Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӗм (тĕпĕ: хӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Кала-ха, хӗрӗм, эсир мӗн тума кӗрсе кайрӑр унта?
— Скажи, девочка, а зачем вы туда забрались?

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

— Кала-ха, хӗрӗм, эсӗр мӗн тума кайрӑр унта?
— Скажи, девочка, а зачем вы туда забрались?

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

«Ан хӑра, манӑн капӑр тумлӑ ҫураҫнӑ хӗрӗм, атя манпа пӗрле; эсӗ ман ҫӳлти патшалӑхра вӑйӑ пуҫлаканни пулӑн, рай юррисем юрлӑн», тет.
«Не бойся, говорит, невеста моя разубранная, ступай за мною; ты у меня в царстве небесном хороводы водить будешь и песни играть райские».

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

— Акӑ ман хӗрӗм те килчӗ, — терӗ княгиня, ун ҫине чавсипе кӑтартса.
— А вот и дочь моя, — промолвила княгиня, указав на нее локтем.

IV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Тӗрӗс калатӑн, хӗрӗм, — килӗшрӗ ашшӗ.
— Правильно, доченька, — согласился папа.

Вуннӑмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

— Мӗн пулчӗ-ха, хӗрӗм?
— Что же случилось, доченька?

— Ҫапла, хӗрӗм, ҫапла.
— Да, да, дочурка.

Тӑххӑрмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

— Мӗнле маттурскер эс, хӗрӗм, — мухтарӗ вӑл Аньӑна.
— Какая ты у меня, дочка, умница, — похвалила она Аню.

— Аня, хӗрӗм, санӑн туслӑх лаптӑкне пур ҫын та кӗме пултарать-и?
— Аня, доченька, в твоӗ пространство дружбы могут зайти все-все люди?

Саккӑрмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

— Паллах, килӗшетӗп, хӗрӗм.
— Я, конечно, согласна, доченька.

— Хӗрӗм, мӗне пӗлтерет ку? — ҫирӗппӗн ыйтрӗ амӑшӗ.
— Доченька, что это означает? — строго спросила мама.

— Мӗн пирки ӗмӗтленетӗн-ха эсӗ, хӗрӗм?
— О чём же ты мечтаешь, моя хорошая?

Тӑваттӑмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

— Эсӗ пӗтӗмпех тӗрӗс ӑнланнӑ, хӗрӗм, — килӗшрӗ ун шухӑшӗпе амӑшӗ, Аньӑна чуптуса илчӗ.
— Ты всё правильно поняла, доченька, — ответила мама и поцеловала Аню.

Виҫҫӗмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

— Нимех те мар, хӗрӗм! — кӑшкӑрса ячӗ те, ӗсӗклесе макӑрнӑ май, хӗрӗ патне ыткӑнчӗ.
— Ничего, доченька! — крикнула она сквозь прорвавшиеся рыдания и кинулась к дочери.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Нимех те мар, хӗрӗм, нимех те мар…
— Ничего, доченька, ничего…

«Хӗрӗм, — манӑн кӑвакарчӑнӑм чуниллисен чӗрнине лекнӗ, эпӗ кунта…» терӗ те тухса кайрӗ.
«Дочь, — говорит, — моя голубка, в когтях у стервятников, а я тут буду…» и пошла.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Арӑм та, хӗрӗм те таврӑнман…
— Ни жена, ни дочка не вернулись.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Мӗн пулчӗ сана, хӗрӗм? — хӑраса ӳкрӗ Семен.
— Ты что это, девка? — испугался Семен.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Сталин ӑна тепӗр хут ыталанӑ та, хӗрӗм, — ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн Семен сасси чӗтренсе илчӗ, — унӑн мӑйӑхӗ ҫине куҫҫулӗ тумласа аннӑ.
— Обнял, девка, еще раз ее Сталин накрепко, — голос Семена перехватился и задрожал, — а из глаз две слезы по щекам, на усы.

— Чухлатӑн-и, хӗрӗм, ӑна итлесен сана хӑватлӑ вӑй кӗрет.
— И чуешь, девка, вливаются в тебя силы ба-аль-шие.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика