка огорчилась и ворчала, что никто, дескать, не позаботился заранее заказать лодку.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Асанне Пинцяо ятлӑ ялта пурӑнатчӗ.

Бабушка жила в маленькой глухой деревушке Пинцяо.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Вӑл вӑхӑтра манӑн асанне ҫирӗпчӗ-ха, анчах аннен те килти ӗҫсене чылайӑшне тумаллаччӗ, ҫавӑнпа вӑл хӑйӗн ашшӗ-амӑшӗ патӗнче хӑнара нумаях пурӑнма пултарайман.

Бабушка со стороны отца тогда была еще крепка, но почти все хозяйство уже перешло к моей матери, и она не могла подолгу гостить у родителей.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

— Унтан ман… асанне патне кайма тивет пулӗ….

— А потом я сам, может быть, должен буду уехать… к бабушке…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Мӗн эс пире асанне юмахӗ каласа кӑтартатӑн, Рахман-ага? — терӗ пӗри.

— Что ты нам бабушкины сказки рассказываешь, Рахман-ага? — проговорил кто-то.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Асанне, ак эп пысӑклансан, Васил пиччепе Георги пичче те пысӑклансан, — хӗҫ тытӑпӑр та тӗрӗкӗсене йӑлт касса ваклӑпӑр! — терӗ пӗчӗк Петӗр.

— Бабушка, когда я вырасту большой, — и брат Васил к брат Георги тоже, — мы возьмем нашу саблю и перерубим всех турок! — крикнул Петарчо.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Асанне, хамӑн председатель шалӑвӗнчен-и, е кӗркунне хамӑр пахчаран — пӗтӗмпех тӳлесе тататӑп!

— Бабушка, хоть из своего председательского жалованья, хоть осенью с нашего огорода — расплата будет произведена полностью!

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех