Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаваслӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хаваслӑн (тĕпĕ: хаваслӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Джемма ӑна чӑнах та хаваслӑн кӗтсе илчӗ, Леноре фрау та питӗ кӑмӑллӑн саламларӗ: ӗнер вӑл иккӗшин кӑмӑлне те кайнӑ пулмалла.

Джемма ему действительно обрадовалась, и фрау Леноре его очень дружелюбно приветствовала: видно было, что он накануне произвел на обеих впечатление хорошее.

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Пичкери шыв тимӗр лейкӑна ҫав тери хаваслӑн шӑрӑлтатса юхать, вӑл ҫӗрӗк пичкере пӑнтӑхнӑ шыв мар, ҫӳллӗ сӑрт ҫинчи чулсем айӗнче ҫуралнӑ пӗчӗк шывсикки тейӗн.

Вода лилась из бочки в жестяную лейку с таким славным шумом, будто это была вовсе не старая вода, запертая в гнилой бочке, а маленький водопад, только что родившийся высоко в горах под камнями.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сцена ҫине «Альфредо» тухрӗ; Виолетта хаваслӑн кӑшкӑрса яни кӑштах fanatismo текен тӑвӑл ҫӗклемерӗ, ҫакӑнпа танлаштарсан, пирӗн ҫурҫӗр енче улани ниме те тӑмасть…

Явился «Альфредо»; радостный крик Виолетты чуть не поднял той бури, имя которой fanatismo и перед которой ничто все наши северные завывания…

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Алӑк яриех уҫӑлчӗ, пӳлӗме ҫӑмӑл пурҫӑн платье тӑхӑннӑ, шап-шурӑ шурса кайнӑ Елена кӗрсе, харсӑррӑн, хаваслӑн кӑшкӑрса, унӑн кӑкӑрӗ ҫине ӳкрӗ.

Дверь распахнулась, и в легком шёлковом платье, вся бледная и вся свежая, молодая, счастливая, вошла Елена и с слабым радостным криком упала к нему на грудь.

XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена вӑрансан чи малтанах хӑй хаваслӑн шикленнине туйса илчӗ.

Первым ощущением Елены, когда она проснулась, был радостный испуг.

XXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӗри унӑн хаваслӑн, анчах хуллен хускалса илчӗ: телее пула ывӑннин йӗрӗ ун ҫинче те пур иккен.

Сердце ее радостно, но слабо шевельнулось: истома счастия лежала и на нем.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена сад пахчине тухрӗ; анчах садра ҫав тери шӑп та ешӗл, сулхӑн пулнипе, кайӑксем ҫав тери шанӑҫлӑн чӗвӗлтетнипе, чечексем хаваслӑн пӑхнипе вӑл хӑраса ӳкрӗ.

Она пошла в сад; но в саду так было тихо, и зелено, и свежо, так доверчиво чирикали птицы, так радостно выглядывали цветы, что ей жутко стало.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл ӑна пӗр пӗчӗк ыйту пачӗ: Инсаров ҫийӗнчех хаваслӑн ответлерӗ.

Она обратилась к нему с незначительным вопросом; он тотчас радостно ответил ей.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫамрӑк-кӗрӗм, ашкӑнаҫҫӗ, — терӗ Анна Васильевна Увар Ивановича хаваслӑн.

— Шалуны, молодой народ, — весело заметила Анна Васильевна Увару Ивановичу.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

«Ах, аван! Ах, аван!» тет пӗр вӗҫӗмсӗр Анна Васильевна; вӑл хаваслӑн кӑшкӑра-кӑшкӑра янине хирӗҫ Увар Иванович пуҫне сулса ответлет, пӗррехинче: «Мӗн каламалли пур!» тесе те хирӗҫ тавӑрчӗ.

«Ах, хорошо! ах, хорошо!» — беспрестанно твердила Анна Васильевна; Увар Иванович потряхивал одобрительно головой в ответ на ее восторженные восклицания и раз даже промолвил: «Что толковать!»

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Майӑн тӑххӑрмӗшӗнче Прага хаваслӑн шавлама тытӑнчӗ:

Девятого мая свободная Прага ликовала:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫӗнтерӳ, ачасем, ҫӗнтерӳ! — терӗ хӑй хаваслӑн.

 — Победа, ребятки, победа! — воскликнул он радостно.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Автоматсемпе ракетӑсем шатӑртатни-кӗрӗслетни, ҫынсем виҫесӗр кӑшкӑрашни, пӗр ҫӗре пӗрлешсе кайса, таврара темӗнле хаваслӑн, ӑнланмалла мар хӑрушшӑн янӑрать.

А стрельба, и ракеты, и дикие выкрики — все сливалось вокруг в какой-то радостно-сумасшедший рев-грохот.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Юлашкинчен тупрӗ курнать: — Шӑпах юрӑхлӑ, — терӗ вӑл хаваслӑн.

Наконец, кажется, нашел: — В самый раз.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пирӗн салтаксем вӗсен котелокӗсемпе кастрюлӗсене хаваслӑн апат яра-яра параҫҫӗ, пысӑк ҫӑпаласемпе пӑтӑ тултараҫҫӗ.

Наши солдаты весело разливали по котелкам и кастрюлям суп, разбрасывали большими черпаками кашу.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑйсем хаваслӑн пире ал сулаҫҫӗ, анчах мӗншӗн вырӑс салтакӗсем ҫак авалхи ялӑн урамне пылчӑкран, пӗлтӗрхи ҫулҫӑсенчен тата юртан тасатнине, тикӗс мар вырӑнсене тикӗслетнине ҫиелтен тӑрӑшсах хӑйӑр сапнине ӑнланаймаҫҫӗ пулас.

Махали нам, радостно приветствовали, но вряд ли понимали, почему это русские солдаты в древней немецкой деревушке очищают улицы от грязи, снега и прошлогодней листвы, выравнивают любые неровности и плюс к этому посыпают их даже песком.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ачасем, вӑт ку сервиз! — хаваслӑн кӑшкӑрса ячӗ Володя, ҫыран патне ҫывхарса ҫитсен.

— Ребятки, вот это сервиз! — весело произнес Володя, когда мы приблизились к переправе.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗри ҫеҫ, кӑштах ӑнкараканскер пулас, хаваслӑн пуҫне сулса илчӗ те эпир пӗлекен сӑмахсемпе: — Гитлер капут! Сталин — гут! — терӗ.

Один из них, видимо сообразительный, радостно закивал головой и повторил несколько раз понятное нам: — Гитлер капут! Сталин — гут!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хыттӑн, хаваслӑн, сатуррӑн.

Звонко, весело, лихо!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ур-ра! — хаваслӑн кӑшкӑрса ячӗ тахӑшӗ, анчах вӑл вожатӑй пичӗ ҫине пӑхрӗ те ҫавӑнтах шӑпланчӗ.

Ур-ра! — восторженно крикнул кто-то, но тут же осекся, взглянув на лицо вожатой.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех