Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тар сăмах пирĕн базăра пур.
тар (тĕпĕ: тар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шалта палланӑ, анчах тахҫанах сивӗннӗ тар ҫунӑкӗн шӑрши кӗнӗ.

Внутри танка пахло знакомой, давно уже остывшей пороховой гарью.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Прохор патне Митька Кушнарев пычӗ, ун ҫиллес пичӗ ҫине тар юхнӑ хура йӗрсем лапкипех хытса ларнӑ.

Митька Кушнарев с измученным и злым лицом, с потеками пота на щеках подошел к Прохору.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Чанах та, ҫӗрле тар юхмӗ, анчах питӗ ҫывӑрас килет.

— Ночью-то, верно, не упаришься, да уж очень спать хочется.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пурте вара пӗр пӗренепе мекӗрленетпӗр, виҫҫӗмӗш тар тапса тухать, ҫав вырӑнах пилӗк ҫын тӑратсан та ӗҫне ҫавӑн чухлех тума пулать.

И все начинаем возиться с одним бревном, третий пот выступает, а, можно на то же место поставить пятерых, и управка будет та же самая.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тар пек типӗ, — терӗ Фома Антонович, пӗренерен сарӑ та ҫыпҫӑнкӑ сухӑр пӑчӑртатса тухнӑ тӗле шӑршласа.

— Сухой, как порох, — сказал Фома Антонович и понюхал то место на толстом бревне, где выступили желтые и липкие слезы.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ халӗ ҫарта пулнӑ, походсене хӑнӑхнӑ ватӑ лаша пек, — тар шӑршине туять, трубасем кӑшкӑрнине илтет, урипе кукалет, хӑлхисене сиктерет, анчах хӑй ниме юрӑхсӑр…

Я теперь как тот старый конь, приученный к боевым походам, — чует запах пороха, слышит звон трубы, бьет копытами, прядет ушами, а уже никуда не годится…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кабинетра темшӗн ытла та пӑчӑ пулса кайрӗ, Сергей тарларӗ, ҫурӑмӗ тӑрӑх вӗри тар тумламӗсем йӑпӑр-йӑпӑр чупса аннине сиссен, вӑл чи шӑрӑх вӑхӑтра та танкра капла тарламаннине аса илчӗ.

В кабинете почему-то сделалось душно, Сергей вспотел, чувствуя, как теплые и твердые капельки одна за другой катятся по спине, и ему казалось, что даже в танке, в самый сильный зной ему не было так жарко.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Апла-капла, вӑрҫӑра пулман, тар шӑрши шӑршласа курман, терӗ пулӗ.

Дескать, сякой-такой, на фронте не был, пороху не нюхал.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тар шӑрши шӑршласа курман вӑл, алла винтовка тытман, ҫапах та герой пуласшӑн: тылри ӗҫсене ҫирӗплетсе пынӑ-ҫке!..

Так что пороху он не нюхал, винтовку в руках не держал, а тоже лезет в герои: дескать, тыл крепил!..

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тар, етресем, тупӑсем илсе килнӗ.

Порох, ядра, пушки привез.

Чыс та салам // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Кайран Хлопуша Гришаткӑна тар тата пӗр алла яхӑн пуля парать.

Потом Хлопуша отсыпал Гришатке пороху и выдал с полсотни пуль.

Вӑй ҫумне вӑй // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Завод нӳхрепӗнче тар та тупӑнчӗ.

В заводских погребах нашелся и порох.

Вӑй ҫумне вӑй // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тупӑсем, етресем, тар ҫитменни Пугачева ӗлӗкхи пекех канӑҫ паман.

Нехватки в пушках, ядрах и порохе по-прежнему не давали Пугачеву покоя.

Урала // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тар та ытларах кирлӗ! — пӑшӑрханать Емельян Иванович.

Пороху бы нам побольше! сокрушается Емельян Иванович.

Ҫуна // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Крепоҫран тар кӑна, вара патша ҫыннисем тупӑнаҫҫех тесе шухӑшлатчӗ вӑл.

Думал: только бежать бы из крепости, а там враз государевы люди сыщутся.

Ҫил-тӑман // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тен сиртен тар шӑрши ҫеҫ мар, урӑх шӑршӑ та кӗнӗ пулӗччӗ, — шӑппӑн вӗчӗрхенсе тавӑрчӗ Григорий.

От вас, может, и ишо чем-нибудь завоняло, — с тихой злобой сказал Григорий.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн вилнӗ ҫынӑнни пек саралса кайнӑ ҫамки ҫине пӑтӑр-пӑтӑр шултра тар тапса тухнӑ.

На мертвенно пожелтевшем лбу его выступил ядреный зернистый пот.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӗлӗк ӑшӗнчи аҫлӑка шӑршласа пӑхрӗ, йӳнӗ супӑньпе тар шӑрши кӗнине туйса илчӗ.

Он понюхал подкладку, ощутил пряный запах дешевого мыла и пота.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иванков, кирпӗч пек хӗрлӗскер, пӗтӗм ҫурӑмӗ тар ҫапнипе йӗп-йӗпе пулнӑскер, пирченсе ларнӑ тутине васкаса ҫуласа илчӗ те нимӗҫсем ӑҫта тӑнине пӑхма кайрӗ.

Иванков, кирпично-красный, с мокрой от пота спиной, жадно облизал зачерствелые губы, поехал.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Юрӑ пуҫаруҫи аллинчи чӗлпӗре ҫӳлелле ҫӗклесе ваштах пӑрахрӗ те тротуарсем ҫине казаксене ӑсатма кӗпӗрленсе пухӑнса тӑнӑ хӗрарӑмсен ушкӑнӗ еннелле намӑссӑррӑн куҫ хӗссе илчӗ; унӑн ӗнтӗ йӗс тӗслӗ питҫӑмартийӗсем тӑрӑх хура мӑйӑхӗсем патне тар мар, йӳҫӗ эрӗм шӗвекӗ юхса анчӗ.

Запевала, наотлет занося, бросал поводья, цинично подмигивал в густые на тротуарах толпы провожавших казаков женщин, и по жженой бронзе его щек к черным усикам стекал горький полынный настой, а не пот.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех