Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Арҫын ачасем вӗсене вӑрҫа-вӑрҫа сӳнтереҫҫӗ, аяла кусса анаканнисене хыҫалтан хӑвалаҫҫӗ.

Мальчишки тушили их, ругаясь напропалую, гоняясь за теми, которые катились по склону крыши.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Иртӗр, иртӗр. Хӗрарӑмсем, ачасем - маларах…

Проходите, проходите. Женщины и дети, вперед…

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

А ну, ачасем, марш хӳтлӗхе!

А ну, ребята, живо марш в укрытие!

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь именсе хӗрелни те ытларах тӗлӗнтермест: уншӑн пулсан, пулӑ ҫинчен астутарни кӑмӑллах мар ӗнтӗ, ку историе Водохранилище ҫывӑхӗнче пурӑнакан ачасем пӗлнӗ пулас.

И то, что Игорь покраснел, было неудивительно: для него напоминание о рыбе было неприятно, об этой истории, должно быть, узнали ребята, живущие близ водохранилища.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ачасем, — ҫаврӑнса тӑчӗ Жмырев юлташӗсем енне, — мӗн вӑл, ӑсран тухнӑ-им?

— Ребята, — обратился к своим Жмырев, — это он у них что — чумной?

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Васька Жмырев пирен кӳрше килнӗ кун эпир, кӑнтӑрлахи тревогӑна пула, ҫурт ҫине улӑхсан, вӑл ача хамӑрпа ҫуммӑнах брандмауер леш енче тӑнине куртӑмӑр, Ун тавра кӳршӗри ачасем явӑнаҫҫӗ, пирӗн еннелле кармаша-кармаша пӑхаҫҫӗ.

В тот день, когда на соседнем дворе объявился Васька Жмырев и мы во время дневной тревоги поднялись к себе на крышу, наш недруг оказался совсем рядом с нами, по ту сторону брандмауэра, вокруг него вертелись соседские мальчишки, поглядывая в нашу сторону.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аяккарах тӑракан ачасем пирӗн ҫине куҫ сиктермесӗр пӑхаҫҫӗ.

А ребята стояли поодаль и глядели на нас обоих…

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫитет сире, ачасем! — кӳренчӗ Витя…

— Хватит вам, ребята! — обиделся Витя.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— 637-мӗшӗнчен! — харӑс ответлерӗҫ ачасем.

— Из 637-й! — хором отвечали мои пионеры.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем ҫӗрулми ҫумлаҫҫӗ, йӑран хӑпартаҫҫӗ, аппаратлӑ ҫын енне пӑхкаласах тӑраҫҫӗ.

Ребята окучивали картошку, украдкой поглядывая в сторону человека с аппаратом.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем пуҫӗсене ҫӗклерӗҫ, килнӗ ҫын ҫине тӗпчесе пӑхаҫҫӗ.

Ребята подняли головы, разогнулись, с любопытством рассматривая приехавшего.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑппӑн тӑнлаҫҫӗ мана ачасем.

Тихо слушали меня мои пионеры.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапла-и, ачасем?

Верно ведь, ребята?

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Акӑ мӗн, ачасем, — терӗм эп хамӑр скверика пухӑннӑ пионерсене.

— Ну вот, ребятки, — сказала я своим пионерам в тот вечер на скверике.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пурте савӑк кунта: ҫӳлтен юхӑнса анакан музыка сасси те, ачасем выляса ҫуйӑхни те, ҫавра хӑйра ҫавӑрни те, асфальт ҫине пурӑпа ҫырса тунӑ «классем» те, сӑпкаллӑ урапа тӗртсе пыракан амӑшсем те, подъезд умӗнче шӑкӑлтатса ларакан кинемейсем те, пурте, пурте…

Любила гулкий сумрак ворот и льющиеся откуда-то сверху звуки рояля или радио, дворовую ребячью разноголосицу, визг точильного камня, мелом начерченные классы на асфальте, матерей с колясками, старых бабушек, сидящих на табуретках у подъезда и ведущих тихую беседу о том о сем…

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кайран эп пӗлсе ҫитрӗм: ачасем ӑна, куҫ умӗнче мухтакалаҫҫӗ пулсан та, чунтан хисеплени ҫук.

Но потом я убедилась, что хотя ребята и похваливают ее вслух, но в душе не очень-то считаются с ней.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Катя хӑйӗн отрядӗнче командӑланине эпӗ тӑтӑшах куркаланӑ: «Хӗрсем, ачасем, хӑвӑртрах, пӗрре-иккӗ!

Я видела, как Катя сама командует в своем отряде: «Мальчики, девочки, живенько у меня, раз-два!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Теприсем хӑйсем ҫине шкула сыхлас ӗҫе илнӗ Хӗр ачасем кӗпе-йӗм ҫӗлеме йышӑннӑ.

Другие взяли на себя охрану школы, Девочки взялись шить белье.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аслӑ классенче вӗренекен ачасем физика кабинетне пухӑннӑ Вӗсем ӗнерех пӗрре пухӑнса ирттернӗ, тӗрлӗрен решенисем йышӑннӑ.

Старшеклассники собрались в физическом кабинете, оказывается, вчера уже без меня все собирались тут приняли решение.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Хӗр ачасем, — терӗм эп Гальӑпа Людӑна, — парӑр вӗсене чечекӗрсене.

— Девочки, — сказала я Гале и Люде, — отдайте им наши цветы.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950