Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сиксе (тĕпĕ: сик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачасем мана курсан карах сиксе тӑчӗҫ, хӑранӑ куҫӗсемпе ман ҫине тирӗнчӗҫ.

Ребята вскочили, уставившись на меня встревоженными глазами.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗлесчӗ эс, епле ҫав вожатӑйӑн урмӑш сасӑпа кӑшкӑрса ярас килет, вагонтан сиксе тухса тин ҫеҫ юлнӑ хура перрон ҫине, Мускав ҫӗрӗн чуллӑ чӗрҫи ҫине вӗҫсе ӳкес килет.

Если бы ты знала, как хотелось этой вожатой зареветь, закричать истошным голосом и выскочить из вагона на черный перрон, на каменный край московской земли, с которой мы только что ступили на подножку вагона!

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Юри тенӗ пек, вӑл ҫав кун таҫтан ман умма сиксе тухрӗ.

Он, как на грех, явился предо мной как раз в тот день.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл юлашки чейне стаканӗ ҫинчен чашӑк ҫине ярса хӑвӑртрах сыпса ячӗ те, стаканне куҫарса лартса, сиксе тӑчӗ.

Он быстро допил чай, налив остаток чая из стакана в блюдечко, с шумом и хлюпом втянул все, поставил стакан на место и вскочил.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ну юрӗ, Жмырев, хӑйне кӑтартас тесе, ҫунтаракан бомба ҫине сиксе ӳкни мӗскер пулать?

Ну хорошо, а Жмырев, когда кинулся, чтобы показать себя людям, на зажигалку?

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Акӑ Саня хамӑр умран иртнӗ вагон пусми ҫинчен, аллине пӗр пысӑк чаплӑ карап тытса сиксе анать те пире ал сулать, анчах хӑй темшӗн вагон хыҫҫӑнах утать-ха.

с большим, великолепным кораблём Саня прыгает со ступенек прошедшего мимо нас вагона, машет нам, но почему-то идёт рядом с вагоном.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Поезд пынӑ ҫӗртех сиксе ларать хайхискер, хӑшкӑлнӑ вӑл, хӑй хӗпӗртесе кулать.

Он вскакивает на ходу, запыхавшийся, весёлый:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ун патне сиксе ӳкрӗм.

Я кинулась к ней.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лешӗ, кӗтмен ҫӗртен, урам кӗтессинчен сиксе тухнӑ.

Она неожиданно выскочила из-за угла.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пассажирсем, калтах кайса, малалла талпӑнчӗҫ, кондуктор ялт сиксе тӑчӗ.

Пассажиры сильно и разом качнулись вперед, и кондукторша проснулась.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑйӗн ятне илтсен, вӑл карчӑк ҫинелле юлхавлӑн пӑхса илчӗ, ҫӗре кӑмӑлсӑр сиксе анчӗ: «Каллех эсир ҫавӑн ҫинчен! Тупнӑ сӑмах…» — терӗ пулас.

Услышав свое имя, он лениво посмотрел на хозяйку, потянулся и недовольно спрыгнул с окна, словно хотел этим сказать: «Опять про то же! Нашли о чем…»

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вилӗме кура тӑркач — тӑшман ҫине сиксе ӳк!

Идти на смерть, на риск.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Килтен пӗр кӗпе вӗҫҫӗн сиксе тухнӑ темӗнле ватӑ ҫын, ҫӑм пушмак тӑханнӑскер, кам курас текене шӑлланса кайнӑ ҫивӗч осколок кӑтартать: «Чавк! турӗ те чӳречерен ман ҫумма минтер ҫине кап! пырса выртрӗ. Сивӗнсе те ҫитменччӗ…»

Какой-то старичок в ночной сорочке и войлочных туфлях показывал всем колючий, зазубренный осколок: «Так и звиркнул прямо в окошко, — гляжу, а он на подушку улегся. Еще горячий был…»

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ну, юрӗ, юрӗ, мӑртлатса ан тӑр, шарикленӗ халдей, — кӑмӑллӑн кулса каларӗ Жмырев, унтан брандмауер леш енне сиксе каҫрӗ.

— Ну, ладно, ладно, не фырчи, жареный халдей, — добродушно проговорил Жмырев и перемахнул через брандмауэр на свою крышу.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь часах сиксе тухрӗ, лачкам пулнӑскер, тилӗрсе кайса, тӑсланкӑ Жмырев ҫине сиксе ларчӗ.

Игорь вылез сейчас же, мокрый, разъяренный, полез с кулаками на рослого Жмырева.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ Васька каллех бомба курчӗ, ӑна хӑваланӑ май, пирӗн енне ялт ҫеҫ сиксе каҫрӗ.

А Васька Жмырев одним прыжком уже перемахнул через гребень стены и гнался теперь за другой зажигательной бомбой.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ак, сиксе ӳкрӗмӗр хайхисем ҫине.

Ух, как кинулись мы на них.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ сиксе чӗтретӗп.

Меня всю трясло.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ сиксе чӗтрекен пултӑм, шӑлсем шакканине туйса илтӗм.

И, глядя на это, я почувствовала, как стучат у меня зубы.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн те ҫывӑхри пысӑк ҫурт ҫинче сирена улама тапратрӗ, е ҫӳлти нотӑсем ҫине сиксе кӑшкӑрать, е аялти регистр ҫине ҫемҫен анать, е каллех хӑпарса кайса ҫухӑрма тытӑнать.

Завыла, взбегая на высокие ноты, мягко скатываясь на нижний регистр и снова возвышая тон до визга, сирена на большом доме возле нас.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех