Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йӑлтӑртатса (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун умӗнче тин ҫеҫ катӑлса тухнӑ пӑр йӑлтӑртатса чӳхенет.

Остро блестел свежеотломленный лед.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мишаткӑн пӗтӗмпех Мелеховсен йӑхне хывнӑ сивлек куҫӗсем ҫилӗллӗн йӑлтӑртатса илчӗҫ, вӗсенче тарӑху куҫҫулӗсем ҫуталса чӗтренчӗҫ; вӑл, тетӗшне ыррӑн каласа ӳкӗте кӗртейменнипе халтан кайса, сӑмсине чышкипе шӑла-шӑла кӑшкӑрса вӑрҫрӗ:

У Мишатки гневно сверкали мелеховские угрюмоватые глазенки, дрожали в них слезы обиды; вытирая кулаком нос, он кричал, отчаявшись уговорить добром:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл арӑмне помада сӗрнипе йӑлтӑртатса тӑракан ырӑ шӑршӑллӑ хӗрлӗ питӗнчен сӑнаса пӑхрӗ.

Он испытующе поглядел в ее розовое, лоснившееся и благоухавшее огуречной помадой лицо.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн мамӑк тутӑрӗ айӗпе йӑлтӑртатса пӑхакан хура куҫӗсем.

Черные глаза ее, горевшие под пуховым платком.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук чӗнмерӗ, якорь ҫинчи тральщикрен каҫхи шуҫӑмпа кӑварланса хӗмленекен тӳпенелле прожекторӑн пас тытнӑ пек шуррӑн йӑлтӑртатса кармашнӑ ҫути ҫине вӑл пӗтӗм чунӗпе килленсе пӑхса пычӗ.

Бунчук не ответил, любуясь на оранжевый, посыпанный изумрудной изморозью щупалец прожектора, рукасто тянувшийся от стоявшего на якоре тральщика к вершине вечернего, погоревшего в закате неба.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксен штыкӗсем ҫинче хӗвел шевли йӑлтӑртатса вылять.

На штыках казацких винтовок играло солнце.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хачӑ йӑлтӑртатса илчӗ — Сергей хӑюне касса татрӗ.

Слабо блеснули ножницы — упала ленточка.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку ҫуртран пур еннелле те юпасем чупнӑ, хӗвел ҫинче пралук йӑлтӑртатса тӑнӑ, — ҫӑмхалакан ҫипсем пек ҫак ҫурт патне туртӑннӑ вӗсем, Усть-Невински халӗ станица пек мар; хула пек курӑннӑ…

От этого здания во все стороны разбежались столбы, горя на солнце проводами, — как нити к узелку, тянулись они к этой пламенно-яркой крыше, а сама Усть-Невинская теперь казалась не станицей, а городом…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Соня Виктор ҫине хурлӑхлӑн пӑхса илнине, унӑн ялан шухӑшлӑ ӑшшӑн пӑхакан куҫӗсем шиклӗн йӑлтӑртатса илнине асӑрхарӗ Сергей.

Сергей заметил, как Соня с грустью посмотрела на Виктора, и ее ласковые, постоянно задумчивые глаза тревожно заблестели.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Икӗ йывӑҫ кустӑрмаллӑ тем пысӑкӑш кӑлтӑрмача трактор сӗтӗрсе пынӑ, кӑлтӑрмач ҫинчен, шӑвакан ҫӗлен пек йӑлтӑртатса, шурӑ пралук сӳтӗлсе пынӑ.

Трактор тащил огромную, на деревянных колесах, катушку, и красный провод упруго разматывался и поблескивал в траве, точно ползущая змея.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Япалана вӑл хӑй аллипе тума пултарнӑшӑн питӗ савӑннӑ: Сергей паян мар, ыран, утиял шурӑ батисчӗпе йӑлтӑртатса вырӑн ҫинче выртнӑ чух килтӗрччӗ, тенӗ вӑл…

Она сильно рабовалась, что может сделать вещь своими руками: она хотела, чтобы Сергей пришел не сегодня, а завтра, когда одеяло, сияя белым батистом, уже лежало на кровати…

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр эрнерен Усть-Невинскинче вӑрман пек, юпасем ларса тухрӗҫ, шурӑ изоляторӗсем хӗвел ҫинче йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Прошла неделя, и по Усть-Невинской поднялись, как лес, столбы, отсвечивая на солнце белыми серьгами изоляторов.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йӗри-тавра тӳрем ҫӗр выртнӑ — ҫӗршер гектар урпа акса хӑварнӑ хирсем курӑннӑ, унта сеялка йӗрӗсем те ҫухалман-ха, тӗл-тӗл ҫурхи суха тунӑ вырӑнсем хурҫӑ пек йӑлтӑртатса выртнӑ е хӗллехи юр ҫапса антарнӑ типсе каяйман пӗлтӗрхи ыраш хӑмӑлӗ тӗксӗм те хурлӑхлӑн тӑсӑлнӑ.

Навстречу бежала равнина — то подступало квадратное, гектаров на сто, поле, уже засеянное ячменем, — еще свежи были следы колес сеялки; то попадалась весенняя пахота со стальным блеском; то тянулась серая и унылая стерня, за зиму прибитая к земле и еще не совсем сухая.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Глаша хай ҫине пӑхса илнинчен Сергей вӑл шӳтле каланине ӑнланчӗ: Глашӑн куҫӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ, хӑй вӑтанса кулан пек турӗ те хӗрелсе кайрӗ.

— Глаша посмотрела на Сергея, и он понял, что она шутит: глаза ее заблестели, и она стыдливо усмехнулась и покраснела.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей Кондратьевпа сывпуллашрӗ те хӗвелпе йӑлтӑртатса выртакан урама тухрӗ.

Сергей попрощался с Кондратьевым и вышел на улицу, освещенную солнцем.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей куҫӗсем йӑлтӑртатса кайрӗҫ, — вӑл ҫак ыйтӑва кӗтсе ҫеҫ ларнӑ пек, ҫӑра куҫхаршийӗсем кӑмӑллӑн сарӑлчӗҫ, пичӗ савӑнса кайрӗ.

Глаза Сергея заблестели, — будто-то ожидая данный вопрос его густые брови добродушно расширились, лицо просветлело.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗтесре хура куҫсем йӑлтӑртатса тӑнӑ — йытӑсем тутлӑ какай шӑршине сиссе пуҫӗсене урисем ҫине хунӑ та кӗтӳҫӗсем ҫине куҫ сиктермесӗр пӑхса выртнӑ…

В углу блестели черные глаза,— волкодавы, чуя сладкий запах мяса, положили морды на вытянутые лапы и не отрывали взгляда от чабанов…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Буркине вӑл уртса янӑ, ҫавӑнпа кителӗ ҫинче орденсемпе медальсем йӑлтӑртатса тӑнӑ.

Бурка у него была накинута на плечи, поэтому на кителе сияли ордена и медали.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тутариновӑн куҫӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ, арпашса кайнӑ хура куҫхаршийӗсем ҫамки ҫинелле шурӗҫ.

Глаза у Тутаринова заблестели, взволнованные черные брови опустились на лоб.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Виктор чӗркуҫленсе ларчӗ те, ун куҫӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ.

— Виктор присел, его глаза заблестели.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех