Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлсен (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакна пӗлсен, Хворостянкин вырӑнта ларма пултараймарӗ.

Тут уже Хворостянкин не мог сидеть спокойно.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Йытӑ вилнине пӗлсен, вӑл сасартӑк ҫӳлелле сикнӗ, ҫӑмне тӑратнӑ, хӳрипе сулкаласа хӑйне хӑй ҫапма пуҫланӑ, читлӗх стени ҫине сиксе ҫаклатмаллисемпе урай хӑмисене кышлама тытӑннӑ.

Когда он понял, что она умерла, он вдруг вспрыгнул, ощетинился, стал хлестать себя хвостом по бокам, бросился на стену клетки и стал грызть засовы и пол.

Арӑсланпа йытӑ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 13–16 стр.

Кузьма Ярцев иккӗленмен, разведкӑна тухса кайнӑ Олейник нимӗҫсем патне каҫса каятех, — тенӗ вӑл, анчах Олейник каялла таврӑннине пӗлсен вара, вӑл хӑраса ӳкнӗ, мӗншӗн хӑранине хӑй те пӗлмен.

Кузьма Ярцев был убежден, что Олейник, отправясь в разведку, перейдет к немцам, и, когда узнал, что он вернулся, испугался, сам не понимая чего.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӑн та, тухтӑрсем патӗнче те пулса куртӑм: тӗлӗнчӗҫ темскерле курӑкпа тӳрлетнине пӗлсен, юрать-ха вӑл сан, усӑллӑ пулнӑ, терӗҫ.

Правда, бывал я и у врачей: когда узнали, что какая-то удивительная трава вылечила, сказали, хорошо, что она у тебя полезная была.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗнӗ хыпарсене пурне те пӗлсен, Яхно хӗрсех кайрӗ.

Узнав о всех новостях, Яхно загорелся.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах аманнисемпе чирлисене пурне те Сухая Поляна ҫывӑхӗнчи вӑрмана хӑварма шут тытни ҫинчен пӗлсен, вӑл юлашки вӑйне пухса, строя тӑнӑ та колоннӑпа пӗрле ялтан тухнӑ.

Но когда узнал, что всех раненых и больных оставляют в лесу близ Сухой Поляны, собрал последние силы, стал в строй и вышел из деревни в колонне.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нимӗҫсем патӗнче ҫав териех тӑрӑшса ӗҫлени ҫинчен пӗлсен, партизансем ӑна хӗрхенсе тӑрас ҫук.

Если партизаны проведают о его усердии на немецкой службе — не сносить ему головы.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей пӗтни ҫинчен пӗлсен, вӑл сасартӑках сӑнран та, чун-чӗре тӗлӗшӗнчен те улшӑнса кайрӗ.

Услышав о гибели Андрея, она быстро изменилась и внешне и внутренне.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫакна пӗлсен, Ерофей Кузьмич хӗпӗртенӗ: — Авланать ӗнтӗ, часах! — тенӗ вӑл.

Ерофей Кузьмич, узнав это, обрадовался: — Видно, скоро женится! — сказал он.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шуан-си кимӗ хуҫи Ба асатте вуттипе тӑварӗ ҫухалнине пӗлсен пире вӑрҫма пултарать, тесе хӑраса ӳкрӗ.

Больше всего Шуан-си боялся, как бы хозяин лодки, аккуратный старик Ба, не заметил пропажи соли и дров и не стал нас ругать.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Жунь-ту апатланманнине пӗлсен, анне ӑна кухньӑна кайса апат ӑшӑтса ҫиме хушрӗ.

Жунь-ту еще не обедал, и мать отправила его на кухню, чтобы он разогрел себе еду.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Никифор партире тӑнине, кунта партизан пулнине пӗлсен — сире пурӑнма памаҫҫӗ.

Узнают, что Никифор партийный, партизанил тут, — жизни вам не дадут.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Таврӑнсан мана пурне те каласа пачӗ те, унтан: «Ах, Вова кӑна пӗлсен, вилес патнех ҫитӗ», — терӗ.

А как пришел, как сказал мне все, да и говорит: «Ох, Вовке это узнать просто будет убийство!»

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ашшӗ Володьӑн ҫыхса янӑ аллине курчӗ те, пурне те ыйтса пӗлсен, ҫилленсе: — Кирлӗ марпа хӑтланатӑн! — терӗ.

А отец, узнав обо всем, увидев забинтованную руку Володи, сказал ему сердито: — Не с того краю взялся!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Каменоломньӑри вӑрттӑн ҫырӑва кам ҫырнине пӗлсен, Володя партизан пурнӑҫӗ ҫинчен ӗмӗтленме пуҫларӗ; кашни вырсарникун Ваня Гриценкопа «партизанла» вылятчӗҫ.

Узнав происхождение таинственной надписи в каменоломнях, Володя стал мечтать о партизанской жизни, и каждое воскресенье они с Ваней Гриценко играли в «партизан».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Капитанӑн, ашшӗсӗр пуҫне, тепӗр помощник, ҫитменне, аслӑ помощник пуррине пӗлсен, Володя кӑштах кӑмӑлсӑрланчӗ.

И Володя был нескрываемо разочарован, узнав, что у капитана, кроме папы, имелся еще другой помощник, да к тому же еще старший.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Аҫу пӗлсен, намӑсне ниҫта хума пӗлмӗ.

Ведь отец-то узнает, так сгорит со сраму…

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫакӑн ҫинчен пӗлсен, ҫав кунах пӑрахатӑп та ӑна, тухса каятӑп — ӑҫта пулсан та пурпӗрех — Петӗрпура, Одессӑна, Киева.

Я в тот же день, когда узнаю об этом, бросаю его и еду — все равно куда — в Петербург, в Одессу, в Киев.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кӗҫӗн офицерсем, чӑн-чӑн шкултиллех, занятисене кая юла-юла ҫитнӗ, ҫакӑншӑн хӑйсене лекмессине пӗлсен, вӗсенчен майӗпен-майӗпен шӑпӑрттӑн туха-туха шӑвӑннӑ.

Младшие офицеры, совсем по-школьнически, опаздывали на занятия и потихоньку убегали с них, если знали, что им за это не достанется.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Малтанхи самантра эпӗ каланине вӗсем ӗненмерӗҫ, анчах, эпӗ чӑннипех те Робинзон Крузо пулнине пӗлсен, ыталаса чуптунипе мана кӑшт ҫеҫ пӑвса пӑрахмарӗҫ.

В первую минуту мне не поверили, но, когда убедились, что я действительно Робинзон Крузо, меня чуть не задушили в объятиях.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех